Loved || ~ Harry Styles {deel 3}

*1

Heya! Ik wil eerst even vragen of jullie allemaal mijn andere verhaal ook willen lezen hihi, ik zou echt heel blij worden als ik jullie support krijg voor mijn andere verhaal 

Daarnaast, welkom bij deel 3!!

De lucht van verse broodjes drong mijn neus binnen zodra ik de bakkerij in liep. Keylee's favoriete bakkerij. Dingen gingen eindelijk compleet goed tussen ons en dat wilde ik voor een keer niet verpesten. Ze voelde zich de laatste week ziek, tenminste dat is wat ze zei. Voor mijn gevoel deed ze heel apart, samen met Yael. Ik heb er tot nu toe nog niet echt een drama van willen maken maar misschien is het tijd dat ik dit wel eindelijk ga doen. Niet het drama deel maar meer het deel waar ik met haar ga praten, het punt is dat ik hier bang voor ben geworden. Altijd als ik en Keylee ergens over willen praten gebeurt er iets wat alles weer naar beneden gooit. 

Ik neem mijn broodjes aan en loop naar buiten, voordat ik het weet komt Yael mijn kant op gevlogen. "Harry!" In haar rechterhand hangt een papieren zak met iets erin, dichtgetaped. "Hey ga je naar Keylee toevallig?" Ik knik en glimlach wanneer ik de panini's omhoog houd. "yay! ik wilde dit zelf langsbrengen maar ik kom pas morgen weer thuis en ik weet dat ze het no- graag wilde hebben, kun je het brengen?" 

"Ja tuurlijk!" Ik neem het van haar aan maar het moment dat ik wil weglopen trekt ze me terug. 

"Het is soort van een meiden ding...dus uhm...niet kijken eh!" haar blije lichaam springt omhoog uit haar serieuze seconde en ze rent weg. Ze keek nog even achterom met een blik over haar heen alsof ze bang was de verkeerde beweging te maken. Ik laat een grinnik vallen en vis mijn mobiel uit mijn broekzak. "Hey schatje, ik heb eten gehaald kom eraan oke?" Het was geen lang gesprek want ze gaf me alleen een 'ja prima tot zo' voordat de telefoon werd opgehangen. De papieren tas in mijn hand jeukte als de neten maar ik kon geen belofte verbreken die ik niet mocht verbreken, maar ik wilde het zo graag. Eenmaal binnen werd de drang me te groot. Ik open de zak voorzichtig en trek mijn wenkbrauw op zodra ik zie wat er in zit. Een pot augurken en vaseline. Waarom waren dit meiden dingen? Niet dat ik me druk moet maken om wat Yael zegt want die denkt wel vaker dingen die verder niets te maken hebben met wat het is. Verward maar niet geboeid sluit ik de zak weer en loop ik verder door de lege hallen van college. 

Haar deur herinnert me elke keer weer aan dat eerste moment dat ik er op klopte. Dat eerste moment dat ze open deed en haar blonde lokken perfect langs haar schouders hingen. Het moment dat ik de deur open doe is het allemaal niet hetzelfde, de kamer is warm en stil vooral om het feit dat Keylee half slapend in haar bed ligt maar haar ogen nog open heeft. "Hey key, favoriete panini is binnen" Ik grinnik zachtjes "Ik had het over mij natuurlijk". Ze glimlacht maar iets in haar ogen verbergen de waarheid. Moet ik wat zeggen? Ik kan het niet, ze is misschien niet eerlijk maar ze is nog steeds prachtig en ik kan het niet veroorloven om nog een keer een fout te maken en alles te verpesten. 

"Dankje Hazz, je hoeft niet te blijven hoor dalijk krijg jij het ook" duwt ze mij nou ook al weg? Wil ze het misschien uit maken? Misschien heeft ze de laatste tijd zoveel tijd gekregen om na te denken dat ze niet meer weet wat ze wilt. Ik druk een kusje op haar wang om mijn beledigde gevoel te verbergen en glimlach nogmaals. 

"Dan zijn we toch lekker samen ziek?" Haar glimlach is als een boer met kiespijn, nee met een getrokken kies, of drie. "Wat is er Key?" Mijn stem brak ergens in het midden en ik hoopte met het diepst van mijn hart dat ze dat niet hoorde. 

"Niks niks...ik moet gewoon een beetje opgevrolijkt worden" Ja dat moest ze inderdaad. Het bleef stil, stil zoals het vaker bleef bij ons maar ik kon het niet hebben, mijn mondhoeken krulde breed en ik sprong op naar de kast. "Ik weet wat je vrolijk maakt, een lekkere romantische film!" Mijn vingers glijden langs de dvd's en ik noem alle romantische films op die zij wel zou willen zien. 

"HARRY" Haar stem galmt door de kamer alsof er een bom ontploft. Haar blik verraad haar pijn en haar ademhaling verraad haar paniek. Het is alsof ik moet wachten op de dokter die naar buiten moet komen om te vertellen dat ik een ernstige ziekte heb maar deze keer is het erger. "Harry ogod..."

"Heb ik iets gedaan? ik heb niets gebruikt, en al mijn schulden afgelost zelfs mijn cijfers gaan omh-" 

"Ik ben zwanger" En nu was het echt ontploft....