~ခ်စ္ျခင္းေစရာ~

Ep-18

       
        စည္းခ်က္က်က် လႈပ္ရွားေနေသာ နႈတ္ခမ္းႏွစ္စံုႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခုန္သံေတြ အိုးနင္းခြက္နင္း ေျဖာင္းဆန္ေနသည္။တျဖည္းျဖည္းၾကမ္းလာေသာ သူ႔အနမ္းေတြၾကား ကၽြန္ေတာ္ ေလာကနိဗာန္တစ္ခုတည္ေဆာက္ေနမိသည္။သူ႔နႈတ္ခမ္းရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္မႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္အာ႐ုံေၾကာေတြကို ထံုထိုင္းသြားေစတယ္။သူ႔နႈတ္ခမ္းရဲ႕နႈးညံ့မႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္အသိဉာဏ္ေတြကို ေဝဝါးသြားေစတယ္။သူ႔နႈတ္ခမ္း ရဲ႕ထိေတြ႕မႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ခႏၡာကို ႐ူးသြပ္ေစတယ္။သူနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာ သူေစစားရာ အတိုင္းကေနတယ့္ႀကိဳးဆြဲ အ႐ုပ္ တစ္႐ုပ္သာသာရယ္ပါ...

        ကၽြန္ေတာ့္နႈတ္ခမ္းထက္က ႏူးညံ့မႈေလး ေပ်ာက္ဆံုးသြားေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္လိုက္သည္။အခ်ိန္ခဏတာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ Oxygen ကို သူေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ အလုအယက္႐ူရင္း ရင္ခုန္သံေတြကို ထိန္းညွိေနမိသည္။ဒီအနမ္းက ဘာအတြက္လဲ?။သူ႔ရဲ႕ သဝန္တိုမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတာလား?။ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသူ ခ်စ္ေနတာ ေၾကာင့္လား?။ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္သူမဟုတ္
တဲ့အျခားတစ္ေယာက္ဆီကိုပါသြားမွာစိုးရိမ္တာေၾကာင့္အနမ္းတစ္ခုႏွင့္တားျမစ္သည္လား?။ကၽြန္ေတာ္ မေဝခြဲတတ္ဘူးရယ္။သူ႔မ်က္ဝန္းေတြမွာ ခံစားမႈေပါင္းစံုေရာေထြးေနသလိုပဲ။အစ ကတည္းက သူ႔မ်က္ဝန္းကိုေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ေအာင္အဓိပၸါယ္မဖြင့္ႏိုင္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ခုလို အေနအထားက ပိုၿပီး ရႈပ္ေထြးေနေလသည္။ဒါေပမယ့္ အခုလိုအေျခအေနက ေကာင္းတဲ့အလားအလာလို႔ယူဆမိတယ္...သူကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ေနေသးတာေသခ်ာေလာက္တယ္...

        "ဘာအတြက္လဲ?..."

        ကၽြန္ေတာ့္နႈတ္ခမ္းကေန စိတ္၏အေတြးအျမင္ကိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ စြာပြင့္ထြက္မိေတာ့ ႐ုတ္တရပ္ ကိုယ့္ကိုကို အံ့အားသင့္မိသည္။ကၽြန္ေတာ္ က ကၽြန္ေတာ္ ခံစားခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္ခံစားၿပီး မဖြင့္ျပတတ္တဲ့သူမ်ိဳးေလ...ေကာင္းမြန္တဲ့ တစ္စံုတစ္ခုကို စိတ္ထဲမွာခံစားမိေနတာေၾကာင့္ သူ႔ဆီကဟုတ္တယ္ ဆိုတဲ့အတည္ျပဳမႈတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္
စြာေမွ်ာ္လင့္ထားမိတယ္...ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္သလိုျဖစ္မွာပါ...ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့အေျဖရမွာပါ...