More Than Orange

;) 13°4 (;

"Neden bu filmi seçtin?"

" Neden bu filmi aldın?"

" Bir portakal daha ister misin?"

" Bu son dilim olsun.
Soyma artık.
Hepsini de bana yedirdin.
Sen hiç yemedin."

" Aç ağzını. "

" Ver, ben kendim yerim."

" Benden sakınıyor musun artık? "

" Sakınmak sayılmaz.
Alışmak olabilir.
Sensizliğe alışsam iyi olur. "

" Alışabiliyor musun?"

" Zombili filmlerden hoşlanmıyorum.
Sadece iğrençler."

" Diğerlerine bakabiliriz."

" İyi olur. Akşamımızı bu filmle harcamalayalım."

Jongin , KyungSoo'ya diğer filmleri uzattı.

" Bu olsun. "

" Hoşçakal Kasım mı?
Hımmm... Drammış ama."

" Olsun. Daha iyi. "

" Salonda mı izleseydik.
Dizüstü ile rahat izleyebiliyor musun?"

" Üşüyorum. Yatakta izlemek daha iyi."

Jongin, filme dalan çocuğu izliyordu.
Gözleri yarı aralık belki filmdekileri belki alakasız başka şeyleri düşünüyordu ama bir şeyler düşünüyordu.
Merak etmişti.
Düşündüğü neydi ya da kimdi?
Kendisi olabilir miydi ki?
Yoksa Jongdae'yi mi düşünüyordu?
Göz yaşlarını silen genci?
Neden düşünmesindi ki?

"Çok sinir oluyorum bu sahneye."

Jongin, diğerinin söylenmesi ile filmdekileri düşündüğünü anlamıştı.

"Neden?"

" İkisi de birbirini seviyor ve her şey yolunda yani bir engelleri yok aşkları için ama yine de ayrılığı seçiyorlar.
Bu çok saçma. "

"Sen olsaydın çok sevdiğini bırakmaz mıydın? "

" O çocuğun yerinde olsam asla bırakmazdım.
Ama kendim olarak çok sevdiğimi bırakmak zorunda kalabilirdim."

Jongin beklenmedik sözlerle yutkundu.
Olabilir miydi ki?
Bu mümkün müydü?

Tahminlerinin doğruluğunu ölçmek için diğerinin yüzüne baktı.

" Neden bırakmak zorunda kalasın ki?"

Gözleri karanlıkta parlayan ekrana dalmıştı.

" Tutamadığımı bırakmaktan bahsetmek biraz saçma. "

" Çok seviyorsan neden tutamayasın ki?"

KyungSoo, Jongin'in gözlerine baktı.

" Çok sevince tutabilir miyim ki?"