DIKKIES WRM REAGEREN JULLIE NIET MEER, hou wel van jullie hoor. Maakt me gewoon altijd blij :)
Harry
" Verdomme Niall had je geen groter busje kunnen regelen ofzo?" de geirriteerde stem van Liam galmde door de veel te krappe bus. Het ergerde me meer dan je zou denken dat Keylee tussen mij en Liam ingepropt zat. Het was misschien een beetje haantjes gedrag maar om hem te laten merken dat ze wel echt van mij was legde ik meteen mijn hand op haar been. Hij zag dit maar deed er niks aan, gelukkig maar. Ik kon daarnaast zelfs aan de manier waarop Keylee's lichaam verstijft in de stoel zat voelen dat ze zich verschrikkelijk ongemakkelijk voelde op dit moment. In eerste instantie omdat ze tussen haar ex en vriendje geplaatst was en daarnaast omdat Yael de enige hier was die wist dat er iets groeide in haar, nu was Yael niet de meest verantwoordelijke persoon als het ging om geheimen bewaren.
In ieder geval, Niall zat achter het stuur met een grote grijns. Volgens mij was hij enthousiast voor de hele groep en niet alleen voor zichzelf. "We gaan wel overal in het jongens! Zieke achtbanen daar heb ik al gehoord". Ik en Key hadden gister al eindeloze gesprekken gehad over hoe ze onder de achtbanen uitkwam. Dus hadden we het verhaal bedacht dat ze een trauma heeft aan achtbanen en ik haar niet achter wilde laten. Nu wilde ik graag bij haar blijven maar kom op, het was toch wel te begrijpen dat ik het enorm jammer vond niet in de coole achtbanen te gaan! Liever dat dan dat ze alleen op een bankje moest wachten tot wij allemaal uit een geweldige ervaring stapte.
"Ik uhm...ik ga niet echt in achtbanen jongens" Ze trok onopvallend (maar opvallend genoeg voor mij) haar mouwen over haar polsen en legde haar armen over haar buik. Gosh wat was ze bang, begrijpelijk. "Ik heb er een enorm trauma aan"
Yael, die in de passagiersstoel zat, draaide zich om om iets te gaan zeggen. "Echt nie-" tot ze zich besefte wat er echt was "-wat vervelend...achja! We zorgen er wel voor dat je je alsnog vermaakt" knipoogt ze en ik knik terug om haar te bedanken. Ik hoopte zo erg dat Keylee vandaag kon genieten van de dag en niet continu bezig zou zijn met zichzelf druk maken. Ze glimlachte door de angst heen.
"Heb je lang niet meer gesproken Key" nee. Liam glimlacht met zijn ontiegelijk vervelende vriendelijke glimlach. Ugh zonder dat ik wilde sprong mijn hele lichaam over naar jaloezie terwijl Keylee inging op het gesprek. Hoe deden ze dat? Een normaal gesprek hebben als exen? Uit reflex sloeg mijn arm om haar nek heen zodat het Liam nog duidelijker werd. Waarom was ik zo? Het werkte in ieder geval goed want Keylee mengde haar vingers met de mijne waardoor onze positie werd omgezet in een soort omhelzing. "Ik ben in ieder geval dat jullie nu gelukkig zijn, ik ben zelf ook weer verliefd" kots.
"Echt?! Wie wat waar!" floepte Keylee er enthousiast uit. Wat was ze toch ook een schatje, en ze was van mij .Mijn vlindertje die over mijn weide heen vloog. "Super leuk voor je Li!" maar ze werd onderbroken door de bas van de knetterharde muziek die Niall aanzette. Het was mooie muziek dat in ieder geval wel, het zorgde er ook voor dat Key dichter bij mij kroop. Ondanks het feit dat we al ontiegelijk dicht op elkaar zaten kroop ze nu ook daadwerkelijk in de omhelzing. Haar ogen keken naar buiten, naar alle bomen die voorbij raasden. "Hazz, ik moet het ze wel echt een keer gaan vertellen he?"
Ik knikte en gaf haar daarna meteen een kus op haar voorhoofd. "Maar pas wanneer het voor jou goed voelt". Voor de rest bleef het stil in de auto, op Nialls muziek na. Het was pas bij de ingang van het pretpark waar iedereen weer tot leven kwam. Onze blonde winnaar sprong rondjes totdat we binnen waren en Fleur en Yael waren non-stop aan het discussiëren waar we als eerste heen gingen. Key, Liam en ik dwaalde er maar hopeloos achteraan. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet heel erg enthousiast werd van al het gegil van de achtbanen en andere attracties. De adrenaline begon dan ook een beetje in te kicken en ik begon met Niall te kloten. Eens in de vijf minuten checkte ik of Key oke was, die vervolgens zo vrolijk mogelijk met Fleur aan het kletsen was. Ondanks dat ik wist dat ze niet helemaal lekker in haar vel zat kon ik wel zien dat ze zich beter voelde dan een week geleden. Ze begon weer een beetje tot leven te komen en het maakte me blij.
"Kom op Styles, deze moet je echt mee! Je hebt de eerste drie al geskipped" Niall slaat me speels op mijn schouder en ik draai me om naar de blonde engel onder ons.
"Toe maar, ik overleef het wel!" lachte ze en ze wuifde me weg met haar handen "Echt hoor Hazz!". Ik knikte voorzichtig en liep naar haar toe. "Doe niet zo gek, ik ga echt niet dood in die vijftien minuten dat je weg bent hoor".
"Ja weet ik wel maar-"
"-niks te maren jij gaat gewoon! Wel leuk op de foto he" ze drukte een lief kusje op mijn lippen, die kusjes die je in een klap veiligheid geven. Dus liepen we met zijn allen naar de rij. Niet wetend wat er achter mijn rug allemaal gebeurde, daar kwam ik pas achter toen we vol adrenaline de verschrikkelijk vette achtbaan uit kwamen rennen. Iedereen kraamde woo's en gilletjes uit. Nog helemaal verstrikt in het gevoel van het afschieten en de lucht die langs ons heen had geraasd schoot het allemaal onze keel in toen we een grote groep mensen om het lichaam heen zagen die wij maar al te goed kende, die ik vooral enorm goed kende. Yael was de eerste die begon te rennen, mijn lichaam wist eigenlijk niet wat te doen maar deed mee. Het ging allemaal enorm snel ineens, alsof die hele achtbaan rit niet was gebeurd. Ze kreunde van pijn en haar handen lagen op haar buik. Mensen van de beveiliging zaten bij haar om haar rug recht te houden.
"Harry! god zij dan-" ze schreeuwde weer, wtf gebeurde er?! "-ik...de baby, fack!!" ik kon aan haar hele gezicht zien hoeveel pijn ze had. Mijn rechterhand gleed naar haar onderrug net zoals de beveiliging net deed en mijn andere hand pakte haar hand vast.
"Bel de ambulance! IEMAND BEL VERDOMME EEN AMBULANCE"
"Harry welke fucking baby?!" Niall schreeuwde er doorheen terwijl hij hoogstwaarschijnlijk bezig was met het bellen van 112. Ik wist dat ik haar niet had moeten achterlaten, hoe kon ik zo stom zijn. Ik had het zoals gewoonlijk weer compleet verpest...en op dit moment wist ik niet of ik het ooit nog kon rechtzetten zoals we altijd deden. Joost mocht weten wat er aan de hand was, alles wat ik wist was dat ik haar zo snel mogelijk medische hulp wilde bieden. Haar tweede leven lag op het spel, ons tweede leven, nee...onze fucking baby.
"Harry....welke ba-"
"KEYLEE IS ZWANGER OKE! Nu heb je het gehoord dus zorg voor hulp...NU!" paniek raasde door mijn lichaam, wat me een nog grotere adrenaline kick gaf als die achtbaan. Ons hele leven was onderhand een achtbaan, en niet eentje die alleen maar omhoog ging.
Oke dus ik wilde even praten
Jullie hebben vast gemerkt dat ik de laatste tijd iets actiever ben dan een aantal weken geleden :) Dat komt doordat ik ook eindelijk weer enorm veel inspiratie heb voor dit verhaal! Ik heb een super goed idee voor dit verhaal die dus de iets intensere kant op gaat maar tegelijkertijd ook cheesy is. Dus iedereen die gestemd heeft krijgt zijn zin hahaha. Zijn jullie een beetje tevreden met de updates? Ik ben namelijk best blij met het aantal en de lengtes van de laatste paar hoofdstukjes maar jullie bepalen natuurlijk of het inhoudelijk ook leuk is hihi.
Ik ga dit verhaal absoluut afmaken! Nu dat ik weer inspiratie heb ben ik er wel echt achter gekomen dat dit verhaal me nog steeds heel dierbaar is. Ik was vorige week stukjes van deel 1 aan het lezen en ik merkte wel echt dat mijn schrijfstijl vooruit is gegaan. Het is nog verre van perfect maar ik voel me er in ieder geval trots op en ik zeg altijd "Never quit before you're proud".
Ik wil binnenkort denk ik een trailer gaan maken voor Loved, maar ik wil er echt mijn beste werk in steken dus dat kan nog lang gaan duren maar in ieder geval. HEEEEEEEL misschien (nog niet enthousiast worden) ga ik een deel 4 maken...oeps. Ik wil het nog niet definitief maken omdat ik in het verleden al vaker gestopt ben enzo en dat niet weer wil laten gebeuren. Dus hou ik het nog een plan in mijn achterhoofd. Laat in ieder geval wel even weten of jullie dat leuk vinden :)
Dat was het wel weer, xoxo Sam.
JE LEEST
Loved || ~ Harry Styles {deel 3}
Fiksi Penggemar"Hij brak en vernietigde me. Maar hij hield van ons" ©All rights reserved.
