More Than Orange

;) 7 (;

Bisikletinin zincir kilidini çözdü.
Elindeki ikinci anahtarla diğerinin bisikletindekini de çözdü.
Bu şekilde bekletilmekten nefret ediyordu.
Ama eve birlikte gidebilecekleri için buna katlanabilmeyi umdu.

KyungSoo'ya ömür gibi gelen yirmi dakikanın ardından beklediği nihayet gelmişti koşarak.

" Çok çok özür dilerim Soo."

"Gidecektim."

" Gerçekten özür dilerim. "

" Yirmi dakika oldu."

" Soo.."

"Zaten aralarda görüştünüz. Bir de çıkışta yirmi dakika..
Görüşebilirsin tabi de ..
Yirmi dakika bekleyince sinirlerim bozuldu.
En az yirmi soru çözerdim."

Bisikletlerine binip yola koyulmuşlar ama KyungSoo hala söyleniyordu.

" Soo size geliyorum. "

" Neden? "

" Gelemez miyim?"

" Yok ondan değil.
Birden söyleyince."

" İki hafta olacak neredeyse."

" Evet on iki gün oldu."

"Hadi markete gidip atıştırmalık alalım."

"Atıştırmalıklar rahatsız ediyor artık, ders çalışmıyorum."

" Soo mızıkçılık yapıyorsun. "

" İyi tamam alalım."

KyungSoo'nun evlerinin yakınlarındaki markete girdiler.

KyungSoo alışveriş sepeti aldı.

" O küçük. Araba alalım. "

" Jongin abartmayalım."

" Sepetle kolun yorulur araba olsun.
Hatta arabaya bindirelim seni.
Tıpkı eski günlerdeki gibi."

" Jongin on sekiz yaşında koca adam oldum."

" Koca adam mı?
Sen hala benim, defterini unuttuğu için öğretmeninden azar işitip ağlayan  küçük bebeğimsin."

" Ama komşular görürse.  Bir tanıdık falan."

" KyungSoo seneye üniversiteli olacaksın istesen de binemezsin."

" Üfff.. Tamam."

" Aigooooo ♡~♡ Ben bindireceğim.
Seni kucağıma alıp bindireyim."

" Olmaz kendim binerim."

"Son zamanlarda çok asi oldun sen."

" Son zamanların lafını açma bence."

" Bu araba iyi gibi."

KyungSoo, Jongin'in lafı değiştirme çabalarına takılsa da görmezden geldi.

Jongin alışveriş arabasına binen çocuğun kucağına çantalarını koydu ve arabayı sürdü.
Jongin arabayı zikzaklar çizerek sürüyor ve birlikte tuhaf sesler çıkarıyorlardı.
KyungSoo kollarını iki yana açmış kahkahalarla gülüyor, Jongin de ona eşlik ediyordu.