
ölümsüz bir cani için fazla masumdu, uyurken yüzünde oluşan çocuksu gülümsemesi. ne kadar tam bir şeytan olduğunu bilsem de kaan ın bu halimi içimi eritiyordu. cidden bana karşı bir şeyler hissediyor muydu, yoksa sadece canı sıkıldığında uğraştığı bir deli miydim. bir deli için bu kadar uğraşmazdı ama yinede ikilemdeyim.
tekrar kaanın yüzüne baktım sadece içimden geldiği gibi davransam ne kaybederdim ki. hiçbir şey.
sadece içimden geldiği gibi davranmalıydım. işte budur.
ayağa kalktım ve asamı salladım,
kaan havada süzülerek yanıma geldi. hala uyumakta olup şu an havada süzülüyor olması olağan üstü derecede eğlenceliydi. kaanın odasına ilk gelmemden yani vampire dönüşmüş bir halde orada bir nevi saklanıyor olmamdan beri bu ilkti. karmaşık koridorları arkamda havada süzülen kaanla geçtim. koridorlarda bir kaç tek tük konuşan kişi vardı onlarda o kadar yadırgıyor gibi gözükmüyordu.
Odasının kapısını açtım ve içeriye adımımı attım. Karanlikti zifiri karanlik...
...
