Sunshine After Rain

hoofdstuk 12

Pov Achraf

Ik word wakker door geklop op de deur. Ik kijk verward om me heen en herinner me weer dat ik in het ziekenhuis ben. 'Goeiemorgen meneer (..) ik kom wat testjes afleggen om te kijken of u al naar huis mag' zegt de zuster. Ik knik naar haar. Na ongeveer een halfuur is ze klaar. 'Ik kom over ongeveer een uurtje terug met de uitslag' zegt ze nog voordat ze vertrekt. Ondertussen is een andere zuster ontbijt wezen brengen. Ik ontbijt,kijk wat tv en bekijk snapchats ens.

1 uur later.

'Hey meneer ik heb supergoed nieuws voor u! U mag namelijk naar huis alleen moet u wel voorzichtig doen en veel rusten' zegt dezelfde zuster. 'Dankuwel voor al u zorg afgelopen dagen' zeg ik netjes. 'Geen dank is mijn werk, nog veel beterschap en niet vergeten uit te checken als u weggaat' zegt ze enthousiast. 'Zal ik doen doeg' zeg ik met een glimlach. Ik pak al mijn spullen bij elkaar en bel dan Mo op.

M: met Mo
A: kom naar het ziekenhuis ben ontslagen
M: isgoed man ben onderweg
A: thalla

Ik hang op en loop naar de balie. 'Hallo meneer kan ik u ergens mee helpen' vraagt de man achter de balie. 'Ja in welke kamer ligt Inaya (..)?' vraag ik. 'Uhmm.. Ik zie het al zij ligt in kamer 33 in afdeling B en op de 6e verdieping' zegt de man knikkend. 'Dankuwel' mompel ik. Ik loop naar de winkels die in het ziekenhuis zijn. Ik koop chocola, een knuffelbeer waarop staat beterschap mop! En rozen. Ik loop naar de juiste afdeling en klop op de deur. Geen antwoord. Ik loop naar binnen en wat ik daar zie. Dat breekt mijn hart. Ik zie Inaya liggen met allemaal kabels en buizen in zich. Ze beweegt niet en lijkt haast dood. Ik leg de rozen in een vaas en leg de rest ernaast. Ik krijg tranen in mijn ogen dit is allemaal mijn schuld. 'Inaya' ik zucht. 'Inaya ik weet dat je me kan horen' fluister ik terwijl ik haar hand vastpak. 'Ik weet dat je dit aankan oke?' vervolg ik. 'Je bent er sterk genoeg voor, Allah beproeft zijn dienaren nooit met iets wat ze niet aan kunnen' ga ik verder. 'Ik hou van je! Je bent mijn vrouw! De vrouw waarmee ik mijn 15 kinderen mee ga krijgen! Inaya habibti! Jij bent echt alles wat ik maar wensen kan! Je bent de vrouw waar ik Allah elke dag om vraag de vrouw waar ik voor bid en samen mee wil bidden! Word alsjeblieft wakker..ik vergeef het mezelf nooit' huil ik aan een stuk door. Ik pak haar hand vast en maak er een foto van. Ik zet er als tekst bij : mijn vrouw, mijn zus en mijn beste vriendin Allah y shefiek! En plaats hem op mijn verhaal. Ik schuif naast haar het bed in en sla mijn armen om haar heen en zo val ik in slaap.

Pov Inaya

Ik voel dat Achraf naast me komt liggen. Het jammere is dat ik te moe ben om te bewegen. Ik heb geen kracht. Ik voel zijn warme tranen in mijn nek en ik voel zijn hartslag tegen mijn pols. Our heart beat is the same. Ik wil hem graag knuffelen. Ik wil hem niet teleurstellen ik gebruik al mijn kracht maar het enige wat er gebeurt is dat ik in een diepe diepe slaap terecht kom..

Een paar uur later schrik ik happend naar lucht wakker. Ik kan me nog steeds niet bewegen maar kan wel zelf ademen Alhamdoulilah! Nu de volgende stap en dat is mijn ogen openen. Ik gebruik al mijn kracht maar alweer faal ik. Ik hoor iemand binnen komen. 'Goede middag meneer, ik zal haar even controleren zou u aan de kant willen gaan' vraagt een arts aan Achraf. Ik voel dat het opeens heel leeg naast me is. Er word van alles gedaan af en toe hoor je een 'toe maar' of 'zo dit schiet al op' en dan hoor je gefluister van de artsen. Na enige tijd zijn ze klaar. 'Zo meneer ik heb goed nieuws ze ademt al zelf dus ze krijgt geen kunstmatige zuurstof meer binnen, ik verwacht dat ze binnen een paar dagen wakker zal zijn' zegt de man vrolijk. 'Dus mijn vrouw is binnen een paar dagen weer naast me' hoor ik Achraf vragen. Ik wil glimlachen maar kan me niet bewegen. ' Ja meneer naar verwachting wel' zegt de arts.  De artsen verlaten de kamer en Ik voel dat Achraf weer naast me komt liggen. Hij geeft mij een kus. 'Prinsesje inou! Ik zei toch dat het je zou lukken! Ik ben trots op je. Ik beloof dat als je wakker bent ik nooit van je zijde zal afwijken' zegt hij in me oor. Klaar! Dit was de druppel ik moet en zal wakker worden. Ik gebruik al mijn kracht. Ik heb mijn mond open en er komt een piep uit. Ik voel hoe Achraf schrikt en mijn hand vastpakt. Mijn  hartslag stijgt heel snel. Ik ga echt niet opgeven! Nog even, ik gebruik het allerlaatste stukje energie in me lichaam en krijg me ogen open. Eindelijk! ' Inayaaaa! Ya rabb! Je bent wakker, ik ga de dokter halen niet je ogen sluiten' huilt hij. Hij rent weg en komt gelijk terug met 2 artsen. 'Ah mevrouw is wakker geweldig we gaan even alles controleren en dan krijg je vanavond de uitslag' zegt hij blij. Ik knik kracht om te praten heb ik niet. Ik heb het gevoel dat ik ga wegvallen en wapper met mijn handen. 'Mevrouw gaat het wel?' vraagt de arts bezorgd. Ik haal moeilijk adem en open me mond. 'I-ik..voel me zz-wak' fluister is schor. 'Ja dat kan kloppen we zijn bijna klaar dan kunt u rusten en u krijgt  wat medicijnen die u moet slikken' zegt de dokter terwijl hij wat op zijn Ipad tikt. Ik knik. Hij gaat weg en Achraf komt op me aflopen. 'Inaya' snikt hij. Dit breekt mijn hart. Ik open met heel veel moeite mijn armen. Hij komt als een klein kind met zijn hoofd in mijn nek en zijn armen om mijn middel. Ik voel zijn warme tranen in mijn nek vallen. 'Ik was bang dat ik je kwijt was, dit was mijn schuld' snikt hij weer. Ik slik en ga met mijn hand door zijn haren. 'Het was niet jou schuld, ik laat je nooit alleen' fluister ik. Hij kijkt me met betraande ogen aan. ' Inaya ik hou van je' fluistert hij en kijkt naar mijn lippen. Hij pakt mijn hoofd vast en trekt me naar zich toe. Hij geeft me een warme, liefdevolle zoen. Ik ga met mijn handen over zijn rug. 'Ik ook van jou' fluister ik tegen zijn lippen aan. We trekken terug en kijken elkaar liefdevol aan. Ik probeer mijn  kussen goed te doen maar dat lukt me niet. ' Wacht ik doe het wel' zegt hij bezorgd. Hij zet mijn kussen goed en laat mij liggen. 'Ga maar slapen' mompelt hij. Ik klop naast me op het bed. Hij grijnst en komt naast me liggen en slaat zijn armen om me heen. Ik val meteen in slaap. 

paar uur later..

Ik word wakker en zie dat ik alleen ben. Ik sta voorzichtig op. Ik druk op het knopje van de zuster. 'Ja schat kan ik je helpen?' vraagt ze glimlachend. Ik knik. 'Kan je me infuus eruit halen ik wil graag even douchen en kleren aantrekken' zeg ik zacht. Ze lacht en haalt dan mij infuus eruit. 'Dankjewel' zeg ik glimlachend. 'Geen dank schat als er wat is je weet het!' zegt ze vrolijk. Ik glimlach en pak dan wat kleren en loop de badkamer in. 

(Foto van de badkamer in haar ziekenhuiskamer)

Pov Achraf

(Dit is Achraf)

Inaya was in slaap gevallen dus ik besloot haar broers te bellen en op de hoogte te houden. Ze zouden morgen komen want ze moesten nog wat dingen regelen. Ik ging even naar de stad om wat cadeautjes voor haar te kopen en nog veel meer. In de stad komt er een raar meisje op me aflopen en ik doe alsof ik haar niet heb gezien. 'Sorry mag ik wat vragen' vraagt ze met opgetrokken wenkbrauwen. Ik lach arrogant wijf. 'Vragen mag altijd' zeg ik lachend. 'Is je vader een kraan want je bent een spetter' zegt ze met een knipoog. Ik walg van haar. ' Hahahaha heb je wel door hoe dom je bent, mag ik erlangs me vrouw wacht op me' zeg ik haar met een vuile blik. Ze schrikt en loopt meteen weg. Ik haal nog een bos bloemen en koop eten voor haar. Aangekomen in het ziekenhuis loop ik naar Inaya de kamer. Ik schrik als ik haar niet in haar bed zie liggen. Dan hoor ik dat de douche aanstaat ik leg alle cadeautjes neer op de bank en leg de zak met eten op de tafel. De bloemen doe ik achter me rug. 

pov Inaya 

Ik zet de kraan aan en droog me af. Ik trek een joggingbroek aan en een kooltrui. Ik doe me haar in een hoge staart en loop dan terug naar mijn kamer. En wat ik daar zie is iets waar ik nooit over had durven dromen..