SERÇE

11. BÖLÜM

VEZNECİLERDE OLAN PATLAMADA HAYATINI KAYBEDENLERİ RAHMETLE ANIYORUZ

***********************

ABİM TRAFİK KAZASI GEÇİRDİĞİ İÇİN PAYLAŞIM YAPAMADIM.  

KİTABIMIZ KONUYA GEÇİŞ YAPMAYA BAŞLAMIŞTIR ARKADAŞLAR KEYİFLİ OKUMALAR 

ŞARKI ÇOK HOŞUMA GİTTİ DİNLEMENİZİ TAVSİYE EDİYORUM

Multimedia Deniz

*************************

Masa da oluşan sessizlik elimi tutan Aral şaşkınca elimize bakıyordum odada sadece nefes sesi vardı resmen ölüm sessizliğiydi bu sessizliği telefonum böldü arayan kişiye şükrederek Aral'ın elinde olan elimi çektim araya bakmadan açtım 

"Alo" sesim kısıktı odak noktası bendim Aral da bir noktaya odaklanmıştı sanırım oda beklemiyordu kendinden böyle bir çıkış  

"Alo..." duyduğum sesle kaskatı kesilirken gözlerim dolmaya başladı dişlerimi sıktım ayrıca nefesimi tutmuştum "Beni özledin mi?" gözlerim kocaman açılırken arayanın o olduğundan emindim 

"S-Sen b-beni ne..." gözlerim eş zamanda kapanırken kendimi boşluğa bırakmıştım....

________________________________________

SÂRE'NİN AĞZINDAN 

Alya kekeleyerek tamamlayamadığı sözden sonra sandalyeden yere  yağılacağı anda ağabeyim tutmuştu çığlığımız salonda yankılanmıştı hemen Alya'nın başına toplanmıştık kısa zamanda da olsa kendini bize çok sevdirmiş hayatımızda önemli yer edinmişti ve onu şimdi böyle görmek bizi oldukça korkutmuştu. 

"Alya güzelim" Ağabeyim Alya'yı hafif hafif sallayarak kendine getirmeye çalışıyordu "Ağlamıyorum..." Alya fısıldayarak konuşsa da odak noktası olduğu için duymuştuk "Selim özür dilerim" Ağabeyim taş gibi kesilirken Alya'nın telefonunu aldı cebine koyup kucağında Alya ile merdivenlere yöneldi "Yemeğinize dönün geleceğiz" ağabeyimin sesi itiraz istemeyen tondaydı Armağan gidecek gibi oldu ama onu Yiğit tuttu.

Ağabeyim çıkarken ben onun yüz ifadesine bakıyordum geçmişinde ne olursa olsun onun Alya'ya olan bakışları hep farklıydı zaten ağabeyim babam ve annem evlendikten sonra kızlara düşkün olan gece eve gelmeyen ortamların veliahtı olmuştu üvey olsak da birbirimizin yeri hep çok farklıydı bizim aramızda özlük üveylik yoktu babalar birdi sonuçta..  Annesini küçük yaşta kaybetmiş biri olarak ağabeyim kendini en iyi şekilde büyütmüştü  ve bunu bizimkilerden başkası bilmezdi 

Bu yüzden Alya'nın ağabeyimle olmasını istiyordum o sevmeyi biliyor o paranın pulun unvanın peşinde değil o ağabeyimin yakışıklılığına bile bakmıyor ki -ağabeyim olmasa yavşarım- o sadece kendisine ihanet etmeyen birini istiyor ama görünen o ki oda ağabeyime abayı yaktı farkında değil gülümseyerek masaya oturdum o ikisini arasını yapacaktım Deniz yanıma yaklaştı "Neler dönüyor anlat bakalım" sinsi sinsi sırıttım "Lazanya sence de çok güzel olmamış mı?" gözlerini devirip yerine geçti "Öyle olsun bakalım" gülümsedim lazanya harbi lezzetli olmuştu he...

___________________________________________________

ALYA'DAN DEVAM

Gözlerim yavaş yavaş açılırken ilk hissettiğim belimde ve saçlarımda ki büyük eller ve sert bir göğüs sanırım yine Aral'ın yanındaydım "Aral" sesim küçük bir kızın çaresiz sesi gibi çıkmıştı başıma konan buse ile gülümsedim "Güzelim" ne olursa olsun iyi geliyordu ama kararlıydım gerçekten emin olmadan  kendimi bırakmayacaktım.