Multi Dila ','
Düzenlenmiştir
Gelmiştik.
Uçaktan indiğimizde tuhaf hissediyodum ne yapacaktım ben burada tek başıma kimsesiz? Arkadaşlarım olurmuydu veya beni seven insanlar?Bizi bekleyen arabaya ilerleyip bindik. Eşyalarımız başka bir arabaya yüklenmişti.
Araba durduğunda büyük hatta fazla büyük bir bahçede buldum kendimi eve baktığımda gözlerimi kamaştırmıştı.
Tamam, bizim kendi evimiz benim gözümde saraydı ama burası gerçek saraydı mübarek.Bahçesi kocaman ve bikaç şirin heykel vardı ve tabiki kocamanda havuzu...
Evin eşyaları çoktan döşenmiş herşey 4 -4 lüktü.
Evi gezdikten sonra odam olduğunu tahmin ettiğim bir odaya girdim. Odam bordo ve beyaz renklerine hakimdi. Perdelerim siyahtı mat renklerden oluşuyordu,dolabım devasa bişeydi içinde yeni kıyafetler,elbiseler,tişörtler, şortlar vardı tabi kendi elbiselerimi atmayacaktım.Madem burda herşey tam bende bisikletimi alır turlarım diye düşündüm ve aşağıya indim.
Bisikletimi anneme sormak yerine garaja yerleştirmiş olabileceklerini düşündüm.
Arka bahçeye çıktığımda evet, kocaman da bir garaj vardı.
Ve yine evet, bisikletim bir köşeye dayalı duruyordu.Evin etrafında turlarken bişey fark ettim,burası villalardan oluşan bi siteydi ve halı saha,spor merkezleri gibi bi çok şey buranın dibine kurulmuştu bu iyiydi... Benim gibi üşengeç bir insan için çok iyiydi.
Bisikletimi sürerken etrafı izliyor buraları keşfetmeye çalışıyordum.
Neyseki çoğu aktivite yeri yakındı da uzaklaşmama gerek kalmadan göz gezdirebiliyordum.
Canımın sıkıldığını hissetmeye başladığımda biraz daha yavaş sürmeye başladım ve Dila kankimi aramaya karar verdim."Geldiniz mi kanka?"dediğinde içimden 'maalesef' diye homurdandım.Ama mutsuzluğumu ona yansıtmaya hiç niyetim yoktu.Olan olmuştu eğer herşey bunu gerektiriyorsa daha fazla üzülmenin bir şeye faydası yoktu.
"Geldim kanka.Evi görsen inanamazsın çok büyük havuzuda var burda birçok spor merkezleri var Yakınlarda ve villalardan oluşan bi sitede oturuyoruz ama bu sitenin içinde oturanlara uyum sağlayabilecek miyim bakalım?"dediğimde ikimizde kıkırdadık.
"Oha kanka çok iyi."
"Evet ama...bilmiyorum."dedim sıkkınca.
"En kısa zamanda görüşcez kanka üzülme mutlu ol,keşifler yap,gez toz biz gelene kadar, biz gelince bizi gezdircen çünkü o yüzden her yeri öğren."dedi cıvıl cıvıl tuttuğu sesiyle.
"Beni teselli etmeye çalışma,ve haklısın biraz gezip macera yaşayım bana yarar."dediğimde tekrar kıkırdadı.
"Kanka annem 'odanı topla' diyor işim var biraz ben seni yatmadan önce arayacağım.Kendine dikkat et kanka öpüyorum çok."
"Bende seni öpüyorum biriciğim."
Aslında hiç kapatmak istemiyordum telefonu, istemeyerekte olsa kapattım.
Dolaşmaya devam ederken gözüme bir şey takıldı.
İlerde voleybol oynayan kızlar gördüm yanlarına ilerlemeye başladım belki uyum sağlardım, eylenirdik veya bilmiyorum kimi kandırıyorum?Vakit geçsin diye gidiyordum yanlarına apaçık ortada.Sanki buraya taşınıp arkadaş edinmeye çok meraklıyım da.
Gittim,spor salonu gibi biyerdi burası tabiki voleybol oynayacaktım ama basketbolda da çok iyiydim İzmirde yaptığım gibi şu mallara kafamı tutsam?
Bu fikrin bana verdiği ufak heyecanla yanlarına ilerledim."Şşşt beyler varmısınız maça?"
Şaşkınlıkla bana döndüler ve sonra gülmeye başladılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOYU ŞİFRE (DÜZENLENİYOR)
Novela JuvenilCan ben ölüyorum galiba ölmeden beni affettiğini söyle sana levyeyle saldırdım arabanı da çizdim. Ağlamaya başlamıştım Can ise gülüyordu. "İpek manyak mısın?İçmişsin işte yarın birşey hatırlamayacaksın Boş yere öldüğünü zannetme komik duruma düşürüy...