Summer Love (Harry Styles fanfic)

Part 11

Hier is part 11.. PLEASE VOTE OR COMMENT BUT DO SOMETHING! Ik wil weten wat jullie ervan vinden! Loves <3

----------------------------

Ik lig heel de nacht te woelen. Ik kan gewoon niet slapen. Ik moet heel de tijd aan papa denken. De jongens slapen allemaal heel diep. Niall is vanalles aan het zeggen maar spijtig genoeg versta ik er niets van. Ik probeer me uit Harry's sterke armen te halen maar hij laat me niet los. Na lang ''vechten'' geraak ik er toch uit en loop ik naar papa's kamer. Ik zet me achter de piano en begin te spelen. Ik speel het liedje dat we samen hebben gespeeld op mijn tante haar huwelijk. Perfect van Hedley. Niet echt het liedje voor op een huwelijk maar het is haar lievelingsliedje. Ik begin ook te zingen, het maakt me nu even niet uit dat de jongens beneden liggen te slapen. Na het liedje hoor ik iemand achter me in zijn handen klappen. Ik draai me meteen om en het is Harry.

Ik: 'Hoelang sta je daar al?'

Harry: 'Al vanaf het begin.'

Ik: 'Oh nee.'

Harry: 'Je hebt een mooie stem en je speelt echt zo goed!'

Ik: 'Dankje!'

De tranen lopen nog maar eens over mijn wangen. Ik wil niet dat Harry me ziet huilen! Ik veeg ze snel weg. Harry komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel. Hij begint in mijn oor te zingen en dan krijg ik een lach op mijn gezicht en laat hem dan weer los.

Ik: 'Ik hou van je Haz.'

Harry: 'Ik ook van jou!'

Ik ga weer naar beneden en Harry volgt me. We gaan weer liggen en vallen dan weer in slaap. Om 9h worden we wakker door Liam's wekker. 'Zet dat uit!' Roepen we allemaal. Liam zet ger uit en dan slapen we verder. Een uur later word ik wakker door het getril van mijn gsm. hanne belt me.

Ik: 'Hanne!'

Hanne: 'Noush!'

Ik: 'Alles goed met jou?'

Hanne: 'Natuurlijk, buiten dat ik jou mis!'

Ik: 'Ik mis jou ook! Ik moet je zoveel vertellen!'

Hanne: 'Vertel!'

Ik: 'Wacht ik ga even naar buiten.'

Hanne: 'Oké.'

Ik: 'Het is gedaan tussen mij en Ben.'

Hanne: 'Wat?'

Ik: 'Ja maar maakt niet ut.'

Hanne: 'Vertel!!!'

Ik: 'Hij heeft me bedrogen met Sofie.'

Hanne: 'Die slet uit onze klas?'

Ik: 'Ja, de die.'

Hanne: 'Lieverd toch.'

Ik: 'Maakt niets uit, ik heb een andere jongen leren kennen.'

Hanne: 'Sorry schat, ik moet door! Loveyou!'

Ik: 'Jammer! have fun en too!'

Ik leg af en ga weer naar binnen. Ik moet haar nog zoveel vertellen. Papa, Jonas, de jongens en Harry. Dat gaat allemaal nog wat worden. De jongens liggen nog als roosjes te slapen. Maar niet meer voor lang. Ik zet de radio aan en zet hem op voluma 100. Ondertussen begin ik ontbijt te maken en sla ik extra hard met elke kastdeur. Na 10 minuten zijn de jongens wakker. 'Goeiemorgen!' Roep ik naar hen maar veel reactie krijg ik niet terug. Alleen van Niaal, die zit al ongeduldig aan tafel te wachten. Na een tijdje zitten we allemaal gezellig te ontbijten? De jongens ruimen af terwijl ik me ga omkleden om naar het ziekenhuis te gaan. Ik ga naar de badkamer en zet de douche aan. Ik blijf er 5 minuten onder en ga dan naar mijn slaapkamer. Ik trek mijn kleerkast open en zoek naar mijn wit jurkje dat ik met papa heb gekocht. Na lang zoeken heb ik het en trek het aan. Ik droog mijn haar en laat de krullen gewoon over rmijn schouders hangen. Dan doe ik nog wat make-up op en dan ben ik klaar. Ik ga naar beneden en de jongens zitten allemaal op de sofa.

Harry: 'Vind je het erg als ik meega?'

Ik: 'Nee, ik zou het heel graag hebben!'

Harry: 'Wacht 2 minuten, ik ga me vlug omkleden.'

Ik: 'Oké.'

Ondertussen zoek ik naar mijn zwarte pumps die Niall vind. Ik moet alles echt eens opruimen want anders moet ik binnenkort alles zoeken. Wanneer ik mijn zwarte pumps aan heb, neem ik mijn zwarte blazer en ga dan met Harry naar buiten. Louis brengt ons naar het ziekenhuis. In de auto praten we over de x-factor. Na 20 minuten komen we aan aan het ziekenhuis. Harry en ik stappen uit en Harry neemt mijn hand.

Harry: 'Gaat het?'

Ik: 'Ja.'

Harry: 'Dankje dat ik mee mocht.'

Ik: 'Daar moet je me toch niet voor bedanken?'

Harry lacht even en dan lopen we naar het onthaal. Ik vraag achter mijn papa en een verpleegster brengt me naar zijn kamer. Mijn mond valt open en de tranen stromen over mijn wangen wanneer ik hem zie liggen. Er hangen allemaal draadjes aan hem en er staan allerlei verschillende dokters naast hem. 'Wat heeft hij?' Vraag ik door de tranen heen. Harry heeft me sinds we hier binnen zijn niet meer losgelaten. 'Ik denk dat het beste is dat jullie even meekomen naar mijn bureau' zegt de dokter. We verlaten de kamer van papa en volgen de dokter naar zijn bureau.

Dokter: 'Dus, er is weinig kans dat je papa het haalt.'

Ik: 'W-w-w-w-wat?'

Dokter: 'Ze hebben hem verkeerd behandeld in Zwitserland.'

Ik: 'Nee...'

Dokter: 'We houden hem een tot het einde van de week in coma, als hij er dan niet uit is dan moeten we hem laten gaan.'

Ik: 'Ik begrijp hem, mag ik nu weer naar hem toe?'

Dokter: 'Natuurlijk.'

Ik sta recht en loop weer met Harry naar papa. Harry heeft me heel die tijd nog niet losgelaten. Hij is echt het beste vriendje ooit. Ik zit nog voor de rest van de dag naast papa en ik praat tegen hem. Ik weet dat hij me hoort. Hij kan gewoon niet antwoorden. Maar ik geloof in hem, hij gaat wakker worden! Harry praat ook gewoon mee. Daar ebn ik wel blij om. Hij verteld dingen over zichzelf tegen papa. Harry en ik vertellen ook over onze relatie, de x-factor, de andere jongens. We doen gewoon normaal. Soms vloeit er nog wel een traantje maar ik moet nu sterk zijn, voor papa. Dan gaat mijn gsm. Het is Jonas.

Ik: 'Jonas?'

Jonas: 'Ik kan niet lang bellen maar ik heb mama gevonden!'

Ik: 'Papa ligt in het ziekenhuis.'

Jonas: 'Wat?'

Ik: 'Wist je het dan nog niet?'

Jonas: 'Nee! Wat is er gebeurd?'

Ik: 'Zijn vliegtuig heeft Zwitserland niet gehaald. Ze houden hem nog een week in coma maar dan laten ze hem gaan.'

Jonas: 'Ik kom meteen weer terug!'

Ik: 'Nee, blijf daar! Ik weet dat papa het haalt, ik geloof in hem! Blijf jij maar bij mama, alles komt goed, ik beloof het!'

Jonas: 'Ik ben trots op jou zusje! Maar nu moet ik weer gaan. Ik hou van je!'

Ik: 'Nog veel plezier en ik hou ook van jou!'

Ik leg af en steek mijn gsm weer weg. Ik vertel Harry over Jonas. Over onze band, over mama. Ik vertel hem alles. Harry is mijn vriendje maar ook mijn beste vriend en ik wil hem nooit meer kwijt. Om 18h moeten we weg, het bezoekuur is afgelopen en we zitten hier van vanmorgend. Ik scheur best van de honger dus gaan we ergens eten. We gaan te voet zodat we ondertussen nog wat kunnen praten zonder dat we gestoord worden. Onderweg stoppen we bij de Mac Donald's. We bestellen ons eten en gaan dan ergens zitten. Als we alles op hebben lopen we weer verder naar huis. We hebben een goed gesprek. En we leren elkaar elke dag weer beter kennen. Wanneer we dan eindelijk thuis zijn is het al 22h, we kijken nog samen met de andere  jongens een film en dan val ik in slaap.