Chapter 3 on the goooooooo!
-
Nakakaahon ako sa kahirapan dahil kay Ivan. Dumating yung araw na naalis na lahat ng kinatatakutan ko, na nagkaroon ako ng self-confident.
Binalik-balikan ko si Ivan, halos weekly akong kumikita ng pera from him, that means weekly kaming nagse-sexual intercourse.
Nalaman at nadiskubre kong, ito pala ko, ganito pala ko, dito ko pala mahahanap yung tunay na buhay ko, at mas gusto ko pala ito.
May sayang namumuo kapag nakikipag-sex ako kay Ivan, and I think that Ivan is really having fun too. Inaalagaan niya ako. Hindi niya ako pinababayaan.
Minsan sa mansyon na umuuwi si Ivan. Well, kapag nandoon siya, sabi ko parang bahay niya na din iyon. Magkatabi kami sa kama matulog. Hindi na ako naiilang sa kaniya dahil itinuturing niya akong asawa.
Weekly kami nagkikita. Mabilis maubos ang pera ko dahil sobrang magastos ako. Even though na ganito yung sitwasyon ko, nakukuha ko yung mga gusto ko.
Minsan, napapaisip ako, na imbes na ganito kami ni Ivan, bakit hindi nalang kami mag-tanan? Bakit hindi niya nalang ako asawahin? Pero di ko alam kung mahal din ako ni Ivan.
Naiisip ko yung mga ganyang bagay dahil.. mahal ko na si Ivan. Oo, I really love him so much. Hindi ko alam kung anong spark ang nangyari. Isang araw, pagdilat ko, mahal ko na pala siya, at ayaw ko na siyang pakawalan pa. Asawa na yung turing ko sa kaniya, nandito na yung ipinagpa-plantsa ko siya ng polo each morning na magkasama kami, ipagluluto ko siya, ipagtitimpla ko siya ng kape, at walang oras na hindi kami magkausap o magkatext. Even while he is working, never siyang nawalan ng oras saakin.
One night, nakuha kong.. aminin sa kaniya na mahal ko na pala siya, sobrang saya ko lang naman dahil ganoon din pala ang nararamdaman niya. We had our wild night that day, parang honeymoon ng magasawa after ikasal. Kaso wala naman akong maalala because I've been so drunk that night. Wala akong naalalang pangyayari ni isa.
Nagising nalang ako one morning at nakita ko siyang nakaupo sa kama na parang may malalim na iniisip. I asked him kung bakit, but he said nothing. Simula noon, never ko siyang nakitang masaya. Mukhang lagi nalang siyang problemado, lagi nalang siyang high-blood.
After 1 week, isang gabi, while I was scrolling on my facebook news feed, mayroon siyang latest post.
My heart was wrecked because of what I have read.
Ivan Agoncillo
35 minutes ago
Finally, I'm heading to States soon! Thanks God! See you my beloved mother..
Bigla akong nanghina, nawalan ng gana. Kaagad ko siyang tinawagan. It took a few seconds after he answered my call. Before asking about that thingy, kinamusta ko muna siya. He said that he was fine, at tinanong ko kung may problema, sabi niya wala naman daw.
"Kailan ka aalis?" tanong ko, at nagsimula nang tumulo ang luha ko. Hindi muna siya nagsalita, at naririnig ko nadin ang pagiyak niya. "Sorry." sabi niya, pero mas tumindi yung pag-iyak niya. "No, it's fine, I'm fine, I'm just asking you if kailan ang flight mo, at kailan ka babalik?" sabi ko, I was already crying, pero hindi ko ipinahahalata sa kaniya. "Bukas na ako aalis. Sorry, si Mom kasi, nung isang araw niya ibinigay yung ticket. Sabi niya, doon na daw ako titira at magtatra.." pinutol ko nalang ang pagsasalita niya. "Oh happy to hear that, mas giginhawa ka doon." Hindi niya alam na humahagulgol na ako sa pagiyak. "Katrisaa, I love you, hindi ba dapat malungkot ka? Dahil aalis ako?" sabi niya. " No.. no.. I'm fine." sabi ko.
Wala siyang narinig na kahit kaunting hagulgol mula saakin. Nagpaalam ako sa kaniya ng maayos, habang siya'y iyak ng iyak.
Pagkaputol ng linya, tsaka ko lang nasabi yung gusto kong iparating sa kaniya.
Paano ako?
Pero huli na ang lahat, ayoko na kasing dumagdag pa sa problema niya, at the end ng conversation namin, napatahan ko siya dahil sabi ko magiging maayos ako.
Actually, I was pretending that I was happy for him, but.. I was really dying inside.
Tsaka ako napaiyak ng sobrang lakas pagkaputol na pagkaputol ng linya.
Bakit Ivan? Bakit naman ganito? Kung kailan masaya na tayo, tsaka ka aalis? Ang gara mo naman Ivan, apaka unfair mo. Kung mahal niya mo ako, dapat ipinaglaban mo ako. Dapat sinabi mong, hindi mo kayang umalis, dahil may maiiwan ka sa Pilipinas. Ivan naman eh, bakit nagawa mo sakin ito. At isa pa, nagagalit ako sayo, nung isang araw mo pa pala alam na aalis ka na, bakit hindi mo sinasabi? Tapos hahayaan mo akong ganito? Totoo bang mahal moko? Wala ka pala eh. Ivan sana bumalik ka, sana hindi matuloy yung flight mo. Kahit isang gabi lang na makasama kita, ayos na ko. Ivan mahal na mahal kita, sana hanggang huli, ako ang mahal mo.
At lahat ng yan ay nasabi ko, kahit hindi ko na siya kausap. Tsaka lang ako naglabas ng sama ng loob nung wala na siya, dahil ayaw ko nang magalala pa siya habang nasa States siya. Kahit mahirap saakin. Kahit papaano, naramdaman ko ang pagmamahal niya, kahit isang linggo lang.
Sabi ko nga sa kaniya, sana mahanap niya yung babaeng para sa kaniya habang nasa States siya. Ako na din ang umayaw, sabi ko mukhang malabo na, kasi napaka-layo ko sa kaniya. At malabo ding makapunta ako doon.
Noong araw na ng flight niya, nag-assume ako ng mga bagay na imposibleng mangyari. Sana kako, kumatok siya sa pinto habang may dalang 1 dozen of red roses, sana kako eh mag-date kami bago siya umalis, sana kako eh mayakap ko siya ng ilang segundo, pero walang natupas ni isa. Napaka unfair talaga ng mundo saakin. Maghapon at magdamag akong iyak ng iyak, sabi ko sa sarili ko, makaka move-on din ako, matatagalan nga lang.
Wala talagang permanente sa mundo, kukunin ang lahat sayo. Ang tangin permanente sa mudo ay ang pagbabago. Hindi mo alam kung saan at kailan. Kahit magdusa't magwala ako dito, wala na yung dati. Tapos na yung masasayang araw sa buhay ko.
Ilang araw ang lumipas, wala padin akong gana, pilit ko mang kalimutan si Ivan, ayaw eh, hindi ko magawa. Napaka-tanga ko kasi, bakit ko pinakawalan, bakit ko hinayaan? Tapos magkakaganito ako?
Nagtrabaho ako sa mga fastfood chain. Pilit kong binago yung sarili ko, pilit kong kinalimutan ang lahat. Sapat naman yung kita ko para sa pangaraw araw ko, pero may kulang, si Ivan.
1 and a half week after umalis si Ivan, may nakilala akong american guy in online world. Una sabi ko, he's poser. Kasi nakakagago yung ka-gwapuhan niya. Pero that time na nakipag facetime ako sa kaniya, I was very shocked kasi siya nga yung nasa display picture niya.
Nag-uusap kami araw araw. Kinakamusta niya ko, medyo nakakalimot na ako, nababaling na yung attention ko sa american guy na 'to. Pero one time, he ask for SOP. Kinabahan ako, kasi hindi naman siya ganito, matino pa siya nung una. Payed naman daw yung gagawin namin. He will send me some dollars so I accept his offer. Mas lalo ko tuloy naalala si Ivan, kasi ganitong-ganito ang nangyari samin, puro about sex.
Hanggang sa umabot kami sa puntong, uuwi daw siya ng Pinas, at magt-trabaho daw ako as his sexmate, pero babayaran pa rin niya ako. Hindi ko din alam kung bakit ako pumayag. Sobrang saya niya nung pumayag ako, a day before, nakabili agad siya ng ticket, ang bilis naman kako.
-
Yung kadugtong nito, sa chapter 4 na then sa chapter 5, may mag P-POV :))
Sabi ko nga, Please vomment para ganahan ako mag update.
-pdbp
BINABASA MO ANG
BAYARAN #WATTYS2016
Romance[ C O M P L E T E D ] A short story of Katrissa Rodriguez, a promdi girl, from the province of Bulacan, who's physically and mentally attracted to drugs. Because of overkilling herself, naubos ang pera niya, ni-sustento ng magulang niya, wala. Kaya...
