Obedient

»7

Lu-ge: Cevap vermeyecek misin?

Lu-ge: Şey ben üzgünüm...

Lu-ge: Pekala, bir daha seni sıkıştıracak sorular sormayacağım.

HunOh:  Sorun değil.

*

Bir suçu olmamasına rağmen suçlu hissetmesi tebessüm etmemi sağlamıştı.

O cidden sevimli bir çocuktu.

Ama cevap vermemesi sinirlerimi zorluyordu. Yazdığım şeye normal insanlar yazacak bir cevap bulamayarak görmezden gelirdi. Ama şuan normal bir insan değil, Luhan'dan bahsediyordum. Kısa kesmenin aksine konuşmayı devam ettirmek için elinden geldiği kadar saçmalardı.

HunOh: Cevap ver.

HunOh: Luhan, cevap vermezsen sana istediğin oyuncakları almam.

HunOh: Daha fazla görmezden gelmeye devam edecek misin?

HunOh: Bari sadece fotoğraf at!

*Lu-ge adlı kullanıcı size bir fotoğraf gönderdi.*



HunOh: Güzel, şimdi pantolonu çıkararak at.

Lu-ge: Tanrı aşkına! Alışveriş merkezindeyim, arkadaşım ile geziyorum. Nasıl o tür fotoğraflar çekineyim?

HunOh: Bu umrumda değil. Ayrıca sen bu yüzden mi cevap vermedin?

HunOh: Bekletmeden cevap ver. Kimle geziyorsun?

HunOh: Ne yapıyorsunuz siz? Ne diye bu kadar geç cevap veriyorsun?

Lu-ge: İstediğim sorudan başlayabilir miyim?

HunOh: Kiminle geziyorsun? İlk önce bu soruma cevap ver bakayım.

Lu-ge: Arkadaşım ile gezdiğimi söyledim ya?

HunOh: Adı neymiş bu arkadaşın bakayım?

Lu-ge: Adını söylesem tanıyacak sanki...

HunOh: İsmi ne?

Lu-ge: Mark

HunOh: Sevmedim, adı pek güven veremedi. Konuşma o veletle!

Lu-ge: Velet dediğin çocuk benden dört yaş büyük...

HunOh: Yirmi üç yaşında biri ile nasıl konuşursun?! Kendinden büyük insanlara güvenme.

Lu-ge: Sen benden yedi yaş büyüksün. Bu durumda seni engellemem mi gerek?

HunOh: O engel tuşuna basan parmaklarını ısırırım.

Lu-ge: Ah! Bu çok tahrik edici değil mi?

HunOh: Edepsiz bir çocuksun.

Lu-ge: Kapatıyorum Sehun. Çünkü şuan tuvalete gitmemiz gerek.

HunOh: Ne?

HunOh: Bana, o çocuk ile tuvalete birlikte gideceğini mi söylüyorsun?

HunOh: Kapatma!

HunOh: Hay, sikeyim...

HunOh: Bari resim atıp gitseydin güzelim.