5. Bölüm

222 19 7
                                    

Düzenlendi ✔️

Gözlerimi açtım yataktan doğruldum. Yatağa baktım ,  Ece bana arkası dönük bir şekilde uyuyordu. O an da içeriye Kıvanç daldı kafasını kaşıyordu ve üzerinde t-shört yoktu.

"Çok pardon ben hemen çıkıyorum."

Kıvanç aceleyle kapıyı kapatıp çıktı. Ben daha ağzımı açamadan.

Örtüyü üzerimden atıp kalktım. Kapıyı açtım ve ortalıkta göremeyince ;

"Kıvanç!" diye bağırdım.

"Mutfaktayım Aylin!" diye cevap verdiğinde mutfağa doğru yürüdüm.

"Az önce yaptığım hareket yüzünden çok özür dilerim."

"Boşver önemli değil."

"Ben acıktım , kahvaltı hazırlayalım mı?"

"Olur ama önce elimi yüzümü falan yıkayayım."

"Tamam."

Aylin
Lavaboya gittim , elimi yüzümü yıkadım , makyajımı yaptım , saçımı topladım ve banyodan çıktım.

Odama gittim ve Ece'ye baktım , hala mışıl mışıl uyuyordu. Mutfağa gidip Kıvanç'a bakındım. Yoktu , diğer odalara baktım hiç birinde yoktu. Telefonumu kaptığım gibi rehbere girip Kıvanç'a bastım. Biraz çaldıktan sonra açıldı.

"Kıvanç nerdesin?!"

"Fırına gitmiştim, simit almak için."

"Simit mi? Fırın... Tamam bu arada biraz sert çıkıştım özür dilerim."

"Kim olsa aynı tepkiyi verirdi. Ee seviliyorum sonuçta."

"Pislik."

Telefonu yüzüne kapattım. Mutfağa girip buzdolabına baktım. Salonda bulunan masaya ne bulduysam koydum. Ece'nin yattığı odadan ses geldi. Telaşla gidip odaya daldım. Ece'nin boyu kapıyı açmak için yetmemişti. Bu seslerde ondandı.

"Ece , uyandın mı canım?"

"Evet uyandım."

"Seni bugün kreşe yazdıralım. Hem biz setteyken sende orada güzel vakit geçirirsin."

"Beni Duru ablaya götürmeyeceksin dimi?"

"Hayır , sen artık hep benimle olacaksın."

Ece'yi kendime çekip sarıldım.
"Heryerin  oyuncakla ve arkadaşla dolu olduğu bir yere bırakacağım. Orada arkadaşların olacak oyun oynayacaksın onlarla."

"Peki."

"Hadi kahvaltıya inelim bakalım." deyip Ece'yi kucağıma alıp salona götürdüm. Ece'yi tam sandalyenin üstüne bıraktığım an da telefonum çaldı. Salona koştum ve telefona baktım.

Arayan= Hocam

Telefonu isteksizce açtım.

"Aylin kızım siz neredesiniz?! Avm açıldı hiç biriniz yoksunuz?!"

"Hocam mağazanın başka bir yerinde ikinci çıkış kapısı vardı. Bizde oradan çıktık."

"Ee şimdi nerdesiniz herşey yolunda mı?!"

"Evet Kıvanç ile benim evime geldik."

"Tamam bugün olan seti erteliyorum. Hoşçakal canım."

Telefonu kapattım ve Ece'nin yanına döndüm. Yanındaki sandalyeyi çekip oturdum ve kahvaltısını yedirmeye başladım.

"Bugün sana yeni yeni kıyafetler alalım mı?" diye sordum hiç kıyafeti olmadığı aklıma gelince.

"Eveeeet!" dedi sevincini belli ederek.

"Tamam o zaman kahvaltı yaptıktan sonra beraber çıkar yeni ciciler alırız." deyip güldüm.

Zil çaldı , Ece koşup otomatik düğmeye bastı , bende kapıyı açtım.

"Hoşgeldin... Sana anlatmam gereken bir sürü şey var."

"Tamam anlatırsın birazdan."

Kıvanç
Ece'yi kucağıma alıp elimde ki simitleri Aylin'e verdim. İçeri girdik , sofra hazırlanmıştı , hep birlikte oturduk. Yemeye başladık.

"Kıvanç Abi! Bana yeni ciciler alacakmışız!"

"Cici mi? cici..."

Anlamadığımı belli ederek Aylin'e baktım. Aylin bir kahkaha attıktan sonra açıkladı ;

"Kıyafet Kıvanç , kıyafet."

"He..şey evet , doğru ya..."

Kahvaltımızı yaptık ve giyindikten sonra alışveriş yapmak üzere evden çıktık.

Sil BaştanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin