Okul Belam

36!

2 Gün Sonra

Yoktu hiçbiryerde yoktu! Mirayı bulamıyordum. Hangi cehenneme soktu bilmiyorum! Köşkü bastığımızda onu görmüştüm. Pencereden görmüştüm. Saçları dağılmıştı. Göz makyajları akmıştı. Ağlamaktan bitmiş haldeydi. Kaçırdıklarından beri bulanıyordum. Bir sürü yeri bastık. Ama yoktu. Ankaraya gelmişlerdir diye ankaraya geçtik. Fakat burdada bulamıyorduk. Sinyalde alamıyorduk şerefsiz telefonunu falan değişmiş olmalıydı. Ne haldeydi bilmiyordum. Duyucağım haberler beni korkutuyordu. Çökmüştüm. Konuşamıyordum. Bir yarım yoktu. Uyuyamıyordum uyuduğum en fazla 5 dakikaydı o an içindede buz gibi terler döküyordum. Odaya baran girince ifadesizce yüzüne baktım.

"Kardeşim" dedi samimi sesle, içkimden bir yudum aldım. "Bir yeri daha bastık" dedi iç çektim "ordada yok" dedim "malesef" dedi yanağımdan süzülen damlayla başımı sağa sola salladım. Baran tek kalmak istediğimi anlamış olucakki odadan çıktı.

"Nerdesin mira nerdesin" başıma elimi koydum. Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım. Odaya amcam girince, yanıma gelip oturdu.

"evlat" dedi "bulucaz" dedi omzuma dokundu "amca" dedim ona döndüm "hatırlıyor musun? Bana demiştin ben senin yarı babanım  ne istersen yaparım sözüm söz demiştin ya amca ilk defa gururumu hiçe sayıp senden birşey istiycem" iç çektim "bana mirayı bul amca" dedim "bulcaz evlat bulucaz" dedi omzumu destek olurcasına okşadı.

MİRA AKSOY

3 gündür göz yaşlarım hiç durmadı. Savaşı özlemiştim. Rıza denen adam sadece süt ve ekmek veriyordu yemiyordum tokat atıyordu. Savaşlar 2 gün önce köşkü basmışlardı. Ondan sonra Ankara'ya gelmiştik. 3 gündür kilitlendiğim karanlık odada kafayı yemiş haldeydim. Çığlık atıyordum yardım edin diyordum. Kimse beni duymuyordu. Savaş ne haldeydi ne yapıyordu acaba? Çok özlemiştim hepsini. Korkuyordum hep! Hep canom acıyordu hem fiziksel olarak hem içten içe! Ayağa kalkmaya denedim olmuyordu bitkin düşmüştüm. Kapımın kilidi açılınca uyumuş gibi yaptım.

"Yine uyuyor bu abi" dedi rızanın sağ kolu sadece ikisi vardı galiba. "Napıcaz artık bu kızı" dedi. Rızanın odanın içinde dolandığını hissediyordum. "Savaş her yeri basdığından beri elimiz dar abi, bir tek burası kaldı. Burayıda kolay bulurlar bildiğin evlerinin yanındayız." Diyince kalbim hızla çarpmaya başladı. Malikhaneye yakındık. Hemde çok yakındık. "Bilmiyorum. Para mı istesek kız için" diyince diğer adam "ebemizi siker" dedi "ama kızı burca bırakıp konumu verip ğarayı başka yere gönderirsek o parayla hem kaçar hemde bir miktar para taşırız" dedi, rıza hmm diyip "olur bugün halledelim uzadıkça uzuyor işimi kaybettim şu şırpıntı yüzünden" beni kaçırmanız bile hataytı! "Uyandır şunu bende savaşı arıyayım" dedi kahkaha atarak bu adam psikopat! "Tamam abi" dedi adam ve yanıma geldiğini hissettim. "Şş kız kalk" dedi sert bir şekilde beni dürttü. İki kere dürtünce gözlerimi hafif araladım. "Günaydın güzelim" dedi saçlarıma dokundu. Kolunu ısırıp yüzüne tükürdüm. Saçlarımı tutup çekince çığlık attım. Dirseğimle özeline geçirdim. Ahlayıp yüzüme kötü kötü bakıp çıktı. Ohh kurtuldum. Halim kalmamıştı. Yeter artık yeter! Elimi kaldırıcak takatım kalmamıştı. Yorgundum. Hemde çok. Gözlerim kendi kendine kapanınca kendimi serbest bıraktım.

SAVAŞ ATEŞ

Amcamın yanımdan ayrılmasıyla ağzıma cebimdeki maddeden attım. Boğazımı yakıyordu. İçkiyle miğdeme gitmesini kolaylaştırdım. Yere baktım. 3 günden beri içiyordum. Ama hâla unutamıyordum. Ebesini siktiğimin yerini bir bulsam onu sike sike öldürücem! Sikicem ki rahatlıycam. Telefonum çalınca kim olduğına bakmadan açtım.

"Ateş" diyen rızanın sesiyle elimdeki bardağı kırdım. Camlar elime oturmuştu yinede yumruğumu sıkmaya devam ettim.

"Oruspunun evladı! Nerdesin lan nerdesin! O KIZI BIRAK ULAN ORUSPU ÇOCUĞU ADAM GİBİ KARŞIMA ÇIK LAN ÇIK LAN SİKTİĞİMİN BELASI KARŞIMA ÇIK LAN SİKİCEM ULAN SENİ SİKİCEM! KİMSE ELİMDEN ALAMAZ SENİ LAN PİÇ KURUSU BİTTİN ORUSPU SEN"