O haftanın geri kalanında hücremde oturdum ve yaralarımın birazda olsa iyileşme sürecini izledim. Brian'ı özlemiştim. Her gün onun için telaşlanıyordum. Onun görmem lazım!Kim bilir ne halde? Kapıma doğru koştum ve kapıyı sertçe vurmaya başladım.
''Açın şu kapıyı? X aç şu lanet kapıyı! Açın!!!''
Kimse beni duymuyordu Hem Brian'a bakmalıydım hem de ondan her şeyi öğrenmek istiyordum. Kapıyı birkaç kez daha yumrukladıktan sonra yoruldum ve yere, buz gibi zemine oturdum. Tırnaklarım uzamıştı. Saçlarımda yavaş yavaş uzamaya başlıyordu ama kirliydim ve sargılarımın temizlenmesi gerekiyordu. Kapım hiç beklemediğim bir anda açıldı. Direk ayağa kalktım ve X'e doğru adım attım.
''Brian'ı görmem lazım, lütfen onu bana göster lütfen.''
Beni kolumdan tutup hücremin dışına sürükledi. Dışı tozlanmış florasanlar gözlerimi kamaştırdı.Çevremdeki demir kapılara baktım. Aniden durduk. Bir hücrenin kapısını açtı ve kapının ucunda duran ilk yardım çantasını elime verip beni içeri doğru fırlattı. İçeride o tamıdık yüzü görünce ilk önce sevindim ama sonra o halini görünce ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı. Ona doğru koştum ve sımsıkı sarıldım. Oda bana sarıldı ama sarılırken X'in gözlerinin içine bakıyordu. Kanlı dudağına bir buse kondurdum ve sinirle hücrenin dışından bizi izleyen X'e döndüm ve kapıyı suratına kapattım. Kilit sesini duyunca Brian'ın yanına geri döndüm. Tekrardan sarıldım.
''Ne yaptılar sana böyle?''
''Merak etme iyiyim ben!''
''Brian! Seni öldürecekler diye çok korktum.''
''Bir şey yapamazlar bana! O,sana dokundumu hiç?''
''Hayır. Yanıma bile uğramadı. Oturda yaralarını sarayım!''
Brian oturdu ve çantanın içini açtım. Benim için gerekli olan malzemeleri çıkarttım ve suratındaki yaraları temizledim.
''Başka yaran var mı?''
Brian güldü ve bana arkasını döndü.Neden döndüğünü anlayınca gözlerim doldu ve istemeden de olsa üstündeki tişörtü sıyırdım. Sırtındaki yaraları temizlerken Brian bana acı içinde gülerek bir şeyler dedi
''Daha geçen hafta ben senin yaralarını temizlerken şimdide sen aynı yaraları benim üzerimde temizliyorsun.''
''Brian ben gerçekten çok üzgünüm.Seni bu duruma düşürmek istemezdim.''
''X'i suçlama! O çok iyi olmasada iyi biri. O benim arkadaşım. Sana işkence çektirmesinin nedeni hatırlamaman gereken şeyleri yeniden unutman gerek,yoksa asla sana böyle birşey yapmaz. O özünde çok iyi biri.''
''Sana yaptıklarına rağmen hala nasıl onun hakkında böyle düşünüyorsun? O psikopatın teki!''
''Beni iyi dinle! Onun kim olduğunu öğrenmek istiyor musun?''
''Evet.''
''Ona yakın ve iyi davran. Onun karşısında dimdik dur, bu onu cezbedecektir.''
''Pekala.''
''O da acı çekiyor Ella. Onun vücududa yara içinde.''
''Ne! Sen ne diyorsun?''
Evet oda cezasını çekiyor.Sana tek bir şey diyeceğim,yanındaki maskeli kişiyi asla hafife alma ve onu X'ten bile önce düşmanın et!''
''O kim,ben bir şey anlamıyorum.''
''Bunu sana söyleyemem Ella.''
''Ama neden?''
''Hayır! Unutma ben...ben seni seviyorum.''
''Şey...bende seni Brian.''
Birbirimize son kez sarıldık ve ayağa kalkıp elimde ilk yardım çantası ile hücre kapısının önünde dikildim.Kapıyı iki kez tıklattıktan sonra kapı açıldı ve X karşıma çıktı. Hücreden dışarı çıktım ve X'in kapıyı arkamızdan kilitlemesini bekledim. Daha sonra ise benim hücreme doğru yürüdük.
''X dur!''
Bana doğru döndü.
''Sargılarımı temizlemesi için birini çağırırmısın lütfen?''
Elimdeki ilk yardım çantasını havaya kaldırıp ona gösterdim. Arkasını dönüp kapıyı üstüme kilitledi ve bende arkasından küfür savurup tahtadan oturağa oturdum...
