GÖK GÜRÜLTÜSÜ

9.2

Sabah yaptığım ilk iş hemen odamı toparlayarak, üzerimi giyinmek oldu. Zaten gâyet küçük ve dar bir oda olduğundan işim çok da zor olmamıştı.

Hazırlanıp hazırlanmaz koşa koşa aşağı indim. Dayımlar aşağıda kahvaltı yapıyorlardı.

"Selin, kızım koştur koştur nereye gidiyorsun? Ne bu acele gel otur birlikte kahvaltı yapalım."

"Yok dayıcım, ben geç kaldım size afiyet olsun."

Daha fazla oyalanmadan evden çıktım. Ali okula geçmeden onu yakalayıp konuşmam gerekti. Her şeyi, karşısına geçip soracaktım. Bunu yapmazsam düşünceler beynimi çökertecekti. Birazcık cesaret toplamam gerekti.

Çantama baktım ve cüzdanımı aramaya koyuldum. Kahretsin! Cüzdanım yoktu! Kesin komodinin üzerinde unutmuştum. Allah'tan evden fazla uzaklaşmamıştım. Koşa koşa eve gittim. Kapının önünde korna çalan sarı araba görüş açıma girdi. Merakıma yenik düşerek arabanın içini dikizlemeye başladım. Acaba kimdi? Dayımın arkadaşı olabilir miydi? İstemsizce ayaklarımın arabaya gittiğini farketmemle her şeye burnumu sokmamam gerektiğini düşünmeye başladım fakat merak beynimi ele geçirmişti.

Sarı arabanın kapısına yaklaştım ama kapının açılmasıyla geriye sıçramak zorunda kaldım.

"Mavi!"

"Oo güzelim günaydın. Bende seni almaya geldim. Senin bu saatlerde daha yeni kalkıp kahvaltıya inmen gerekmez miydi ne işin var dışarda?" Arabanın kaportasına ellerini yaslayıp kafasını geriye attı. "Yoksa beni mi bekliyordun?" Yüzündeki çapkın gülümsemeye rağmen suratına tip tip bakmaya devam ettim.

"Sen benim bu saatte yeni kalktığımı nereden biliyorsun?"

"Meslek sırrı." diyerek göz kırptı.

"Evet seninle konuşmam gerek bin şu arabaya çok önemli konuşmamız gerek."

"Oo Ali sen misin, neden erken geldin?"

Arabanın arkasından gelen sesle kafamı kaldırıp sese doğru baktım.

"Yenge??"

bsracinik 'ın ESİR adlı hikayesine göz atın derim 🙈

Gittikçe okuma sayısı artıyor. Bununla birlikte mutluluğum katlanıyor. Teşekkür ederim! 💙