Summer Love (Harry Styles fanfic)

Part 28

Ik ben een beetje depressief maar ja ik kan jullie niet in de steek laten! I love you all <3

----------------

Ik kom aan in het ziekenhuis en ik wil meteen weer weg. Ik ga dit niet kunnen. Ik ga nooit meer kunnen lopen. Ik loop met mama en Harry naar mijn dokter die eerst een hele uitleg doet in een of andere rare taal waar ik niets van begrijp en dan mag ik meekomen naar het kleine zaaltje waar allemaal insturmenten staan die me gaan helpen bij het lopen. Ik ga naar binnen en zet een geforceerde lach op. Na een uurtje ben ik klaar en ben ik doodmoe. Ik word terug in mijn rolstoel gezet en rijd dan met mama en Harry weer naar huis.

*thuis*

Harry legt me op de sofa terwijl mama, Sara in bed gaat leggen. Harry komt naast me zitten.

Harry: 'Morgen ben ik weer helemaal van jou!'

Ik: 'Hoe bedoel je?'

Harry: 'Morgen vertel ik alles aan Noor.'

Ik: 'Ow, oke, sorry ik was haar even vergeten.'

Harry: 'Maakt niet uit. En het spijt me echt van alles.'

Ik: 'Het is niet jou schuld.'

Harry: 'Eigenlijk wel..'

Ik: 'Het is niet erg, het is zwaar maar ik kom er wel door. Zolang ik jou en mijn familie heb.'

Harry lacht en vertrekt dan naar huis. Mama komt dan weer naar beneden en komt naast me zitten. Ik durf haar niet aan te kijken. Ik heb haar echt gekwetst en dat gaat ze me nooit vergeven. Ik meende niet wat ik zei maar ik was gewoon zo kwaad. Ach ja, ik kan het altijd een proberen om het terug goed te maken.

Ik: 'Mama?'

Mama: 'uh-hu?'

Ik: 'Het spijt me.'

Mama: 'Oké.'

Ik: 'Mama, nee serieus!'

Mama: 'Wat? Je hebt me echt gekwetst Anoushka!'

Ik: 'Ik weet het maar..'

Mama: 'Er is geen maar.'

Ik: 'Oké dan.'

De rest van de avond zeggen we niets meer tegen elkaar en kijken we gewoon tv. Ik sms nog wat met Harry maar voor dat papa thuis komt, lig ik al te slapen op de sofa.

-------------

I know, het is kort maar ja ik ben niet zo happy zoals normaal enzo maar morgen komt er een alng hoofdstuk! I promise <3