BAYARAN #WATTYS2016

9: Very last night with him

NIREVISE KO TONG PART NA TO. SO  I RECOMMEND YOU TO READ THIS PART 'AGAIN'

Chapter 9 on the gooo!

Ivan, ngayon ko lang na-realize na mas kailangan ka pala niya. Mas kakailanganin ka ng bata. Kahit kailan ba Ivan? Napaka-galing mong magtago ng mga bagay-bagay, kahit may nasasaktan na! Sabagay, hindi ko hawak ang buhay mo, so I might be a useless person dictating the complicated thingy in your life. I sighed.

Solenn was right, mas kailangan ko siyang intindihin, kahit mahirap para saakin. Mas ahead ako ng age sa kaniya, kaya I don't wanna let her experience fuckin' strange things that happened to me before. Hindi ko alam kung bakit nang dahil sa sinabi ni Solenn, bigla akong nanghina't naawa. I felt that I was too far from the reality, that I was stucked in the dark side of the earth, that no one could ever hear me, that no one could never give some attention. "Solenn, I'm sorry, hindi ko sinasadyang sabihan ka ng ganoon. Mas may karapatan ka sa kaniya Solenn. Malaki nanaman si Francois, at.. ayokong iparanas sa anak mo't sayo yung pinagdaanan namin nung anak ko. Solenn, he don't even bother to worry about us, walang wala ako noon. You're so lucky Solenn, nang dahil saakin, nakakapag plan ahead ka sa mga bagay na pagdadaanan mo." sabi ko kay Solenn, unti-unting gumagaan ang loob ko kasi alam ko sa sariling kong kahit papaano'y nakakatulong ako sa kanila, but there were still some broken parts of mine, masakit padin dahil nga sa kapakanan naman ng anak ko.

"Ahm Katrissa, what do you mean?" tanong niya. Hinablot niya yung kamay ko't hinawakan ng maigi na parang may pagmamakaawa. Solenn, you know, kung alam mo lang yung pinagdaan ko dati, siguro, kung ikaw yung nasa kalagayan ko, ma t-traumatize kang magmahal muli. So for the sake of your baby, I just simply doesn't tolerated my feelings for him, may mga pagkakataon kasing kailangan na nating magparaya. I want to change Ivan, I want him to forget about his past, I want him start a new good chapter of his life, 'yan lang masaya na ako.

"Solenn, ahm.. hindi ko na muling aagawin si Ivan sayo. Sayong sayo na siya Solenn." Sabi ko, tila bumuhos ang malakas na ulan sa mga mata ko sa sobrang pagiging emosyonal ko. I was just like suffering a terrible heartache.

"Katrissa.."

"Solenn alam ko ang ginagawa ko. 'Wag mo na akong  tanggihan dahil mas kilala ko si Ivan. Alam mong may past kami ng fianće mo. I'm decided enough to speak up about these things."

"Katrissa, thank you.. Thank you for being a good person not just to me, but for all of us. Hindi ko alam kung paano kita papasalamatan. Katrissa, alam mo, ngayon lang ako naka-encounter nang taong tulad mo. Yung mas iniisip yung kapakanan ng iba kaysa sa sarili. Yung tipong selflessness. I thought na wala na akong pag-asa, kasi habang nasa States kami, lagi nalang ikaw yung bukam-bubig ni Ivan, kaya ako sumama nung meet up niyo kasi I was worried that time na baka balikan ka niya."

Ramdam ko ang mga sayang namumuo sa mukha ni Solenn, habang ako, syempre, mahirap man pero masaya din para sa kaniya. Sa tagal na panahon kong naghintay, nagtitiis, pero hahantong sa wala. I was on the verge of tears, but I fought.

"You know Solenn, I'm thankful, kasi binigyan pa ako, kami rather, ni God ng konting panahon para makasama si Ivan. Kahit konting konti lang, masaya na ako para sa anak ko. Wala namang problema kung mamumuhay kami ni Francois sa States. Sabi ko nga kay Ivan, mas giginhawa ka doon, pero sa States, para saakin e, siguro, mas makakalimot ako doon, na tila habang nasa eroplano ako e, kitang kita ko ang mundong ibabaw na may napakaliliit na bahay. Iisipin ko nalang na ito yung mga problema ko. You know, gusto ko nang lumisan, at gusto ko na ding tumungo sa lugar kung saan pwedeng makalimot. And alam kong hinding hindi ko makakalimutan tong past ko, sa sobra ba namang pagka-memorable at pagka-unforgettable nito."

Pero sa huling pagkakataon, humiling ako kay Solenn, sa huling pagkakataon, humingi ako ng paumanhin sa kaniya, nasa sana kahit ilang oras e, makasama naming mag-ina si Ivan, even though I'm leaving, I just still wanted to enjoy my remaining days with him.