Summer Love (Harry Styles fanfic)

The End (Part 1)

The story of my life,

I take her home,

I drive all night,

to keep her warm and time,

it's frozen

-----------------------

Ik neem mijn GSM van de grond en bel weer naar mama. Harry is ondertussen wakker geworden door mijn lawaai en gehuil maar hij zegt niets. Hij kijkt me raar aan en vraagt wat er is. Ik negeer hem en hoop dat mama opneemt maar nee. ‘Godverdomme!’ Ik laat mijn hoofd weer zakken en laat de tranen over men wangen glijden. Ik voel dan 2 sterke armen rond me en ik leg mijn hoofd tegen Harry’s schouder.

Harry: ‘Wat is er?’

Ik: ‘Sara.’

Harry: ‘Wat is er met Sara?’

Ik: ‘Ze heeft het opgegeven.’

Ik begin weer harder te huilen en ik hoor dat Harry het nu ook moeilijk heeft. We huilen in elkaars armen. Oh god, ik moet naar Californië of Sara moet terug naar Londen komen. Ik neem mijn gsm van naast me en probeer weer naar mama te bellen, deze keer neemt ze wel op.

Ik: ‘Mama?’

Mama: ‘Uh-uh.’

Ik: ‘Kan ik haar nog zien?’

Mama: ‘Ja, onze vlucht naar Londen vertrekt binnen een klein uurtje.’

Ik: ‘Oké, ik zal jullie opwachten aan de luchthaven.’

Mama: ‘Oké schat, tot straks.’

Ik gooi mijn gsm op mijn bed en sta dan recht. Ik neem wat kleren uit mijn kast en loop dan naar de badkamer. Ik bekijk me even in de spiegel. Mijn ogen zijn dik en rood. Ach ja, dat kan me nu niet schelen. Ik zet de douche aan en kleed me uit. Ik ga onder de douche staan en was me erg snel. Als ik uit de douche kom, hoor ik de jongens beneden roepen . Ik droog me snel af en trek mijn kleding aan. Een gewone blauwe, skinny jeans met een te grote Abercrombie trui. Ik kam dan mijn haar en doe het in een paardenstaart. Ik verwijder de make-up die over heel mijn gezicht hangt en loop dan de badkamer uit. Ik loop naar beneden en zie de jongens allemaal op de sofa zitten. Ze hebben allemaal rode ogen. Zouden ze gehuild hebben?

Ik: ‘Hey guys.’

Liam: ‘Hii.’

Niall: ‘Sorry Noush.’

Bij die woorden springen er weer tranen in mijn ogen. Ik mis haar nu al. Hoe moet ik zonder haar overleven? Ik loop naar de keuken en trek de koelkast open. Ik haal er eieren uit en zet ze op het aanrecht. Dan neem ik nog bloem en melk. Ik ga pannenkoeken maken. Sara’s lievelingseten. Ik maak het beslag klaar en begin de pannenkoeken te bakken. Als ze allemaal klaar zijn, zet ik ze op tafel en de jongens komen al slenterend naar de tafel. Tijdens het ontbijt is iedereen stil. Ja, wat verwacht je zelf? Toch verbreekt Zayn de stilte.

Zayn: ‘Ze moet de mooiste begrafenis ooit krijgen.’

Liam: ‘Inderdaad, maar wanneer is die?’

Ik: ‘Mama is hier binnen een paar uurtjes, dan regelen we alles.’

Niall: ‘Laten we een liedje voor Sara schrijven?’

Harry: ‘Wij schrijven het en Anoushka kan het zingen.’

Ik knik en eet rustig mijn pannenkoek op. Na het eten gaan de jongens een voor een douchen en ondertussen schrijven we aan het nummer voor Sara.