Ο Χάρι έτριψε τα μάτια του μέχρι να συνηθίσει το έντονο φως του ήλιου. Όταν τα άνοιξε τελικά , έμεινε έκπληκτος. Τίποτα δεν θύμιζε την όψη της πόλης στην οποία είχε φτάσει εκείνο το πρωί, αλλά ούτε και την όψη της Διαγωνίου Αλέας πίσω στο σπίτι.
Ψηλά πολύχρωμα γυάλινα κτίρια στέκονταν επιβλητικά κατά μήκος του δρόμου. Φώτα - μπλε, κίτρινα, κόκκινα, πράσινα και σε όλα τα άλλα είδη χρωμάτων- φώτιζαν ακόμη και τις πιο σκοτεινές γωνίες της πόλης.
" Καλώς ήρθες στην Υπόγεια πόλη! Ή, όπως μου αρέσει να την αποκαλώ, η Παλιά Υόρκη!"Ο Χάρι έμεινε παγωμένος μπροστά για στη πύλη, ενώ η Νατάσα άρχισε ξανά να περπατάει. Κοίταξε τον Χάρι και του έγνεψε να την ακολουθήσει. Εκείνος την ακολούθησε, φροντίζοντας να μην απομακρυνθεί όσο παρατηρούσε τα σπίτια και τα καταστήματα που ήταν αραδιασμένα κατά μήκος του στρωμένου με πέτρες δρόμου.
Τα πάντα ήταν πολύ πιο φωτεινά και χρωματιστά από τη Διαγώνιο Αλέα. Ο Χάρι μπορούσε να δει ένα μεγάλο κατάστημα με σκουπόξυλα στη βιτρίνα του τα οποία κάποιος είχε μαγέψει για να στριφογυρίζουν,ώστε να φαίνονται από όλες τις μεριές. Επάνω από τη βιτρίνα, υπήρχε μία κόκκινη ταμπέλα με το όνομα " Σκουπόξυλα Μαύρη Αστραπή".
Δίπλα, υπήρχε ένα ελαφρώς μικρότερο κατάστημα, με ένα μεγάλο ψυγείο στο μπροστινό μέρος. Μέσα στο ψυγείο, υπήρχαν βαθιά μπολ, κάθε ένα με ένα ασημί κουτάλι στο εσωτερικό. Μέσα στα μπολ, υπήρχε ένα είδος γυαλιστερού αφρώδες γλυκού. Έμοιαζε με παγωτό το οποίο κάποιος είχε ρίξει σε μηχανή για μαλλί της γριάς. Η ταμπέλα του καταστήματος απεικόνιζε έναν δράκο με ανοιχτά φτερά, ο οποίος αντί για φωτιά, έβγαζε από το στόμα του πάγο. Από κάτω, ήταν γραμμένη με ασημί γράμματα η φράση: "Παγωμένα Σύννεφα".
Λίγο πιο κάτω, υπήρχε ένα μεγάλο λευκό κτίριο με μοβ τζάμια αντί για παράθυρα. Η ταμπέλα έγραφε με χρυσά γράμματα "Μαγικό Κέντρο". Έξω, υπήρχε μια λίστα με ονόματα καταστημάτων. Υπήρχε ενα που το έλεγαν " Cherrien", ένα άλλο που ονομαζόταν " Mark Anthony" και ένα άλλο που το έλεγαν " Eclod& Anavag". Υπήρχαν και άλλα, αλλά αυτά ήταν γραμμένα με μεγαλύτερα γράμματα.
Η Νατάσα προσπέρασε όλα τα καταστήματα, έως ότου σταμάτησε μπροστά από ένα αρκετά μικρό, αλλά έντονα βαμμένο σπίτι. Εκτός από τα σύγχρονα γυάλινα παράθυρα, τίποτα σε αυτό δεν υποδηλώνε ότι ανήκε στη μεγάλη πόλη.
" Περίμενε εδώ."διέταξε τον Χάρι και μπήκε μέσα στο σπίτι. Ο Χάρι υπάκουσε. Ή τουλάχιστον μέχρι που η περιέργειά τουμου πηρε τα ηνία και άρχισε να περπατάει γύρω από τοτο σπίτι, ψάχνοντας έναν τρόπο να μάθει τι συνέβαινε μέσα.
Κοίταξε τον ξύλινο φράχτη ο οποίος χώριζε την πίσω αυλή από το δρόμο. Ο Χάρι ήταν πλέον αρκετά ψηλός ώστε να κοιτάξει πίσω από τον φράχτη. Γεμάτος περιέργεια, προχώρησε προς τα εκεί. Αλλά πριν προλάβει να φτάσει στον προορισμό του, το έδαφος από κάτω του άνοιξε, αφήνοντας μια βαθιά σκοτεινή τρύπα στην οποία έπεσε ο Χάρι. Καθώς έπεφτε, αισθάνθηκε μικροσκοπικά σχοινιά ή πολλά λεπτά υφάσματα να επιβραδύνουν την πτώση του. Ο ίδιος αισθάνθηκε λίγο ευγνώμων εκείνη τη στιγμή, επειδή δεν έσπασε κανένα πλευρό όταν χτυπήσε τελικά στο έδαφος. Μόλις σηκώθηκε όμως, κατάλαβε ότι οι σωτήρες του ήταν πολλοί ασημένιοι ιστοί αράχνης. Ξαφνικά, ένοιωσε μια φαγούρα κάτω από το πουκάμισό του και έκανε μία στροφή γύρω από τον εαυτό του προσπαθώντας να απαλλαχθεί από αυτήν. Τελικά, ένιωσε ένα μικρό τσίμπημα στην πλάτη του, μεταξύ των ώμων του και μία αράχνη έπεσε στο πάτωμα. Ο Χάρι την είδε, και προσπάθησε να τη διώξει με το παπούτσι του, αλλά το πόδι του δεν κατάφερε να την ακουμπήσει. Αντ' αυτού, το μόνο πράγμα που κατάφερε να κλωτσήσει ήταν ένας προστατευτικός θόλος που κάποιος είχε φτιάξει μαγικά για να προστατέψει το έντομο.
Μία αντρική φωνή ακούστηκε μέσα από το σκοτάδι:
ESTÁS LEYENDO
Η Επόμενη Περιπέτεια (Harry Potter Fan-fiction)
FanficΟ Χάρι προσπαθεί να χαλαρώσει μετά την τελική μάχη με τον Βόλντεμορτ. Έτσι, ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη για να βρεί λίγη ηρεμία. Όμως, μια άλλη απειλή τον περιμένει εκεί ... Θα καταφέρει να ξεπεράσει τους κινδύνους που τον απειλούσαν από τότε που ήταν μ...