Jungkwang, karar verdim meleğim.
İki gün sonra, sadece iki gün sonra konuşabileceğim.
İnanamıyorsun değil mi?
Bende inanamıyorum.
İnanamıyorum Jungkwang, ablan eski hallerine geri dönebilecek.
Bay Jong'un dediklerini düşündüm Jungkwang.
Babamı düşündüm.
Annemi düşündüm.
Seni düşündüm.
Jungkook'u düşündüm.
Jungkook'la olacak ailemi düşündüm.
Çocuklarımızı, şarkı söyleyebilecek olmamı.
Kötü bir şey olmazdı değil mi?
En kötü ne olurdu ki?
En kötü ölebilirdim.
Acımasızca değil mi?
Ölmek, her şeyin sonu gibi.
Ama ben ölmeyi düşünmüyorum meleğim.
Evet yanına gelmeyi istiyorum ama burada da bir meleği yalnız bırakmak istemiyorum.
Hem olacak yiğenlerini de görmek istemez miydin?
İsterdin değil mi?
Bende istiyorum Jungkwang.
Ben yaşamayı istiyorum.
Risk oranının yarı yarıya olduğu söylendi.
Komik değil mi?
Ya yaşayacağım, ya öleceğim.
Ama bazı kararlarımız risk almayı gerektiriyor Jungkwang.
Canımızın pahasına olsa bile.
Geride bırakacaklarımız üzülse bile risk almak gerekiyor.
Umarım her şey güzel olur sevgili kardeşim.
Aynı senin gibi.
Sana yazmak iyi hissettiriyor.
Belki iki gün sonra artık video günlük çekerim ne dersin?
Hemde Jungkookla beraber.
Tabii biraz kıskanabilirsin.
Belkide sana şarkı söyleriz.
Senin en sevdiklerinden.
Ölülerin arkasından çok ağlanıp çok anmamak gerektiği söyleniyor.
Ben seni en başından öldüremedim ki aklımda ama.
Ben senin ruhunu yaşatmak istiyorum, yaşatacağımda.
Evet, öldün.
Ama bana göre bu sanki bir meleğin kendi yurduna dönmesi gibi bir şey.
Biliyorsun iki meleğim var.
Sen, beni terk edip yurduna dönmüş, annesinin cennetinde yaşayan bir meleksin.
Jungkook ise bu dünyadaki cennetinde yaşayan bir melek.
Biliyor musun Jungkwang?
Ben melek olup uçup gitmek istemiyorum.
İki gün.
İki gün sonra olacakları merak ediyorum.
Umarım yaşamayı becerebilirim kardeşim.
Umarım.
