Invasion ~ 5 Seconds of Summer, Little Mix Fanfiction~ M.G.C

Κεφάλαιο 13

Leigh Anne

Όχι πάλι γαμώτο!

Θέλω να φωνάξω. Να του φωνάξω ποιος διάολο είναι. Τι θέλει από εμένα. Γιατί παίζει παιχνίδια με το μυαλό μου.

Αρχίζω να τρέχω.

Τρέχω, τρέχω, τρέχω.

Όσο και να τρέχω όμως δεν μπορώ να ξεφύγω από τις σκέψεις μου. Είναι ακόμα εδώ, τρώγοντας κάθε σπιθαμή του μυαλού μου.

Πριν καν το καταλάβω φτάνω μπροστά από το σπίτι μου. Δεν ξέρω πώς. Έτρεχα χωρίς να ήξερα πού πήγαινα. Όλα είναι θολά στο μυαλό μου. Τα πόδια μου με οδήγησαν αυτόματα.

«Λι Αν, τι συνέβη;» Δεν είχα προσέξει τον Λουκ έξω από το σπίτι μου μέχρι τώρα, που τρέχει έντρομος προς το μέρος μου. Με πιάνει από τη μέση και με στηρίζει. Μόνο τώρα νιώθω τα δάκρυα στα μάγουλά μου. Κλαίω; Ασυναίσθητα γέρνω το κεφάλι μου στο στήθος του Λουκ σε μια ανεπιτυχής προσπάθεια να σταματήσω τους χείμαρρους δακρύων που είναι έτοιμοι να ξεχυθούν. Τυλίγει τα χέρια του προστατευτικά γύρω μου και με σφίγγει πάνω του. Ξαφνικά νιώθω σαν να ξέρω τον Λουκ από πάντα. Η ζεστασιά που εκπέμπει όσο με κρατάει σφικτά μου φαίνεται για κάποιο λόγο οικεία. Νιώθω ότι μπορώ να του πω τα πάντα και να τον εμπιστευτώ. Αλλά δεν ξέρω από πού πηγάζει αυτό το συναίσθημα.

«Πάμε στο αυτοκίνητο.» λέει και αγκαλιάζοντάς με από τους ώμους με οδηγεί στο αυτοκίνητο.

Βάζει μπρος τη μηχανή και αρχίζει να οδηγεί. Θέλω να ρωτήσω πού πάμε αλλά πρώτα προσπαθώ να κατασταλάξω τα δάκρυά μου. Κοιτάω έξω από το παράθυρο. Ο ουρανός έχει μια απαλή απόχρωση του σκούρου μπλε. Στον ορίζοντα τα χρώματα μπλέκονται συνθέτοντας μια όμορφη παλέτα χρωμάτων. Ξεκινάει με σκούρο μπλε, σε γαλάζιο που γίνεται πράσινο, ύστερα πορτοκαλί, κίτρινο, κάθε απόχρωση του ροζ μέχρι να φτάσει μοβ όπου μπλέκεται με ροζ μικρά συννεφάκια και χάνεται πίσω από τα δέντρα.

Μόλις σταματάει, μου ανοίγει την πόρτα και μπροστά μου αντικρίζω ένα τεράστιο σπίτι. Του Λουκ είναι; Ουάου... έμεινα να θαυμάζω το επιβλητικό κτήριο. Όταν με βλέπει να μην προχωράω, μου δίνει μια απαλή ώθηση και με οδηγεί μέσα. Περνάμε από έναν μεγάλο κήπο που εκτείνεται μπροστά από το σπίτι, γεμάτος με χρωματιστά λουλούδια και ψηλά δέντρα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω πολλά είδη λουλουδιών. Ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνουν όμως οι κρίνοι και... Μαύρα τριαντάφυλλα; Πλησιάζω σε ένα παρτέρι και μπροστά μου εκτείνονται δεκάδες μαύρα τριαντάφυλλα. Τα κοιτάω με δέος, αδυνατώντας να πάρω τα μάτια μου από κάτι τόσο όμορφο και σπάνιο.