Μολυσμενοι "Η Αγάπη Του Λυκανθρώπου"

Εκδίκηση

" Ο Μάικλ ήταν... Βρικόλακας;;;;" συνέχισα χωρίς να μπορω να το πιστέψω.

"Μισό λεπτο... Δεν εννοεις τον Μάικλ Κόρνερ;;; " με ρώτησε ο Τζακ κοιτάζοντας με σκεπτικός.

"Αυτον ακριβώς εννοώ... Γιατί;"

"Γιατί ο Μάικλ Κόρνερ ειναι ο πιο αιμοβόρος βρικόλακας που εχω αντιμετωπίσει ποτε μου.Και πίστεψε με εχω αντιμετωπίσει εκατοντάδες τέτοιους.. . Ειναι ο αρχηγός της μεγαλύτερης συμμορίας βαμπίρ στο Χίλαρι Μπιτς ! Έτσι φτιάχνει τον στρατό του ... Δηλητηριάζει κοριτσάκια "

"Ανατριχιαστικό " σχολιασα ελαφρώς αηδιασμένη.

"Και δεν ειναι μονο αυτό... Όταν εισαι βρικόλακας, η δίψα ειναι πολυ μεγαλύτερη... Ακομα , οι βρικόλακες ειναι βρικόλακες για πάντα... Δεν υπάρχει θεραπεία... Ενω εμεις... Μετα απο κάποιο χρονικό διάστημα μπορούμε να επιλέξουμε να ξαναγινουμε κανονικοι άνθρωποι και να μην ξαναμεταμορφωθουμε ποτε... Αλλιώς γινόμαστε αθάνατοι πολεμιστές στη μάχη εναντιον των βρικολάκων. "

"Αλλα γιατι να επιλέξει κανείς μια τέτοια μοίρα, κοπροσκυλο; Ειδικά όταν μπορει να γίνει αθάνατος και παρα πολυ δυνατος οχι μονο τη νύχτα αλλα και τη μέρα;" ακούστηκε μια φωνη πίσω μας.

Γυρισαμε αυτόματα και το θέαμα που αμτικρισαμε ήταν κατι παραπάνω απο τρομαχτικό. Καμια τριανταρια έφηβοι , κυρίως κορίτσια , ξεπρόβαλαν από τους θάμνους. Είχαν ολα τους λευκή επιδερμίδα και γαμψους κυνόδοντες. Μπροστά , με την πλάτη του γυρισμένη προς τον στρατό του , στεκόταν ο Μάικλ.

"Λοιπον σκύλε... Εχεις κατι που μου ανήκει... Θα μου το δώσεις ήρεμα ή προτιμας να το πάρω με τη βία; "

Οχι... Αυτός δεν ηταν ο Μάικλ που ήξερα κι αγαπούσα...

Ο Τζακ με τράβηξε πίσω του "Δεν θα την πειραξεις.... Δεν θα την παρεις....Ποτέ!!!"

Σφύριξε και τα αλλα δώδεκα μολυσμένα αγόρια εμφανίστηκαν πίσω μας .

"Πολυ καλα σκύλε όμως να ξέρεις... Μόλις ο στρατός μου σκοτώσει τους φιλους σου , θα την δαγκωσω κι εσυ θα την παρακολουθείς να γίνεται βαμπίρ... Έπειτα θα την υπνωτισω και θα την βάλω να σε σκοτώσει... " ειπε ο βρικόλακας και σήκωσε το δεξι του χερι .

Οι υπόλοιποι βρικόλακες χιμηξαν στους μολυσμένους . Ο Τζακ άρχισε αμέσως να παλεύει με ενα κορίτσι βαμπίρ χρησιμοποιώντας ενα κομμάτι ξύλο. Όμως η κοπέλα ήταν πολυ δυνατή. Φαινόταν να μην αισθάνεται τον πόνο καθώς ο Τζακ την χτυπούσε αλύπητα με το ξύλο . Έμοιαζε... Υπνωτισμενη .... Επιασε το ξύλο και το έστριψε με ενα χαρακτηριστικο
"κρατς " που όμως δεν προερχονταν απο το κλαδί.

"Μάντι, τρεχα!!!!" φώναξε ενω το κορίτσι του έσπαγε το χερι .

Υπακουσα κι άρχισα να τρέχω μακρια απο το πεδίο της μάχης. Όμως ο Μάικλ μου έκλεισε τον δρόμο. Με έπιασε απο το λαιμό και με χτύπησε στον κορμο ενος δέντρου. Εγω προσπαθούσα απεγνωσμένα να πάρω ανάσα και αυτος πλησίασε τα θανατηφόρα δόντια του στον λαιμό μου...

"Ωωω έλα τωρα Μαντ.... Δεν θα μου δώσεις ενα φιλακι;"