Μολυσμενοι "Η Αγάπη Του Λυκανθρώπου"

Απόψε...

Συνεχίσαμε να περπατάμε αμιλητοι .

Μετα απο λιγο φτάσαμε σε ένα ξέφωτο και ο Τζακ σταματήσει απότομα. Με τα χέρια του έσπρωξε εναν μεγαλο βράχο και αποκάλυψε μια καταπακτή. Μου εγνεψε να πηδηξω μέσα κι εγω γλίστρησα όσο πιο μαλακά μπορούσα μέσα στην σκοτεινή τρύπα .
Περίμενα για λιγο , μέχρι τα ματια μου να συνηθίσουν στο μισοσκόταδο του υπόγειου . Τότε, παρατήρησα έντεκα μορφές τόσο κοντά στα τοιχώματα του υπογείου που έμοιαζαν
πως ειχαν γινει ένα με αυτά.
Η υπόλοιπη αγέλη φαινόταν τρομοκρατημένη και εξουθενωμένη . Μερικά από τα αγόρια, ανάμεσα τους κι ο Λίαμ ήταν τραυματισμένα . Ο Λίαμ συγκεκριμένα ηταν ολόκληρος τυλιγμένος με ματωμενους επιδέσμους που άφηναν ακάλυπτο μονο ενα κομματι του προσώπου του. Ήταν αναίσθητος.

"Προσπάθησε να καθυστερήσει τον Μάικλ..." μου ψιθύρισε ο Τζακ.

"Μα... Γιατι; .... Μόνος σου το ειπες πως είναι ανώφελο κάποιος μολυσμένος να τα βάλει με ένα βαμπίρ αν το φεγγάρι δεν λάμπει στον νυχτερινό ουρανό... "

"Αυτό ειναι ενα καθήκον των αμυντικών... Προστατεύουν τα πιο σημαντικά μέλη της αγέλης. Εγω εχω προσωπικό αμυντικο , τον Αλεξ " ειπε δείχνοντας ένα μικροκαμωμένο αγόρι δώδεκα, δεκατριών χρόνων που είχε ζαρωσει φοβισμένο σε μια γωνία. "Αυτον τον χτύπησε άσχημα η υπαρχηγός του Μάικλ. "

Πήγε σε μια άκρη και κάθισε αναστεναζοντας . Βολευτικα δίπλα του σιωπηλή. Ένιωθα να με πνιγεί ένα συναίσθημα βαθιάς λύπης και ντροπής.

Εγω... Εγω εφταιγα για αυτή την κατάσταση...Εμένα ήθελε ο Μάικλ....

"Τζακ..."

"Τι;"

"Λυπάμαι... "

"Για ποιο πράγμα; "

"Να... Αν δεν ήμουν εγω... Η αγέλη δεν θα ηταν σε αυτή την κατάσταση... Εγώ φταιω..."

"Μην το λες αυτό... Δεν φταις εσυ που ένα αιμοβόρο τέρας σε εχει βάλει στο μάτι... Δεν τον έβαλες εσυ να σε κυνηγήσει μέχρι θανάτου για να σε μεταμορφώσει σε υπνωτισμενο δολοφόνο! " μου αντιγυρισε ψιθυριστά.

Κατενευσα ανακουφισμενη... Είχε δικιο... Δεν εφταιγα εγω... Ολοκληρωτικά τουλάχιστον...

Ενω εγω ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου, ο Τζακ είχε πιασει κουβέντα με το μικρο αγόρι που μου είχε συστήσει ως Άλεξ κι ήταν ο αμυντικος του .

Άρχισα να παρακολουθώ αφηρημένα την συζήτηση τους .

"Πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κατι... Απόψε...." έλεγε ο Τζακ.

"Σίγουρα... Αλλα πιστεύεις πως ειναι έτοιμη; Ειναι μόλις μερικες ημέρες μολυσμένη ..." ειπε ο Αλεξ διστακτικά

"Πιο έτοιμη δεν γίνεται... Ξερεις Άλεξ... Ειναι συναισθηματική... "

"Όπως ο Μπιλ; "

"Ακριβώς! "

"Οποτε κανονίστηκε... Η Μαντ θα τους κάνει μια επισκεψουλα... Απόψε.."

Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις... Sophie_Lazou και NadiaGraceJr!!! Ευχαριστω πολυ που είστε οι καλύτερες κολλητουλες τπυ κόσμου!!!! Σας λατρεύω!!!