Ang Childhood Friend Ko 3: A Recipe for Love [COMPLETE]

Chapter 13: #HardLesson

♥Don't be afraid to try♥

TOSHIRO'S POV

Andito na kami sa biking area.... ang problema di ako marunong magbisikleta...

Mukhang excited pa naman na sila...

" Guys. Kayo nalang... hintayin ko nalang kayo dito... "

" Bakit? " tanong nila.

" Di ako marunong magbike e.... " napayuko ako... nakakahiya e... tanda ko na di pa rin ako marunong magbike..

Magsasalita sana si Harvey ng....

" Ya.! Lika tuturuan kita... " alok ni Kristoffer.

" Uy. Nakakahiya. Wag nalang... "

" Paturo ka na bespren! Ala naman mawawala... " si Phao. Nanahimik naman si Harvey..

" Oo nga. Malay mo kailanganin mo din to. Pumayag ka na Shiro.. Minsan lang ako mag-alok baka mamaya magbago isip ko. " paniguro naman ni Kristoffer.

" Nakakatakot kase e... andami nagbabike baka mabangga tayo. Di pa naman ako marunong... "

" Hayaan mo. Kaya nga kita tuturuan diba para alam mo. Lika na! " nagrent na sila ng mga bike. Nauna na sila Phao at Harvey.

May single bike din na nirent si Kristoffer.

" Ganto.... Single bike to. Pang-isang tao lang. Alam mo kung bakit? "

" Ewan. Bakit ba? Para mas madali? Kasi ginawa syang ganyan? "

" Hindi.... para walang SABIT. para sayo lang. Para pag natumba ka ikaw lang masasaktan, walang ibang madadamay... " hugot? Ano kaya meron sa Ramyun na yan?

Tinuro nya yung handlebars. Nagulat ako ng hawakan nya yung kamay ko.

" Kris..! "

Pinatong nya yun sa parang pinipindot sa kanan na handlebar ng bike...

" Eto yung handlebar, para yang manibela. Pangsteer sa bike, para alam mo kung san direksyon ka pupunta. "

Tinuro naman nya yung pinipindot.

" At eto naman yung preno... para pangstop pag kailangan mo na huminto. Kasi minsan kailangan magpreno muna para di ka dumire-diretso at masaktan. Ganyan naman kasi eh. Pag reckless ka masasaktan ka.... kaya kailangan preno muna... isip-isip muna bago magtuloy-tuloy... "

Grabe. Nahawaan ata ni Phao to... humuhugot e... pati si Kuya nanonood na sa tutorial ni Kristoffer.

" Next. Sumampa ka na... make sure balanse ka. Gamitin mo yung legs mo sa pagpedal.. subukan mo. "

Tinry ko. Ang hirap palang magbalanse...

" Ang hirap.... di ko kaya... magsidecar nalang ako.... " sabi ko.

" Hindi. Bat ka kaagad susuko? Di mo pa nga natatry e... kaya mo yan.. tutulungan kita. " paniguro nya..

Hinawakan nya lang ang likod ko...

" Yan... dali aalalayan kita. Magpedal ka na... dito lang ako. "

Medyo nag-iistumble pa naman ako.... pero inaalalayan nya ko. Hirap magbike!

" Sige! Pedal lang Shiro.... "

Nagpedal lang ako..... hanggang..

" Oy! Galing ah! Kaya na niya! " si Phao! Nasalubong ko sya...

Ibig sabihin.... wala na si Kristoffer na umaalalay sakin??

" Kyaaaaaaaaah!! "

*CRASH!*

KRISTOFFER'S POV

Tae! Akala ko okay na! Nakapag-isa na sya nung bumitaw ako.... natumba yung bike ni Shiro... dali-dali naman akong tumakbo papunta sa kanya ..

" Aray.... akala ko ba di mo ko bibitawan? " napatingin ako sa kanya.... naiiyak sya...

" Sorry Shiro... "

" Sabi mo aalalayan mo ko... bumitaw ka naman Kris... " nagpunas sya ng namumuong luha...

" Shiro. "

Dali-daling pumunta samin sila Phao at Harvey.

" Ano nangyari? " si Harvey. Inalis naman nya yung bike.

" Okay ka lang Toshi? " si Phao.

Tumayo sya at nagpagpag ng damit. Nagkasugat yung braso nya...

" Kaw kasi e.! Galing mo magturo...! " iritang sabi ni Harvey...

" Okay lang ako Harvey... " si Shiro..

Nag-aya na silang bumalik sa hotel.... naguguilty ako sana pala di ako nagmayabang... Nung nakita ko yung naiiyak na itsura ni Shiro parang nadadala ako..

" Sabi mo aalalayan mo ko... bumitaw ka naman Kris... "

Nakabalik na kami sa Hotel. Agad akong nagrequest ng first aid kit...

" Uy... adik! Di na kailangan... onti lang naman to. Ang O.A mo... " sabi ni Shiro.

" Ah basta.! Ako gagamot sayo... wag ka na kumontra... " sagot ko. Nanahimik naman sya...

Maya-maya dumating na yung first-aid kit...

Nilabas ko na yung alcohol at bulak....

" Mahapdi yan Kris... wag na... "

Nilagyan ko na ng alcohol yung bulak...

" hay nako... para di na magkaimpeksyon yan.. wag ka na magpasaway... " kinuha ko yung braso nya...

Pero bago ko makuha yun..... nahawakan ko ang kamay nya....

Napalunok ako. Kumabog dibdib ko...
Ang lambot ng kamay nya....

" Kris... "

Dahan-dahan kong kinuha ang braso nya...

" Eto.. oh Shiro. Hinga ng malalim. Medyo mahapdi to. Tiisin mo muna.. "

Pinatong ko yung bulak sa sugat nya. Napapikit naman sya...

" Aray Kris.... mahapdi. "

" Sorry Shiro ha.... "

Inulit-ulit ko yun hanggang nalinis na yung sugat. Nilagyan ko naman ng band-aid yun...

" Kris. Salamat ha.... "

" Okay lang! Pambawi lang.... dahil sakin nadisgrasya ka...  sorry  ha. "

Nangiti sya. Yung mga mata nya halos magdisappear sa kasingkitan nya.

" Oo na... hehe... "

Habang nililigpit ko yung first-aid kit nangingiti ako...

Tae!!! Nalilito na ko mga tsong... di kaya....

Biglang may tumugtog na music sa labas...

" Catch me I'm falling for you....

And I don't know what to do....

How can something so wrong, feels alright all along?

Catch me I'm falling for you... "

Tingnan mo nga naman nananadya ata tong mga nagpapatugtog sa labas eh! Maupakan nga!

Teka. Bat affected ako?

Hindi kaya totoo nga...?

Nahuhulog na ba ko ke Shiro?