Embracing the pain is a long,,,a very long process...it will take you several weeks, months at yung ibang hindi makabitaw ay inaabot pa ng taon o mga taon....It may help you...uminom ka...ayain ang tropa, mag arrange ng party, magtawag ng mga pinsan o makipag inuman sa mga kapatid...through this you can release the pain...
Sa una makakasabay ka pa sa kwentuhan, hanggang mauwi ang kwentuhan sa iyo...kaya ihanda mo na ang sarili mo na maging pulutan ng mga tropa, kuya, ate,pinsan o ng katrabaho mo...
Pwede mong ishare sa kanila ang kwento ng pagiibigan nyo...pero kahit humingi ka ng payo..alam mo sa sarili mo ang sagot...wag nating lokohin maging ang sarili natin...we just want others to listen but in that moment we don't accept criticism dahil walang tatalo sa mga pananaw natin...
Sa pag-aaya natin ng mga malalapit sa atin,nagiging kampante tau...we feel comfort and safe..as if nobody can destroy us...as we keep ourselves closer to them nabubuo muli tayo...lalong lalo na dahil sila din yung mga taong iniwan natin NOON para makasama ung ating "forever" ...e walang forever!!! Hehehe
Isigaw mo ang nararamdaman mo! Ubusin mo ang buong lakas mo hanggang kunwari nadala ng hangin aang lahat ng hinaing mo sa buhay...isigaw mo hanggang mapaos ka...sumigaw ka habang umiiyak...sumigaw ka habang tumutulo na yung pinaghalong sipon at luha mo...sumigaw ka hanggang kaya mo! Ilabas mo lahat!!!
At least consistent ka kakasigaw... kasi dati nung sobra kang nagmahal, siya din ang isinisigaw ng puso mo....
#inompamore
#iyakpamore
#sigawpamore
BINABASA MO ANG
Wag Kang Tanga
RomantizmHow to move on? What are the easy ways to forget him or her? Is our love still worth fighting for? Saan ba ako nagkulang? Bwiset! Daming tanong! Lahat ba yun may kasagutan??? Haist, hirap maging tanga sa pag -ibig! Kaya dapat maging motto na nati...