Çağla Babamın evine geldiğimiz de ilk işim lavaboya gitmek oldu. Cebimden telefonumu çıkarıp , mesaj kutusuna baktım. Levent mesaj göndermişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lavabodan çıktığım da babamın sesini duydum.
"Çağla , buraya gelir misin kızım?"
Salona gittim.
"Ö-özür dilerim baba." dedim kekeleyerek.
"Bak kızım biz seni çalışıyor biliyorken böyle görmek istemiyoruz. Tabiki de bir sevdiğin olacak. Evleneceksin sende. Ama sen bizim canımızsın. Her önümüze gelen kişiye evet diyemeyiz."
"Haklısın baba ama hayatımda ilk defa birini seviyorum ben , ve gerçekten çok seviyorum."
"Buna emin misin kızım? Bir ömür boyu onu sevebilecek misin?"
"Ço...."
Zil çaldı ve lafım bölündü.
"Şey...Levent geldi sanırım."
"Levent mi?"
"Se..."
Çağlaİç Ses :Of Levent kafamızı şişirdin sabret biraz!
"Hadi git aç kapıyı çok sabırsız çıktı bu oğlan da."
Çağla İç Ses : Levent daha ilk saniyeden ya!
Gidip kapıyı açtım. Açar açmaz Levent bana sarıldı.
"Gerçeksin dimi Çağla? Buradasın!"
"Levent yavaş olsana! Babam içeride."
"Ya sevgilim değil misin? Öperim de severim de."
"İşimiz var seninle Levent!"
Kapıyı kapattım ve beraber içeri girdik. Levent'in elinde ki poşeti son anda fark ettim.
Fısıldayarak : Levent elinde ki poşet ne öyle?
"Haa bu şey... çikolata."
"Ne gerek vardı şimdi buna? Boşuna masraf ettin."
"Boşver kızım. Baban nerde sen onu söyle."
"Çağla! Kızım gelsenize artık."
"İçeride hadi git."
"Tamam be ne kızıyorsun."
"Öhöm , öhöm.''
Levent İçeri girdiğim de , babası koltukta oturuyordu.
Karşısına geçip ;
"Merhaba efendim." dedim ciddi ve sakin bir ses tonuyla.
