~ခ်စ္ျခင္းေစရာ~

Ep-7

ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ဝန္းနဲ႔ ဆံုသြားတဲ့ မ်က္ဝန္း တစ္စံု
ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခံုသံေတြ ေျဗာင္းဆန္သြားတယ္...

Jongin...

သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္...အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရခက္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ေလ...

ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကိုခ်က္ခ်င္းအေရွ႕ျပန္လွည့္လိုက္ၿပီး ရင္ခုန္စြာနဲ႔ပဲ အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕ေနမိတယ္...ဘာေၾကာင့္လဲ?...ဘာျဖစ္လို႔အဲ့လိုမ်ိဳးႀကီး ၾကည့္ေနရတလဲ?...တကယ္ပါ...သူ႔စိတ္ထဲဘာေတြ ေတြးေနသလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္
တကယ္ သိခ်င္မိတယ္...

ေနာက္တခါ အရဲစြန္႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္
ေတာ့...သူကၽြန္ေတာ့္ ကို ၾကည့္မေနေတာ့ဘူး...သူ႔စာအုပ္ကိုပဲ သူၾကည့္ေနတယ္...နားလည္ရခက္ပါလား...jongin ရယ္...

အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ျဖင့္ခ်ာလည္ ႐ိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ စာထဲတြင္လည္းစိတ္မပါေတာ့...စာသင္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ ဆရာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေတာ့မွ ...အေတြးစျဖတ္ၿပီး library သြားရန္ စာအုပ္ေတြေကာက္သိမ္းလိုက္သည္။ ဒီေန႔က ဒုတိယအတန္းခ်ိန္မရွိဘူးေလ...တိတ္ဆိတ္တဲ့ library မွာပဲ ထံုးစံအတိုင္း ညေနပိုင္းအတန္းခ်ိန္ မ ေရာက္ ခင္အထိ အခ်ိန္ျဖဳန္းရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

"Soo...ဒီေန႔ library မသြားနဲ႔ေတာ့...ငါတို႔နဲ႔ canteen
လိုက္ခဲ့...sehun ကမိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ ေန႔လည္စာ ဝယ္ေကၽြးမလို႔တဲ့...မင္းကို ပါေခၚထားတယ္..."

ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပာလာေသာ baekhyun စကားေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္ လိုက္သင့္မလိုက္သင့္ စဥ္းစားေနမိတယ္...
sehun ကေခၚတယ္ဆိုေတာ့...jongin လည္းပါမယ္
ေလ...jongin နဲ႔ ေန႔လည္စာအတူတူ စားရမွာကိုေတာ့ ကၽြန္
ေတာ္ေပ်ာ္မိေပမယ့္ ...ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္း မိတဲ့ တျခားနာက်င္ စရာကိစၥ အခ်ိဳ႕ ေတြအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မဝံ့ရဲဘူး...

"ငါမလိုက္ေတာ့ဘူး baek...စာနည္းနည္းေလ့လာစရာရွိလို႔...မင္းပဲလိုက္သြားလိုက္ေတာ့...ေနာက္တေခါက္မွေပါ့ sehun ကိုေျပာေပးပါ ...ငါက အားနာပါ တယ္လို႔..."

အဲ့လို ျငင္းလိုက္တာပဲေကာင္းပါတယ္ေလ...အခုေလာ
ေလာ ဆယ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္မိ တယ္...