Κεφάλαιο 37

179 32 9
                                    

Michael

Είμαι βλάκας, είμαι βλάκας, είμαι βλάκας. Τι κάνω; Τι της λέω και γιατί; Γιατί το κάνω αυτό και στους δύο μας; Απλά θέλω να είναι ασφαλής, όπως θα ήθελα για τον οποιοδήποτε, σωστά;

Την έπεισα να πάει στον Λουκ και της υποσχέθηκα ότι θα πάω να τους βρω σε λίγο. Το ύφος με το οποίο με κοίταξε πριν φύγω, να κάνει να θέλω να τρέξω πίσω της, να μην την ξαναφήσω ποτέ. Με κοίταξε με φόβο, και είναι λογικό να φοβάται. Είναι σε ένα άγνωστο σπίτι, με ανθρώπους που δεν ξέρει, χωρίς τη θέληση της. Οποιοσδήποτε θα φοβόταν. Ανοίγω την πόρτα του μπάνιου με φορά και την κλείνω όσο πιο ήρεμα μπορώ. Ρίχνω δύο με τρεις χούφτες νερό στο πρόσωπο μου και κοιτάω την αντανάκλαση μου στον καθρέπτη.

"Ηρέμησε." Λέω στον εαυτό μου.

Προστασία. Αυτό σκεφτόταν όσο την αγκάλιαζα. Αλήθεια τι μου ήρθε και την αγκάλιασα; Αλλά ένιωσε ωραία και αυτό είναι που μετράει.

Κι εσύ ένιωσες ωραία. Λέει η φωνή μέσα μου. Δεν μπορώ να το αρνηθώ. Με φοβάται. Το νιώθω κάθε φορά που με βλέπει. Δεν θέλω να με φοβάται, το σιχαίνομαι.

"Ηρέμησε." Λέω για άλλη μια φορά κοιτώντας την αντανάκλασή μου στα μάτια σαν να είναι εχθρός μου.

Βγαίνω πάλι στο διάδρομο και κατευθύνομαι στο δωμάτιο του Λουκ, όπου άφησα την Λι Αν. Τους βρίσκω ακριβώς στην ίδια κατάσταση στην οποία τους άφησα, εκείνη καθισμένη στην άκρη του κρεβατιού και τον Λουκ σε μια καρέκλα με ροδάκια, αποφεύγοντας ο ένας τη ματιά του άλλου, αμίλητοι.

"Πού είναι ο Κάμερον;" Συνήθως εμείς οι τρεις πάμε μαζί. Κυρίως εγώ με τον Λουκ, αλλά σε τέτοια θέματα είμαστε και οι τρεις.

"Άρρωστος στο δωμάτιό του." Απαντάει αδιάφορα ο Λουκ. "Ωραία, ας ξεκινήσουμε. Τι έχουμε να πούμε που δεν έχουμε πει; Ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει;" Τον σταματάω πριν συνεχίσει.

"Πολλά Λουκ, γιατί η Λι Αν συμφώνησε." Λέω κοιτώντας εκείνη. Έχει το κεφάλι στραμμένο στο πάτωμα και παίζει νευρικά με τα μανίκια της ζακέτας της. Γυρνάει και ο Λουκ να την κοιτάξει, αλλά εκείνη δεν αντιδρά.

"Ωραία λοιπόν," συνεχίζει ο Λουκ, χωρίς να την κοιτάει.

"Πρέπει να εκπαιδευτείς. Δεν ξέρω αν συνειδητοποιείς τι ήρθες να κάνεις-"

"Να γίνω δολοφόνος." Ψιθυρίζει η Λι Αν. Τόσο εγώ, όσο και ο Λουκ μένουμε άφωνοι, κοιτάζοντάς την. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, απλά σκεφτόμουν ότι βάζω τη ζωή της σε κίνδυνο. Αλλά έχει δίκιο, αυτή είναι η αλήθεια, ένας αθώος άνθρωπος ήρθε για να γίνει δολοφόνος. Κοιτάζω τον Λουκ για να δω ότι με κοιτάει ήδη, ανήμπορος να βρει τις σωστές λέξεις για να απαντήσει. Πλησιάζω το κρεβάτι όπου βρίσκεται η Λι Αν και κάθομαι δίπλα της, σε ασφαλή απόσταση.

Invasion ~ 5 Seconds of Summer, Little Mix Fanfiction~ M.G.CWhere stories live. Discover now