Ποτέ Δεν Σε Ξέχασα

κεφάλαιο 19

Μεριά χαράς

Είμαι στο νοσοκομείο...
Έχουν περάσει 6 μήνες και η κατάσταση του Αρη είναι πολύ καλύτερη βέβαια δεν έχει ξυπνήσει ακόμα αλλά από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσει μακάρι Παναγία μου...

Κάθομαι και τον παρατηρώ με αγωνία.... Έλα ξυπνα λέει σιγά και δάκρυα γεμίζουν τα μάγουλα μου
Τι θα κάνω μαζί σου...??

Πάω κοντά του σκουπιζω τα μάτια μου και πιάνω το χερι του περιμένω κάποια λεπτά και μετά από λίγο νοιώθω το χερι του να με κρατάει δυνατά γυρνάω το κεφάλι για να τον δω τα πράσινα του ματια αχ αυτά τα μάτια με έχουν πεθάνει....

"ξύπνησε ξύπνησε..." άρχισα να φωνάζω σαν τρελή... Τον αγκαλιασα κατευθείαν μου έλειψε τόσο πολύ... Ο γλυκούλης μου...

"που είμαι ??" είπε ταραγμενος

"Καλά δεν θυμάσαι τίποτα ???" Τον ρώτησα

"όχι τι έγινε.. ??"

Την κουβέντα μας διέκοψαν ο γιατρός και η νοσοκόμα που ήρθαν στο δωμάτιο

Θα τον κρατήσουν για εξετάσεις είπαν...

Μετά από 2 μέρες είχε επιστρέψει στο σπίτι δεν θυμάται και πολλά πράγματα από το ατύχημα...
Αλλά καλύτερα...

Αστεράκι🌟 Comm💬

Ευχαριστώ 😘