GÖK GÜRÜLTÜSÜ

5

HİKAYENİN SONUNDA BİR SÜRPRİZ AÇIKLAYACAĞIM SİZE😻 KEYİFLİ OKUMALAR. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

Eve yaklaştıkça gözlerimdeki yaşlar yanağımdan çeneme doğru yol alıyordu.Bir gün elbet ki onlardan kopacaktım ama bu kadar erken değildi. Bembeyaz, kocaman bir evimiz vardı. Küçükken babam hep prensesim diye severdi beni,anılar aklıma geldikçe hıçkırarak ağlamamaya çalışıyordum.

Güçlü görünmeye çalışıp sert adımlarla kapıyı açıp içeri girdim.Her yer bembeyaz çarşaflarla kaplı,eski neşeli halinden eser kalmamış. Dışarıdan sade gözükse de evimizin için çok renkliydi.

"Burası neresi ?"

"Benim evim. Bizim evimiz."

"Bizim ? "

"Annem,babam ve ben. 16 yaşımda iken bırakıp gittiler beni. Trafik kazası ayırdı bizi birbirimizden."

Birkaç cümle ile durumu özetledikten sonra kafasını yere eğdi.Birden bu duygusal andan kurtulup almam gereken şeyi bulup çıkmak istiyordum buradan. Her ne kadar iyi anılarım olsa da kötüleri de vardı burada.

Etrafta göz gezdirirken masanın üzerinde karton bir kutuya gözüm çarptı. Böyle ortalık yere bırakıldığına göre almam gereken şeyin bu olduğunu düşündüm. Ali içerde kapının önünde yaslanmış bana bakarken kutuya odaklanıp elime aldığım gibi açtım.

"Benim yanımda mı açacaksın ? "

"Merak edip soracaksın sonra,uğraşmayacağım bu sefer."

Ciddi duruşum ile verdiğim yanıt sonrası kısa süreliğine bir tebessüm belirdi yüzünde.Kafamı çevirip kutuya odaklandım tekrar. Kutuyu açmak hiçte zor olmamıştı. İçinden biraz yıpranmış bir defter çıktı.Üzerinde 'GÖK GÜRÜLTÜSÜ' yazıyordu.

Anlam veremedim,içini açmadan çantama attım.Elim ile 'gel' işareti yaparak Ali ile evden çıktık.Konuşmaya tenezzül bile etmeden sanki o yanımda yokmuş gibi yürümeye başladım.

"Arabam burada."

"Okula gitmeyeceğim,eve de."

"Sahile gideriz biz de."

"Yok sağ ol,ben kendim giderim."

Başını 'tamam' dercesine hareket ettirip beni şaşırtmıştı.Hemen arkamı dönüp yürümeye başladım.Kulaklığımı çantamdan çıkartıp kafamı biraz da olsa dağıtma fikri aklımdan geçerken arkamdan gelen biri belimden tutup karnımı omzuna yaslayıp bacaklarımı tuttu.

Çırpınırken beni tutan kişinin Ali olduğunu, beni arabanın içine oturturken fark ettim. Tam koltuğa yerleştirip kemerimi bağlarken ellerimi ondan kurtarıp tokat attım.

"Ne yapıyorsun sen ya hayvan herif!" sözcüklerimi çırpınmam ile birleştirip bağırarak dile getirirken Ali doğrulup yüzüne gülümseme yerleştirdi.

"Hiç uğraşma küçük hanım seni bu haldeyken yalnız bırakamam."

"İyiyim ben,bırak beni."içimdekileri söyleyemiyordum o anda sadece yalnız kalmak istediğimi dile getirmiştim. Belki de ağlarken bir omuza ihtiyacım olacaktı ama bu Ali miydi ?

Kumsal'ın yanında bile ağlamadım ben. Küçüklüğümden beri böyleymiş bu hep bir odaya çekilip ağlarmışım. Şimdi büyüdüm ya her zamanki gibi odamda hıçkırık seslerine boğularak ağlıyorum ya da sahilde dişlerimi sıkıp gözyaşlarımın yanağımdan süzüldüğüyle kalarak.

"Israr etme geri zekalı seni bu halde,bu şekilde tek bırakamam."diye söylendikten sonra kapımı kapattı. Hızla kırmızı Cabriolet Mercedes'in diğer kapısına doğru hızlı adımlarla geçerken aklımın ucundan kemeri çözüp arabadan çıkmak gelse de kendimi bitkin hissedercesine uğraşmadım bile.

Yol boyunca hiç konuşmadık.Ellerime göğsümde birleştirmiş başımı koltuğa yaslayıp yolu seyrediyordum. Arada Ali'nin bana bakıp kendi kendine şarkı söylemesi ile alakam bile olmadı.

"Keşke oyunlar oynamasaydık

Üzülmeseydi şarkılar

Hala sana yazılıyorlar

Hala buram buram sen kokuyorlar"

"Sesin güzelmiş." Evet benden beklenmeyecek bir hareket geldi.

"Sen bana iltifat mı ettin Selin Hanım ?"

"Bir şeyleri becerebildiğine sevindim,şaşırdım."bu cümlemden sonra küçük çaplı bir kahkahası molası verip bana döndü ve beklediğim soruyu sordu.

"Seni böyle sessiz sakin bir yere götüreyim mi ? Uzaklarda ki sahillere, bağırsan dalgalara karışır gürültülerin ?" aklıma yatan bir fikrin ardından şüpheci bakışlarımı ona diktiği yine dikkat oklarını üzerime dikmişti.

"Ne bakıyorsun öyle değişik ? En kötü tecavüz ederim yani niye korkuyorsun ki ? " aptalca kurduğu cümlelerin sonuna iğrenç bir kahkaha ekledi.

"Salak."

"Tamam şaka yapıyorum tabi ki de. Götürüyorum."kafamı ondan çevirip yola baktığımda yüzümde istemsizce ufak bir tebessüm oluştu. Kendimi çok huzurlu hissediyordum. Her şeyi unutmuşçasına mutluydum.

Bom boş yolda ilerlerken müziğin sesini açtım,bir elimi dışarıya çıkardım ve gözlerimi kapatarak gidişimizi öyle tamamlamıştım.

Bahsettiği yere geldiğimizde gerçekten dediği gibi etrafta kimse gözükmüyordu. Çok sessiz,nefes alıp verişini bile duyacak kadar sessiz. Bu sessizliğin içine kendimi bırakırken dalgaların sesi geldi kulaklarıma.

"Çok güzel,huzurlu."

"Kafam ne zaman dağılsa gelmem buraya ama çok karışırsa ve işlerin içinden çıkamaz hale gelirsem buraya gelirim hemen. O kadar sessiz ki sadece dalgaların sesi o kadar, huzur temalı resmen."

"Güzel esiyor burası,unutturuyor."

"Bak anlatmak istemediğini biliyorum,buraya anlatman için gelmedik zaten."

"Bunları gerçekten sen mi söylüyorsun yoksa ben mi yanlış duyuyorum ? " şaşkınlığımın ardından sırıtıp tekrar dalgalara yöneldim. İkimizde arabanın önünde yaslanmış dalgaları seyrediyorduk.

Rüzgar usulca yüzüme çarptıkça sanki her pişmanlığımı bana hatırlatıyordu. Kendimi o kadar kaptırmıştım ki bu sessizliğe farkında olmadan başımı Ali'nin omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım sonra dökülüverdi kelimeler ağzımdan.

"Çok acı yaşadım ben. Ailemle çok mutluydum ama onlara belli etmeden kendi başıma çok mücadele verdim. Onlar benden kopup gittiğimde yeni savaşım yengem ile oldu. Dayımlar da zengindi ama yengemin bana nefreti yüzünden çatı katında kalıyordum. Dayım bana para veriyor ama evden benden önce çıktığı için gider gitmez yengem benden yarısını alıyordu.Kalan parayı ilerde lazım olur diye ayırıp saklıyor diğerleri ile geçiniyordum. Kulağa basit bir mücadele gibi gelse de eskiden bizim evdeki yardımcıların yaptığı işleri şimdi ben yapıyorum. Neyse ki okul başlayınca dayımın ikna kabiliyeti sayesinde eve yardımcı alındı ve işlerden kurtuldum."

"Anlatma."

"Merak etmiyor muydun ?"

"Anlatırsan sevgilim olamayacaksın her ne kadar sahte de olsa ?"

Aniden kafamı kaldırıp ilk önce silkelendim. Kafamı omzuna yasladığım olayı geçiştirmek için hemen bir ufak kızgınlıkla asıl amacını öğrenmek istediğimi dile getirdim.

"Ne istiyorsun ?"

"Seni."

TEŞEKKÜR EDERİM VAKTİNİZ BİR KISMINI HİKAYEME AYIRDIĞINIZ İÇİN. 6. BÖLÜM YARIN GELECEKTİR🙊🙈