pizza boy
; muke | top! michael
by : antberry
"ไมค์กี้ ให้ทายลูกค้าที่โทรมารายเมื่อกี้คือใคร"
"ไอ้เด็กตุ๊ดที่บ้านอยู่ใกล้ต้นเมเปิ้ลประจำเมืองใช่ไหม"
"ถูกเผง เอาไง จะไปส่งเอง หรือให้ฉันจัดการ"
"นายก็รู้ บ้านหลังนี้เป็นของฉันเว้ย"
เสียงพูดคุยกันด้วยระดับความเป็นเองของสองเพื่อนซี้อย่างไมเคิล คลิฟฟอร์ดกับเด็กหนุ่มที่ถูกล้อมาเกือบครึ่งชีวิตว่าหน้าเหมือนคนเอเชีย ได้ดังออกมาจากหลังร้านฟิซซ่าประจำเมือง
ใครคือคาลัม ใครคือไมเคิล ?
คุณเห็นคนที่เพิ่งหูโทรศัพท์นั่นไหม นั่นคือ คาลัม ฮูด ส่วนคนที่หล่อที่สุดในเมืองนี้และกำลังบรรยายอยู่ก็คือผมเอง ผมคือ ไมเคิล คลิฟฟอร์ด ลักษณะของผมก็หาไม่ยาก ในห้องเรียนพวกเพื่อนชอบเรียกผมว่า แวมไพร์ไมค์ เพราะตัวของผมซีดเผือดเหมือนน้ำนม รวมถึงผมที่ถูกเซ็ตให้ตั้งโดยไม่มีทางเอียงลงมาได้เหมือนหอเอนปิซ่าอย่างแน่นอน ส่วนสีผมนั้น ผมเปลี่ยนมันทุกครั้งที่รู้สึกเบื่อ เพราะฉะนั้นอย่าจดจำผมด้วยสีของเส้นผม ไม่งั้นคุณจะไม่มีทางหาผมพบ อย่างแน่นอน
"นายว่าไอ้เด็กตุ๊ดจะทักฉันว่าอะไรวะ" ผมยกมือขึ้นขยุ้มเส้นผมสีแดงของตัวเองให้รู้สึกฮึกเหิม เป็นพิธีอุ่นเครื่อง ก่อนจะคว้าหมับเอาถุงมือหนังจากไอ้เพื่อนยากคาลัมมาสวมเอาไว้ เท่กว่าพี่ไม่มีอีกแล้วครับน้อง
"ครั้งก่อนมันก็เอาไอศกรีมวนิลลามาราดหัวแกเพราะบอกว่า หัวแกมันบลอนด์ผิดธรรมชาติ มาคราวนี้ฉันว่า ได้โดนซอสมะเขือเทศสาดใส่หัวแน่เลยว่ะ" เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของไอ้เวรคาลัม ชวนให้ผมนั้น อยากจะยกหมัดทักทายใบหน้ากวนๆ ของมันเสียเหลือเกิน แต่ยังคงไม่หรอก ผมเก็บแรงตลอดอาทิตย์เอาไว้ให้ไอ้เด็กตุ๊ดบ้านเมเปิ้ลเท่านั้น
