Zifiri karanlık...
Adeta onun tek kelimelik tasfiriydi. Elim kapının kenarında dolandı. Tuşları buldugum da diğer elimden bir el çekiyordu. Dermansiz ve yarı sarhoş sesiyle konuştu.
-açma şu zıkkımı.
-tamam.. o zaman ... görüşürüz.
Hızlı adımlarla adeta fırladım ordan. Nedenini bilmeden sadece bunu yapmam gerektiğini hissederek...
Nereye gidecegimi bilmeyerek grup odasına yöneldim. Koridorlarda kimseler yoktu. Kapının kolunu çevirdim. Gürültülü atmosfer beni sarmaladi. Odanın merkezindeki yerde bir grup gitar eşliğinde şarkılar soyluyorlardi. En köşedeki bir koltuğa oturdum. Sigarami yaktim ve bardagima vodkayi doldurarak olanları düşünmeye başladım.
Kaan'dan hoşlanıyordum, sanırım... ama yinede aklım bir konuda karışmış bir vaziyette. Kaanın bilinçaltına girdiğim o gün... saklamaya çalıştığı şey... Bunu öğrenmeden ona guvenemezdim.
Yudumlarken içkimi beynimde bir uyuşma hissettim. en son Vampir olmam sarhoş olmama engel oluyordu ama kaan sarhoş olmuştu. Ben de oluyor gibiydim. Bu içkiler de birseyler vardı. Hoş olmayan ve arkasında daha başka şeyler saklayan türden birseyler.
İçkiyi elimden bıraktım. Ve içen diğer insanları gözlemlemeye başladım. Herkes her zaman olmasi gerekenden daha uçmuş gözüküyordu.
Timuçin de bu uçanlar arasındaydı. Yanında mavi saçlı o kız vardı. Yanlarına doğru ilerledim. Beni farkeden mavi yelloz, ters ters baktı. Timuçin ise beni Farketmemisti bile. Timuçinin tam önünde duruyordum ama o bakışlarını yere sabitlemiş, öylece bakıyordu.
