Olivia

Hs 8 Harry

Hs 8 Harry

Ik moest haar de waarheid vertellen. Ik wist dat ze het niet leuk zou gaan vinden, maar het was altijd beter dan in leugens leven.
'Wat?' riep Louis verbaasd door de kamer. Hij begon druk te typen.
'Wat is er aan de hand?' vroeg ik verbaasd. Louis keek verdwaasd op.
'Ze gaat de waarheid vertellen...' Hij had het niet tegen mij, maar hij keek voor zich uit.
'Wie gaat de waarheid vertellen, welke waarheid?'
'Wat?' Louis keek me aan. 'Oh, een vriendin heeft gezoend met een ander.' Hij zei het zo nonchalant dat ik dacht dat hij me doorhad.
'Louis, ik ga morgen naar Diana.' Begon ik.
'Huh, wat?' Vroeg Louis verbaasd. Hij keek weer op zijn telefoon en begon te typen.
'Hallo?' Ik zwaaide met mijn handen voor zijn ogen. 'Ik heb gezoend met een ander.'
'Wat wanneer?' Louis keek verschrikt op.
'Tijdens de toer...'
'Waarom?'
'Ik miste haar gewoon, ik had een meisje nodig.'
'Maat, wat heb je gedaan?'
'Ik ga het haar morgen vertellen.' Begon ik wanhopig. 'Vertel het alsjeblieft niet tegen haar, ik weet dat jullie close zijn, maar dit wil ik zelf vertellen.'
'Ik snap het, Haz.' Hij gaf me een soort bro knuffel. 'Ik ga even naar buiten, ik heb even frisse lucht nodig.' Ik knikte. Ikzelf liep naar boven, ik ging vast mijn spullen pakken. In mijn deurpost bleef ik staan. Ik keek rond. De eerste plek waar het was gebeurd, zou het ook de laatste plek worden? Ik wilde haar echt niet kwijtraken. Ik had hoor nodig. Ze leek als een soort drugs.

Ik: Hee Di, heb je dit weekend tijd? X

Diana: Hee Haz, toevallig wel J
Ik: Is het goed als ik langskom?
Diana: Ja! Ik heb je zo gemist.
Ik: Ik weet niet of het heel leuk wordt hoor
Diana: Huh, waarom? Je gaat het toch niet uitmaken?
Ik: Nee, natuurlijk niet! Ik moet je gewoon wat vertellen.
Diana: Is het erg?
Ik: Ik hoop het niet
Diana: Vast niet!
Diana: Ik houdt van je. X

Harry: Ik houdt van je. X

Dat was in ieder geval een goed begin.

Ik drukte op de deurbel. Het adres stond nog in mijn notities van een jaar geleden.
'Hallo Harry, wat een verassing.' De moeder van Diana deed de deur open.
'Ik had verteld dat ik langs zou komen.' Glimlachte ik. Ik hoorde iemand de trap afrennen. Ze duwde haar moeder bijna omver. Ik werd omhelst door Diana.
'Ik heb je zo gemist.' Fluisterde ze in mijn oor. Ik liet mijn spullen vallen en tilde haar op. Voor het effect draaide ik een rondje. Ze liet me los. Ik gaf haar een kus. 'Kom binnen.' Zei ze blozend. Ze pakte mijn hand en trok me naar binnen. 'Wil je wat drinken?' Ik knikte.
'Lekker.'
'Leg je spullen hier maar neer.' Ze wees naar de grond naast de trap. Ik legde mijn spullen neer en volgde haar naar de keuken. 'Wat wil je drinken?'
'Water is goed.'
'Water? Weet je het zeker?' Ik knikte. Ze gaf me een glas water.
'Zullen we even naar je kamer gaan?' vroeg ik. Ik zag haar gezichtsuitdrukking van blij naar bang veranderen. 'Hey, het komt goed.' Ze knikte. Ze ging me voor naar boven. Ze had een hele meisjesachtige kamer. Een baby roze dekbed met witte stippen. Haar muren waren ook baby roze en drie muren wit. Op de roze muur hing een poster van mij. Een die al heel oud was. Ik sloeg een kreet.
'Dat is zo'n oude poster!' Ze grinnikte.
'Daar ben je zo schattig.' Glimlachte ze. Ze ging op haar bed zitten. Ik pakte haar bureaustoel en ging tegenover haar zitten. 'Haz, ik moet je ook wat vertellen.' Ze klonk zo zenuwachtig.
'Wie eerst?' vroeg ik zachtjes.
'Doe jij maar.' Ik haalde diep adem en verzamelde de moed bij elkaar.
'Toen ik op toer was,' begon ik. 'Miste ik je heel erg en ik was dronken, dus toen heb ik met een ander meisje gezoend.' Ik keek naar de grond. Ze bleef stil. Ze zei niets, ze begon me niet uit te schelden. Ik haalde diep adem en keek haar aan. Er zaten tranen in haar ogen.
'Oke, nu ik.' Zei ze. 'Ik heb ook met iemand anders gezoend.'
'Ik vergeef het je.'
'Wacht, je moet weten met wie.' Er rolde een traan over haar wang.
'Met wie?' vroeg ik zachtjes. Ergens had ik een vermoeden. Louis had haar gezoend. Dat was de enige optie, anders hoefde ik niet te weten met wie.
'Ik heb Louis gekust.' Zei ze. Ondanks mijn vermoeden had ik last van zuurstofgebrek. Ik wist niet meer hoe ik moest ademen. Ik wist niet waar ik moest kijken. Louis had haar gezoend. Ik rende haar kamer uit. Ik wist niet waar ik naartoe ging, maar ik had frisse lucht nodig. Mijn zenuwen waren geblokkeerd leek het wel.

Pas toen ik een aantal blokken had gerend kreeg ik weer lucht en besefte ik me wat er was gebeurd. Ze had met Louis gekust. Ik begon te huilen. Ik wist dat ik ook met iemand had gezoend, maar Louis was mijn beste vriend. Mijn vriendin en mijn beste vriend. Kan het nog erger? Ik belde Gemma op.
'Haz? Wat is er?' Hoorde ik haar vertrouwde stem door de telefoon klinken. Ik huilde. 'Heeft ze het verteld?' ja hoor het kon nog erger. Zelfs Gemma wist ervan.
'Waarom heeft niemand het verteld?' snikte ik. Ik zakte neer op de grond, ik leunde tegen het muurtje.

aZ�Xm�