-Stockholm Syndrome/HS Fanfic

Αίμα

Πυροβολισμος και μετα ησυχια.Η καρδια μου σταματησε να χτυπα για λιγο.Τα ματια μου κοιταξαν χωρις συναισθημα την πορτα.Το σωμα μου ηταν παραλυτο.Ο φοβος μου ειχε μετατραπει σε κατι πολυ μεγαλυτερο.

Το μυαλο μου σταματησε να δουλευει.Εκλεισα τα ματια μου,επρεπε να συγκεντρωθω.Πηρα μια ανασα,επρεπε να αναπνευσω.Οταν αντι για το κανονικο 'τιποτα' που θα επρεπε να βλεπω με τα ματια μου κλειστα εγω μπορουσα να διακρινω μια οψη.Ηταν ενα ψηλο αγορι,χαμενο καπου μεσα στο σκοταδι των ματιων μου.Τα μαλλια του τα μπερδευε ο αερας που ειχε επινοησει στο κεφαλι μου.Αυτος σηκωσε το χερι του και σχηματισε ενα πιστολι στοχευοντας με.Τοτε μπορεσα να διακρινω τα ματια του ηταν πρασσινα,το αγορι πυροβολισε προς το μερος μου,ο πυροβολισμος ηταν πρασσινος. ''Harry!'' μουρμουρισα το ονομα του και σε δευτερολεπτα βρισκομουν στην πορτα χτυπωντας την με μανια και φωναζοντας το ονομα του.Δεν ηξερα ποιος πυροβολισε αλλα ευχομουν να ηταν ο Harry,ευχομουν να ηταν καλα.Τα χερια μου ειχαν κοκκινησει απο τα χτυπηματα και τα μαγουλα μου ηταν βρεγμενα ξανα.Μετα απο μερικα δευτερολεπτα η πορτα ανοιξε και εγω κοιταξα γεματη αγωνια στο ανοιγμα της. ''Harry!'' ξανα ειπα οταν τον ειδα να στεκεται λιγο πιο μακρια απο την πορτα και να κοιταει το πατωμα με ενα μαυρο μεταλικο αντικειμενο στο δεξι του χερι. ''Χριστε μου εισαι καλα;'' ρωτησα και τον αγκαλιασα,ναι τον αγκαλιασα.Το σοκ,ο φοβος και η αγωνια με ειχαν σκοτωσει εκει μεσα,επρεπε να νιωσω ζωντανη και για καποιο λογο,ενιωθα ζωντανη στα χερια του. ''Τρομαξα τοσο!'' συνεχισα τον μονολογο και ενιωσα τα χερια του να σφιγγουν γυρω μου και το οπλο να πεφτει στο πατωμα.Εδω ειμαστε,λιγο πιο μακρια απο την πορτα της φυλακης μου,αγκαλιασμενοι εγω και ο κυνηγος μου.Εγω και ενας δολοφονος που γνωριζομαστε μοναχα λιγες ωρες.Αγκαλιασμενη με εναν ανθρωπο που θα επρεπε να φοβαμαι και ουτε καν να ακουμπαω.Δεν ημουν κοινωνικη,ουτε χαρουμενη σαν ανθρωπος,αλλα συμπεριφερουν ακριβως ετσι στον Harry.''Ειμαι ενταξει.'' ηταν το μονο που ειπε και εγω εκλεισα για λιγο τα ματια μου στην αγκαλια του.Η παλμοι της καρδιας μου σταθεροποιηθηκαν.Το μυαλο μου ηταν ακομα μπερδεμενο αλλα ενιωθε ασφαλης τουλαχιστον.Ενιωσα κατι ζεστο στις πατουσες μου και βγηκα απο την αγκαλια του Harry για να δω,κοιταξα κατω και ενα κοκκινο υγρο ειχε περικυκλωσει τις πατουσες μου. ''Ohh..'' ειπα και γυρισα να κοιταξω το θυμα του Harry. ''Οχι! Δεν χρειαζεται να το δεις αυτο!'' ο Harry με γυρισε προς το μερος του γρηγορα πριν προλαβω να δω οτιδηποτε. ''Δεν εισαι συνηθισμενη σε αυτο και το θεαμα δεν θα σου αρεσει.Δεν θα το αντεξεις.'' συνεχισε και κρατουσε τους ωμους δυνατα,προσταζοντας με να μην κουνηθω και απλα να υπακουσω.Εγνεψα.