GÖK GÜRÜLTÜSÜ

4.1

"Anlatırsan belki iyi gelir ? Ya bak daha düzgünce tanışmadık bile ve belli ki birileri sana zarar vermiş. Buna karşı sessiz kalacağımı mı zannediyorsun ?"

Şimdi şeytanın aklına uyup Ali'ye bir tane geçireceğim,az kaldı.Tanımadığım birine anlatmak iyi gelir mi ? Ama aynı sınıfta okuyorduk zamanla o da olacaktı.

"Anlatmayacağım.Eğer bu olayı bir kişinin ağzında duyarsam,kötü olur.Ayrıca neden bu kadar merak ediyorsun ?"

"Etkilendim belki ? "

"Yaralarımdan ve kanlı el çizimim den mi ? "

"Hayır,insanlara dağıttın o zoraki gülüşten."

Dün hayatıma giren daha doğrusu girdiğini zanneden biri neden beni bu kadar inceledi ? Hayata karşı dik duruşum onu ne kadar etkileyebilir ki.

"Defol git hayatımdan."

Çok saçma ve gereksiz bir konuşmanın ardından okula doğru ilerlerken bütün gün bu konuşmanın aklımda dolanacağını düşündüm. En iyisi bugün okulu kırıp sahile inip biraz rahatlamaktı.Arkama bakmadan hızla gittim.Peşinden gelmeyeceğini umuyordum.

Yoruldum artık bu savaştan. Neden herkes gibi mutlu olamıyorum ben ? Neden hep acı çeken ben oluyorum. Ailemin yanına gitsem mi diye düşünüyorum ama onlara söz verdiğim gibi üniversiteyi kazanacağım babam gibi iyi bir ressam olacağım,evet bunu başarabilirim! Bu süreçte yengeme zor da olsa katlanabilirim. 

İç sesim ile kendimi düşüncelere boğarken birden aklıma Ali takıldı. Benimle bu kadar ilgilenmesi hoşuma gitmişti. Benim hayatımda sadece ailem ve Kumsal vardı. Söyledikleri,düşündükleri sadece merakından mı,bilemiyorum.

"Şşt yavrum!"

Sulu gözlerimi birden büyütüp kafamı sağa doğru çevirdim. İki tane sabah sabah içip sarkıntılık etmeye gelen ayı!

Aldırış etmeden hızla ayağa kalkıp yürümeye başladım. Ben hızlı adımlarla yürürken arkamdaki adamların bana doğru yaklaştığını fark ettim. Bu sefer koşmaya başlamıştım bir elimle çantamın sapından tutarak arkama bakarak koştum. Tam önüme baktığımda karşıma çıkan Kumsala çarptım.

"Hey hey hey! Sakin ol."

"Kumsal yardım et geliyorlar!"

Benim çaresizliğimle ağzımdan çıkan kelimelerin ardından çantasından çıkardığını biber gazını adamların üstüne sıkmıştı.Derin derin nefes alıp bir yere oturduk.

"Ne işin var burada?"

"Asıl senin ne işin var?" işte beklediğim soru. Kumsala bugün yaşadıklarımı anlattım,ama her şeyi değil.

"Ne yani sen şimdi kafa toplamak için buraya geldin ve birileri sana sarkıntılık etti. Kafandaki bu sıkıntılar sadece yengen yüzünden,her zaman ki gibi öyle mi ?"

"Başka ne olabilir ki ?" diye gülerek yüzüme istemsizce tebessüm yerleştirdim.

"Sende beni merak ettiğin için buraya gelmiş olmalısın ?"

"Merak ettim o ayrı bir konu ama okulda Ali herkese senin hakkında sorular soruyor.Telefonunu sessizde unutmuşsun galiba ulaşamadım sana,haber veriyim dedim."

Şaşkınlıkla Kumsalın ağzından çıkan kelimeleri sindirmeye çalışırken birden ayağı kalkıp okula doğru koştum. Kumsal arkamdan bağırırken aldırış etmeden daha da hızlandım.

Yorulmuş bir vaziyette okulun önüne geldiğimde Alinin bankta birileri ile sohbet ettiğini gördüm.Nefesimi dengeleyip okulun kapısından içeri girdim. Hızlı adımlarla Ali'ye doğru gidiyordum.

"Ali ile bir şey konuşmam lazım gidin buradan!"

Tek lafımla ayağı kalkıp sinir bozucu bakışları ile beni Ali ile baş başa bırakmışlardı. Ali'nin kolunu sertçe tutup hesap sormaya başladım.

"Ben sana kimse bilmeyecek,bu konu kapanacak demedim mi?!"

"Ben sana peşini bırakmam demedim mi ?"

"Ya sen kimsin ya,sen nesin ? Benim neyim oluyorsun da benim hayatıma karışmaya çalışıyorsun ?"

Kaşlarım çatık,sinirlerim bozuk. Mavi gözlerini üzerime dikmişti,saatlerce bakıp huzura kavuşabilirim gibi bir his vardı içimde.Hislerime hakim olup duruşumdan vazgeçmedim.Cevap vermesini beklerken piç gülüşü yapıp sinirlerimi zirveye çıkartmayı başarabilmişti.

"Ne gülüyorsun geri zekalı ?!"

"Sinirlenince daha bir tatlı oluyorsun da ondan."

UMARIM OKURKEN KEYİF ALIYORSUNUZDUR VAKİT AYIRDIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM♥