Hated

Hated 9

Randam ko na yung pagtama ng sikat ng araw sa aking balat nung nagising ako. I smiled bitterly when I found out that I wake up in his own arms. Hindi ko namalayang nakaunan na ako sa dibdib niya. Yung mga kamay niya ay nakapalibot naman sa bewang ko. He used my body again. We are still naked under the white sheet.  Pinagmasdan ko ang kabuuan ng mukha niya habang natutulog siya. He has it all. Yung mga pilikmatang mahahaba, matangos na ilong, perfect jaw-- Wala ka nang makukutya pa pwera lang sa ugali niya. Mukha siyang anghel pagtulog pero kawangis naman sa pag-uugali niya.

Hinaplos ko yung tiyan kong maliit pa. I bitterly smiled at the thought of having this baby at this early age of mine. Hindi ko nga lubos maisip na maaga pala akong mabubuntis pero nang dahil lang sa lalaking katabi ko ngayon ay mababago yata ang takbo ng pangarap at buhay ko. Muli ay pinagmasdan ko siya bago ko napag-isipang bumangon na.

Tatayo na sana ako nung may biglang humawak sa kamay ko. "Stay." lumingon ako sa kanya. Nakita ko naman ang pag-upo niya sa kama. Hinapit niya ako palapit sa kanya saka ako niyakap mula sa akin likuran. "Troy, stop this. Pinagbigyan na kita kagabi kaya please get off your hands." hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin iyon sa kanya.

He stilled his hands around my body. Magkadikit pa rin yung hubad naming katawan. "Don't tell me what should I do. And if I'll say stay... you must be." mahinang sambit niya pero batid kong galit na naman siya. He really speaks power and authority. Sa tuwing gusto kong lumaban ay mas lalo lang siyang nagagalit sa akin.

Natahimik na lamang ako. Natatakot ako sa posible niyang gawin sa akin. Hindi ko lang kapakanan yung iniisip. Pati buhay ng anak ko ay inaalala ko rin. Remember that he is an evil. Kaya niyang paikutin ang kahit na sino kapag gusto niya. He can even killed. I don't want to loss my baby. Kahit sa kanya pa ang batang nasa sinapupunan ay di ako ganun kahayop para ibaling sa kanya ang kamaliang ginawa ng ama niya.

We stayed still in our position. Pinapakiramdaman ko lang siya. Magkadikit pa rin kami kaya ramdam ko ang init ng katawan niya.

"I'm sorry." nagulat ako sa sinambit niya. Hindi ko alam kung narinig ko ba talaga iyon o baka guni-guni ko lang. Pagkatapos niyang sabihin iyon ay pinagsimulang hinalikan niya yung hubad na balikat ko subalit kalaunan ay timigil rin siya.

Hinaplos niya ang tiyan ko na natatabunan ng kumot. Iba ang nararamdaman ko sa bawat haplos niyang yun. I feel comfort. I felt being cared. Subalit agad ring napawi ang ideyang naiisip ko nung maalalang wala sa kanya ang salitang iyon. It's not a comfort. He is only best on making me suffer.

"How is our baby?" tanong niya saka ulit hinaplos ang bahagi ng tiyan ko. "Is there anything wrong?" I shook my head as an answer to his question. Ipinikit ko na lamang  aking mga mata sa bawat haplos na kanyang ginawa. If he is just gentle as his touch on my stomach, maybe I would fall for this man... If maybe.

--------

"Sabay na tayong uuwi mamaya. Don't make me wait here Fellis. You know how I hate it." yun agad yung sinabi niya pagkaparking niya sa sasakyan niya sa School parking lot. Hindi pa kami nakababa ng kotse. Napaawang naman ako sa naging saad niya.

"Troy, I can't promised. Huwag mo na akong hintayin. Kaya ko naman ang sarili ko. Alam mo namang baka may gagawin pa ako. Requirements o di kaya--" pinutol na niya iyon.

"Are you deaf? I said na sabay na tayong uuwi. Hindi mo ba naiintindihan ang sinabi ko?" as usual Troy.

"Pero kasi baka may gagawin pa ako." pagrarason ko naman. Mas mabuting nang pagsabihan ko siya kesa naman baka matatagalan ako mamaya. "May gagawin ka pa? Ano?!" he stared directly to me. Kahit sa titig niya pa lang ay labis na takot at kaba na ang nararamdaman ko. Hindi ko pinapahalatang kinakabahan at natatakot ako sa kanya. He always take advantage on my weaknesses.

"Makikipaglandian ka na naman ba? You are not yet satisfied?" mapang-insultong saad niya. Nanginginig ang kamay ko pero nakayanan ko pa rin ang sampalin siya ng pagkalakas-lakas. His jaw tightened and he cursed a little.

"Pumapayag akong magpaggamit sayo. Pumapayag akong ikama mo. Pumapayag akong maging parausan mo pero wala kang karapatang sabihan ako na malandi." hindi na napigilan ng mata ko ang lumuha pero agad ko rin iyong pinahid.

"Akala mo ba, gusto ko yun? Sarili mo lang kasi ang iniisip mo. Gamit na gamit natong katawan ko. Nagpaggamit ako dahil akala ko, darating rin yung araw na magbabago ka para kahit sa anak mo lang."  Napahilamos na lamang ako sa mukha ko. Ganito na lang ba palagi yung eksena namin?

"You know what?" I sighed deeply. Nakatingin lang ako sa labas. Binaling ko lang yung titig ko sa mga istudyanteng naglalakad. "I'm tired about our arrangement. I'm tired being your bed warmer." he stilled in silence habang nakayuko siya sa manibela ng sasakyan.

"I'm tired with your attitude. I'm tired being with you. Nasasakal na ako." hindi pa rin siya nagsalita. Hinintay kong sigawan niya ako. Hinintay kong saktan niya ako pero wala siyang ginawa at nanatili lamang nakayuko dun.

"I need to go Troy. Huwag mo na lang akong hintayin. Sabay na lang kayo ng girlfriend mo." walang gana kong sabi. Walang pagdadalawang isip ay bumaba na ako ng sasakyan. I composed myself.

Nararamdaman ko pa rin ang malakas na pagtibok ng puso ko. And I feel pain. Tila tinutusok ito.  Paulit-ulit na naglaro sa isipan ko ang mukha niya. They way he looked at me. The way he touch me.

I shook my head. No. Never. Hindi ko siya mahal para masaktan ako. Hindi ko mamahalin ang isang Troy kahit kailan. Kaya lang ako nasasaktan dahil sa sinabi niya, dahil sa kahayupan niya...yun lang yun. Imposibleng mamahalin ko ang isang tulad niya.

Libre po ang magcomment. Thank you.