DÜZENLENMİŞTİRKaan ikisini de ayırdığında bağrış çağrış kavga ediyorlardı taki duyduğumuz itfaiye sireni ve otelden gelen yangın alarmı sesini duyuncaya dek...
Herkes sesin geldiği tarafa yönelmişti.
Can tanımadığımız çocukla kavga etmeyi kesti ve otele ilerlemeye başladı.Peşinden koştum yanına vardığımda çatık kaşlarıyla endişeli olduğunu belli eden bir ifadede ilerlemeye devam etti."Can."
Cevap vermediğinde tirip attığını anladım.Haklı olabilirdi ama banane bende ona tiripliyim o zaman!Otele vardığımızda içeri girmedik çünkü herkes gibi kafamızı kaldırıp binaya baktığımızda otelin caddeye bakan tarafında olan odaların balkonlarından birine girmiş korkulukların dışına çıkıp atlamak için Arizona kertenkelesi gibi sarkan Aslı'yı fark ettik.(Yazar burayı yazarken ters dönmüş kaplumbağa gibi hayatın bitmesini bekledi genjler :(
"Aha Aslı yine mi intihar ediyor? Valla mal yeminle mal bu kız!
-bağırmaya başladım-Atla.Atla.Atla."Can beni dürtükleyip "Kapa çeneni artık!"diye bağırdığında durdum."Sanane karışma sen."diye savunmaya geçtim.
Nefes nefese kalan Dila ve sovgoloso Kaan geldi.
"Ne oluyor burada?"diyen Dila'ya döndüm.
"Aslı malı intihar ediyor.Yine..."dedim bıkkınca.
"Hani nerede?"diye Kaan'a baktım tek kaşımı kaldırıp.
"Oymak istediğim mavi gözlerin kadar mavi olan gökyüzüne bakarsan anlarsın."dediğimde ne kadar tuhaf bir cümle kurduğumu fark ettim ve kendimi kendi kendime alkışladım.Taki Dila beygiri beni dürtene kadar...
"Ne diyon kızım sen benim sevgilime ha?Düzgün konuş yolarım seni bak!"Dila'nın ağzına bir tane patlatma isteğim kabarırken Kaan dan azar işitmeye başlamıştık bile...
"Kız orada intihar ediyor siz burada neyin sohpetini yapıyorsunuz!"dedi.İkimizde durduk.Haklıydı.Ama o salakta kafasına estiğinde intihar ediyordu ve bu beni ilgilendirmiyordu.
Can aşkımıda ilgilendirmiyordu anlaşılan çünkü ortalıkta yoktu kesin eve gitti."Can nerede?"diye sorduğumda Dila önce duraksadı sonra tedirgince parmağını kaldırıp yukarıyı işaret etti.Kafamı kaldırdım ve gösterdiği yere baktığımda...
OMG! OMG! OMG!!!!!!!!
Hayır olamaaaaaaz!Bu şaka mı?
Biri bana bu durumu açıklasın!Yukarıda ki manzarayla gözlerim dolarken tek sebep sinirden gebercek duruma gelmiş olmamdı.
Can Aslı'yı belinden tutmuş Aslı kollarını arkaya uzatıp Can'ın boynuna sarmış bir şekilde birbirlerine bakıp gülümsüyorlardı.
Hayır, hayır...Haaayıııııııııır!!!
Birden sıçradım ve alnımdan boncuk boncuk akan terleri silip başucumda beni izleyen Can ile karşılaştığımda sıkıca sarıldım."İyimisin?Rüya gördün sanırım."
Can'a cevap veremeyecek durumdaydım.Rüya mı? Kabus, kabus!
Şuan size fake atmış gibi hissettim ponçikler.
Nasıl ama ne kadarda sürprüzlü bir bölüm olduuuuu!!^^Çok kısa oldu biliyorum diğer bölüm uzun olur belki.
Umarım kısa ama etkili bir bölüm olmuştur.Oylamadan geçmeyin.Gece yarısı yazdım uykum geldi atmaya üşendim.Keyifli okumalarrr^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOYU ŞİFRE (DÜZENLENİYOR)
Ficção AdolescenteCan ben ölüyorum galiba ölmeden beni affettiğini söyle sana levyeyle saldırdım arabanı da çizdim. Ağlamaya başlamıştım Can ise gülüyordu. "İpek manyak mısın?İçmişsin işte yarın birşey hatırlamayacaksın Boş yere öldüğünü zannetme komik duruma düşürüy...