-Stockholm Syndrome/HS Fanfic

Σκανδάλη Θανάτου

Χριστε μου ηταν ο Niall..

Πριν προλαβω να σκεφτω καθαρα,πριν προλαβω να συμαζεψω το μυαλο μου,το χερι μου προσγειωθηκε στο μαγουλο του Niall με δυναμη.

''Πως μπορεσες;'' αρχισα να ουρλιαζω ενω ο Harry με κρατουσε σφιχτα για να μην ξανα επιτεθω στον Niall. 

''Εσυ με εδωσες; Νομιζα οτι ησουν φιλος!!'' ουρλιαζα και τα δακρυα αρχισαν να ξαναπεφτουν στα κοκκινα απο θυμο μαγουλα μου.

''Η Kosta ξερει για αυτο; Εισαι ενα γαμημενο φιδι! Μαλακα!'' ο λαιμος μου πονουσε και τα ματια μου δεν προλαβαιναν να αφησουν ελευθερα τα δακρυα. Προσπαθουσα με τα ελευθερα ποδια μου να τον κλοτσησω,ματαια ομως ηταν μακρια μου και κλοτουσα μοναχα το κενο.

''Χριστε μου..'' ειπα λιγο πιο σιγα. Κοιταξα γυρω μου αργα. Ολα ηταν θολα,ο χωρος,τα προσωπα..οι φωνες δεν ηταν καθαρες. Κατι μου ελεγαν,δυστυχως ομως μου ηταν αδυνατο να το ακουσω. Ειχα εστιαση την προσοχη μου στα χερια του Harry γυρω μου,για την ακριβεια στο ταττουαζ με τον σταυρο στο χερι του Harry. 

''Θεε μου..εδω στα χερια του θεου μου,εδω να μου παρεις την ψυχη..'' παρακαλεσα και εκλεισα τα ματια μου.

[...]

Ανοιξα τα ματια μου σε ενα δωματιο με μαυρα σκεπασματα.

Στο δωματιο του.

Εκλεισα τα ματια και πηρα μια βαθια ανασα. Τα σκεπασματα μυριζαν το αρωμα του,κατι που δεν με βοηθησε και πολυ στο να συγκεντρωθω.

Ακουγα τις φωνες τους πισω απο την μισανοιχτη και προσπαθησα να εστιασω εκει και οχι στο ποσο εθιστικο ειναι το αρωμα του.

''Αυτη θα ειναι συμμαχος μας; Εισαι σιγουρος Styles; Εννοω..ειναι ευαισθητη.'' ενας απο απο αυτους ειπε.

''Δεν νομιζω να τα καταφερει μικρε,με την πρωτη δυσκολια τα παραταει.'' ενας αλλος ειπε. Ηθελα να σηκωθω και να υπερασπιστω τον εαυτο μου αλλα ενιωθα οτι επρεπε να παραμεινω σιωπηλη.

''Σκαστε! Ειναι πολυ πιο δυνατη απο οτι νομιζεται! Μολις εμαθε οτι πατερας της την θελει νεκρη,οτι ο φιλος της την παραδωσε σε εμας και εχει αλλα τοσα στο κεφαλι της! Ειναι λιγα αυτα; Δεν ειναι ευκολο να τα μαθαινεις αυτα φιλε. Εμεις τα εχουμε συνηθησει..αυτη ερχεται πρωτη φορα σε επαφη με κατι τετοιο. Απλα χρειαζεται τον χρονο της.'' ο Harry τους φωναξε και με υπερασπιστηκε ενω ανοιξε διαπλατα την πορτα.

Εκλεισα γρηγορα τα ματια μου και προσποιηθηκα οτι κοιμομουν. Αυτος εκατσε στον αδειο χωρο διπλα μου,αφησε το οπλο του στο κομωδινο διπλα μου και μου επιασε το χερι.

''Ολα θα πανε καλα πριγκιπισσα,το υποσχομαι.''  η φωνη του ηταν αργη,βαθια σαν την θαλασσα,γλυκια σαν μια καραμελα.

''Δεν θα σου κανουν κακο. Δεν σε ξερω,οχι οπως εγω. Ξερω ποσο δυνατη εισαι. Ξερω πως νιωθεις.Ακομα,ξερω οτι εκλαιγες πριν στο δωματιο σου..και συγνωμη..πραγματικα συγνωμη. Δεν θελω να σε κανω να κλαις πριγκιπισσα. Αγαπω το χαμογελο σου.'' ελεγα και χριστε μου η καρδια μου φτερουγιζε.Η καρδια μου του ανηκε.Στο μυαλο μου επικρατουσε το απολυτο χαος.Οι πεταλουδες εγιναν 3 εκατομμυρια φορες περισσοτερες.

''Επισης ξερω οτι δεν κοιμασε μωρο μου. Οποτε σηκω και δειξ' τους ποσο δυνατη εισαι. Δειξ' τους οτι εχουν αδικο.''' συνεχισε ενω χαμογελασε πονηρα.

Ανοιξα αργα τα ματια μου και συναντησα τα δικα του. Πρασσινα σμαραγδια ηταν απο πανω μου και νομιζω οτι ειδα τον παραδεισο εκει μεσα. Του χαμογελασα. Αγαπουσε το χαμογελο μου μου ειχε πει.

Με μια απροβλεπτη,ταχυτατη κινηση αρπαξα το οπλο απο το κομωδινο. 

Σταθηκα τυχερη που τα ποδια μου μπορεσαν να σταθεροποιηθουν μετα το αλμα που εκανα για να πεταχτω απο το κραβατι και να αποφυγω τον Harry. Ανοιξα την πορτα και κοιταξα ποιοι ηταν απο πισω της. O Liam και ο Louis με κοιτουσαν εντρομοι. Κατεβηκα τις σκαλες γρηγορα με μοναχα ενα στοχο στο μυαλο μου να φυτεψω μια σφαιρα στο αδειο κεφαλι του Niall. Ειχα ξεχασει καθε θεο,καθε χριστο. Καθετι που πιστευαν οι ανθρωποι. Δεν φοβομουν πια αν θα παω στην κολαση. Αντιθετα ζουσα μια. Καταλαβα οτι εμεις διαλεγαμε τον θεο μας και δικος μου ηταν αυτος..Καλυτερα να βασιλευουμε στην κολαση,παρα να υπηρετουμε στον παραδεισο.

Μπουκαρα αποτομα στην κουζινα οπου βρηκα τον Niall και τον Zayn να συζητουν. Υψωσα το μεταλικο αντικειμενο στο υψος του Niall και τον πλησιασα. Ακριβως εκεινη την στιγμη μπηκαν απο πισω μου οι αλλοι δυο και ο θεος μου.

''Alice τι στο καλο;'' φωναξε ο Zayn. Ο Niall ειχε κοκαλωσει στην θεση του και με κοιτουσε με θαλασσες στα ματια. 

''Alice ασε το οπλο κατω!'' φωναξε ο Liam. 

''Σους..'' ο Harry εκανε στους φιλους του. Ειμαι σιγουρη οτι χαμογελουσε.

Οπλισα. Πλησιασα. Χαμογελασα στο θυμα μου.

Πατησα την σκανδαλη του θανατου.

Alohaa♥ Τιι κανετεε; Ελπιζω να ειστε ολοι μια χαραα♥ Αυτοο ειναι το κεφαλαιοο 11♥ Ελπιζω να σας αρεσειι♥ Ειναι μικρο ξερω:( Απλα το εγραψα μεσα σε μιση ωρα περιπου,οποτε θα παρακαλουσα να με συγχωρεσεται για τα πιθανων λαθη που θα εχειι:(♥ Αυριο λογικα θα ξαναβαλωω♥ Καληνυχταα♥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.