Lotte woont bij haar stiefmoeder. Ze is erg streng en Lotte mag niks. Ze mag niet buiten spelen, want dan wordt ze vies. Ze mag niet alleen naar school fietsen want dan gaat ze misschien spijbelen. En ze eten nóóóóóóit patat, want dan krijg je vieze...
'Lotte, we gaan eten!!', riep moeder naar boven. Wat gek, dacht ze, ze klinkt zo heel vriendelijk, en haar stem klonk anders. Met nog rode ogen van het huilen liep ze naar beneden. Lotte keek de kamer in. Daar stond een jonge vrouw met een grote bos blonde krullen. Ze keek me vriendelijk aan. 'Zullen we gaan eten?', vroeg de vrouw. 'W-waar is mama?' stamelde Lotte. De vrouw begon te lachen, 'Grapjas, je moeder staat voor je.' Lotte keek verbaasd. Is dit haar moeder? Nee joh, ze kent haar niet eens. Maar wie is ze dan??!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Wat kijk je verbaasd', lacht de vrouw, 'Is er iets?' 'I-Ik ben in d-de war, ik k-ken je n-niet e-eens', dan kijkt ze naar de tafel, 'Er s-staan alleen m-maar borden, e-en niet eens b-bestek.' Lachend wijst de vrouw naar een stoel, haar stoel. langzaam loop ze naar de tafel en gaat zitten. De vrouw loopt naar de keuken en komt even later weer terug met een blauwe kom. 'Wat zit er in?', vraagt Lotte al wat zelfverzekerder. 'We eteeeeeeeeen........................ paaaatat!! Maar nu eerst bidden.' Na het bidden schept de vrouw op. 'Mevrouw, hoe heet U??'vraagt Lotte nieuwsgierig. 'Ik heet PietJanSnot, lolbroek, nee, ik heet Linda, ik ben je moeder, weet je nog??!' 'Oh' Na het eten ruimen we samen af. 'Wil je nog even tv kijken?' vraagt Linda. 'Mag dat?' Samen lopen we naar de tv. Maar dan gaat het mis. Lotte struikelt over een snoer, en landt met haar hooft op het tafeltje. Ze werdt helemaal draaierig. 'Gaat het?', hoort ze Linda nog zeggen. Wat klinkt die stem toch vertrouwd. En gelijk wordt het zwart voor haar ogen.
Met een schreeuw springt ze rechtop. Ze zit in bed. H-het.. het was maar een droom. Wie was die mevrouw. Ze heet Linda, maar..... Ik ken die naam ergens van; dacht ze. Ze zei duidelijk dat ze mijn moeder was. En we aten patat. Wie is het toch, of zou het toch gewoon een fantasiedroom zijn. Ze kijkt op haar wekker: 3:26. Ze zal nog een groot deel van de nacht moeten slapen. Maar morgen, morgen zal ze het vragen. Wie die vrouw ook is, ze moet en zal het te weten komen!
