SERÇE

5. BÖLÜM

Mültimedia yakışıklı Beylerimiz ❤ 

Midem deli gibi bulanıyordu gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladı başım babamın dizinde karşımda ki koltukta oturan Asım Bey ve Aral başımda bekleyen Neşe vardı "Kızım sen adamı çıldırtırsın" tedirgince baktım babama "Tamam baba kızma ama ne yapayım kaptırmışım" kaşlarını çattı "bunu yemekte konuşalım Asım? toplantıyı yarına alsak" kaşlarımı kaldırdım "Hayır siz toplantınıza dönün ben yerim cidden" babama baktım kararsızdı Asım Bey'e döndüm 

"Asım Bey lütfen siz devam edin ben çıkarım Babacım akşam görüşürüz" yanağını öptüm hepimiz ayaklandık "İçime sinmeyecek gidip abuk subuk şeyler yiyeceksin" derin bir nefes aldım tam konuşacakken "Halis amca siz toplantıya dönün ben Alya ile giderim" Kafamı Aral'a döndürdüm gayet ciddi duruyordu Asım Bey sırıtınca göz devirmemek için kendimi zor tuttum "Olur gözüm arkada kalmaz evlat" kafasını olumlu salladı eliyle kapıyı gösterdi babamı öptüm 

Asım Beyin karşısına geçtim elimi uzattım "Merhaba pek sıcak bir tanışma olmadı ama ben Alya memnun oldum Asım Bey" gülümseyip elimi sıktı elimden çekip sarıldı "Ablanı da çok severim Bey yok amca diyebilirsin bana hadi git güzelce yemek ye hanım kızım" kafamı olumlu anlamda salladım Aral önde ben arkada odadan çıktık o ileri giderken kolundan tuttum hemen bana döndü "Ne oldu başın mı döndü" gülümsedim "Hayır odamdan çantamı almalıyım" derin bir nefes aldı "Tamam durma aniden öyle" gözlerimi devirdi "Hadi Aral kim dedi sana gel diye" homurdanarak odama girdik masamı dağınık görünce Aral'a döndüm "İki dakika oturur musun?" kafasını olumlu anlamda sallayıp deri koltuğa yayıldı 

Masama gidip dosyaları topladım camı açtım içtiğim kahve bardaklarını görünce Aral sinirle soludu 9 tane falandı sanırım şirince sırıttım çekmeceden telefonumu koltuktan çantamı aldım "Hadi çıkalım" kalkıp odadan çıktık asansöre doğru yürüdük asansör açılınca bindik ama içeride bu gün ki adam vardı Ozan bana döndü "Bana patron kızı olduğunu söylememiştiniz" gülümsedim ardından göz kırptım "Sormamıştın sanırım "  Aral kıpırdanınca ona baktım sinirle Ozan'a bakıyordu telefonum çalınca elimde olan telefona baktım Sâre arıyordu açıp kulağıma götürdüm 

"He turuncu" homurdandı 

"Kızım he ne ya?" kıkırdadım 

"Söyle portalakım" kahkaha attı 

"Neredesin" homurdandım 

"Senin uyuz ağabeyinle yemeğe çıkıyorum" Aral hemen atladı "ben buradayım yalnız" ona dil çıkardım sırıttı 

"Vay hayırdır sahnede şarkı söylemeler yemekler yenge olma yolunda mısın?" birden aldığım nefesi ters yuttum öksürüğüm de boğulacaktım 

"Ne yengesi kızım ne saçmalıyorsun babamlar zorladı kes sadede gel" başta fısıldasam da sonda normal ses tonumdu asansör durunca Aral elimi tutup çekti

"Neyse kızlarla Armağan burada bu akşam toplanalım dedik ama sen iyisin hadi öptüm yengecim" sinirle homurdanıp kapattım tüm gözler bizdeydi aslında elimizde bir dakika ne ??????

yeni mi fark ettim gülüm? 

iç sesime sonra sövmeyi kendime hatırlattım elimi hemen çektim "Aral ne yapıyorsun?" sinir sinir sırıttı "Lafın bitmedi konuşuyordunuz asansör tekrar çıkacaktık bende elinden tutup çektim"kaşlarımı çattım haklıydı sessizce "Peki" dedim dışarı doğru çıktık ama hala gözler bizdeydi tabi patron kızı ilk günden ortaklarıyla el ele ne malzeme ama..

Arabaya yürürken Aral'ı durdurdum "Ben dışarıda yemek yemem"  derin bir nefes aldı "nerede yersiniz Alya hanım"  sinirle söylemişti kararsızca baktım eve gitsem annem soru sorar cevaplayamayacak kadar yorgunum ablam desen öyle aklıma gelen fikirle sırıttım elimi uzattım "Anahtarlar"  tek kaşını kaldırdı elimi önünde salladım oflayıp anahtarı elime verdi sırıtıp arabaya bindim kapıyı kapatıp çantamı açtım her çantamın içinde illaki bir çikolata şeker bisküvi olurdu çikolatayı çıkardım midemi bastırmam lazımdı jelatini açıp ısırdım mırıldanarak yedim yarısında Aral'a döndüm koyu gözleriyle dudağıma bakıyordu salak kafam..
Ona da uzattım "yemek ister misin?"  yutkundum kafasını olumlu anlamda salladı ona uzattığım çikolatayı emerek yedi yutkunup önüme döndüm anahtarı takıp çalıştırdım sürmeye başladım.