Summer Love (Harry Styles fanfic)

Part 29

Extra lang, hopelijk :) Zoals beloofd :)

------------------

Ik voel dat iemand me oppakt en me naar boven draagt. Het zal papa wel zijn. Ik voel dat ik nu in mijn bed lig. Ik draai me om en val weer in een diepe slaap.

*Droom*

Ik zit rustig op mijn kamer tot plots mijn deur opengaat. Daar zie ik ehm staan met een mes in zijn handen. Jonas.

*einde droom*

Ik schiet wakker. Weer dezelfde nachtmerie. Ik kan gewoon niet meer slapen. Elke keer wanneer ik mijn ogen sluit zie ik het allemaal weer voor mij. Ik neem mijn gsm van mijn nachtkastje en bel Harry. Ook al is het 2h 's nachts ik moet zijn stem horen voor ik terug kan slapen.

Harry: 'Hallo?'

Ik: 'Harry?'

Harry: 'Ja, wat is er?'

Ik: 'Ik had weer een nachtmerrie.'

Harry: 'Ik ben er zo.'

Ik: 'Harry, nee dat hoeft niet.'

Harry: 'Jawel. Sleutel ligt nog steeds onder de mat?'

Ik: 'Uh-uh.'

Harry: 'Ik ben er binnen 20 minuten.'

Ik haak in en leg me weer neer. Ik heb echt het beste liefje van de hele wereld al moet ik hem nu nog even 'delen' maar morgen is hij weer helemaal van mij alleen. Ik wacht en wacht en wacht tot eindelijk mijn slaapkamerdeur opengaat. Hoe kon hij zo stil zijn? Harry komt binnen en gooit zijn zak ergens in een hoekje. HIj komt naast me zitten en geeft me een kusje.

Harry: 'Schuif op.'

Ik: 'Yes sir!'

We lachen beide en ik schuif op zodat hij naast me kan komen liggen. Ik leg me dicht tegen hem en hij slaat zijn armen rond me.

Ik: 'Hoe ben je zo stil binnen kunnen komen?'

Harry: 'Ik weet het niet, ik ben altijd stil.'

Ik: 'Haha, dat geloof je toch zelf niet?'

Harry: 'Eigenlijk wel.'

Ik: 'Ik hou van je.'

Harry: 'Ik ook van jou!'

Ik sluit mijn ogen en val weer in slaap.

*De volgende ochtend*

Ik word wakker zonder Harry naast me. Waar is hij? Ik begin hem te roepen en in 2 seconde staat hij in mijn kamer met een fantastisch ontbijt. Mijn mond valt letterlijk open. Hij lacht even en zet dan de plateau op mijn bed.

Harry: 'Sorry dat ik er niet was toen je wakker werd.'

Ik: 'Het is niet erg.'

Harry: 'Vind je het lekker?'

Ik: 'Uh-uh.'

Harry: 'Ahja, dit lag op de keukentafel.'

Ik neem het briefje uit zijn handen en begin het te lezen.

"Noush,

Ik ben met Sara de stad in en papa is gaan werken. Harry brengt je naar het ziekenhuis straks.

Tot vanavond,

mama."

Ik: 'Amai, vriendelijk.'

Harry: 'Nja, wil je nog iets doen voor je naar het ziekenhuis moet?'

Ik: 'Nee, moet jij niet naar Noor?'

Harry: 'Ja, straks om 18h.'

Ik: 'Oh oké.'

Harry: 'Wil je mee?'

Ik: 'Nee, nee.'

Harry: 'Het mag hoor.'

Ik: 'Nee, ik moet er niet bij zijn wanneer ze breekt.'

Harry: 'Ze gaat niet breken, ze zal het wel begrijpen.'

Ik: 'Hazz, ze houd van je.'

Harry: 'En ik van jou.'

Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik kus hem terug. Wanneer ik mijn lippen van de zijne haal, trekt hij een pruil lipje. Ik lach even naar hem en eet dan verder. Als mijn eten op is, helpt Harry me met me aan te kleden en dan vertrekken we naar het ziekenhuis. In de auto zingen we met elk liedje zo luid mogelijk mee. Soms zing ik niet omdat ik Harry's stem dan wil horen. Als we in het ziekenhuis aankomen, zet Harry me in mijn rolstoel en brengt hij me naar binnen. Ik moet weer dat stomme zaaltje binnen voor mijn oefeningen. Na de 'opwarming' moet ik proberen lopen. En geloof het of niet maar ik krijg weer gevoel in mijn benen. Het doet verschrikkelijk veel pijn maar ik begin er meer en meer in te geloven. Wanneer ik klaar ben, ga ik weer met Harry naar huis. Harry brengt me naar binnen en gaat dan weer door... Naar Noor. Op de een of andere manier heb ik bang dat hij het niet gaat kunnen om Noor haar hart te breken maar ik geloof in hem. Maar ja, als hij dan toch voor Noor kiest, dan weet ik niet wat ik ga doen... Laten we hopen op het beste...

------------------

Lang genoeg?

COMMENT & VOTE PLEASE!