제 13 장 : Si Soo Jae at ang mahiwagang advice!

71 0 0
                                    

Author's Note: 

>> Nahirapan akong mag-isip ng title haha! Pasensya na kung maigsi ang pagkaka-gawa ng chapter. Tinapos ko na agad kasi may nagre-rekwes na ng update hahaha! 

>> Mejo maraming typos pero na-correct ko na po... ^^

Dahil maulan ngayon, rume-reggae ang peg ng tenga ko kaya ito yung song na nilagay ko. Enjoy reading ang listening sa multimedia.

Yey! 412 reads!!! ^^

________________________________________________________________

Day 7

We were currently being amazed while watching an exhibition ng last princess ng Korea when my phone vibrated.

Si Kuya Romeo tumatawag.

“Hello Kuya. Napatawag ka?” Nagkatinginan kami ni Carley. Hindi ko na alam kung paano ko pa hihinaan yung boses ko.

[Hi Anya! Asan ka at bakit mahina yata boses mo? Well anyway, Uhm… napatawag lang ako kasi medyo nabitin yata ako sa bonding natin kahapon. Hehe! May lakad ba kayo ni Carley ngayon?”]

“Awww… Opo meron. Actually, nandito po kami ngayon sa National Palace Museum eh. Tapos after po nito pupunta daw po kami ng Sauna. Bakit po?”

[Ganun ba? Wala naman ayain ko lang sana kayo to go out.”]

“San po tayo punta if ever?”

[“Plano ko palang sanang itanong sayo kung meron ba kayong gustong puntahan eh kaso may lakad nga kayo.”]

That’s when an idea hit me.

“Eh Kuya, kung okay lang sa’yo at kung wala kaming lakad bukas or sa makalawa, ok lang ba na samahan mo kaming manood ni Carley ng Light Show sa Han River? Yun kasi ang gusto kong puntahan bago ako makauwi ng Manila.”

[Really? O sige, we’ll try. Sana that time pareho na tayong walang schedule hahaha! But for now, enjoy your day.]

“Oo nga po eh. Sige po thank you kuya.” Then we ended the call.

“O anong sabi ni kuya?”

Ang bilis talaga nito ni Carley sa chismis o.

Ikinuwento ko sa kanya yung naging pag-uusap namin ni Kuya Romeo.

“Hay nakaka-excite! Kaso nakakalungkot din. Malapit na tayong umuwi ng Pilipinas. Tapos hindi mo pa ipinapakita sa kin sina Kyumin Bebe ko.” Saka sya suminghot-singhot na akala mo umiiyak talaga.

“Ngek! Bakit nasa akin ba yung mga jowa mo?”

“Mabuti ka pa, maiiwan mo nga si too-toot mo dito pero at least lumabas na kayo at nagkausap ng ilang beses.” Di nya mabanggit yung name ni Heechul si Soo Jae kasi kasama naming mag-stroll.

Napatawa ako. “Ang baho, too-toot talaga huh. Eh ganun talaga hindi naman tayo taga-rito. Saka two weeks? Sa tingin ko nasusulit naman natin yung bakasyon di ba? Yun nga lang, paubos na rin ang pera ko. Saka yung tungkol dun kina Kyumin eh hindi ko masasagot. Pero sana may kusa si…. Alam mo na (referring to Heechul), at isama yon kung may pagkakataon.”

“Ate, bigyan mo nga codename yun si too-toot para naman kahit kasama natin ‘tong si…. (referring to Soo Jae) Eh hindi naman tayo mahirapan magbanggit ng name.”

“Hhhmmm ano nga kaya maganda?” Isip ako ng isip habang iniikot namin yung Museum pero masyado ako na-facinate kaya nakalimutan din namin for awhile yung topic na yun.

My Super BebeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon