Moordvrouw : wat gebeurde er na de explosie ? (seizoen 5)

Enkele weekjes later

Fenna werd wakker en voelde zich onmiddellijk in een vrolijke bui, vandaag kwamen Evert, Bram en Lieselotte terug werken en ook de verbouwingswerken van het politiebureau waren eindelijk achter de rug.

De laatste weken was ze niet echt het zonnetje in huis geweest en Pieter had dat aan den lijve ondervonden of juist niet.

Fenna had geen respons meer gekregen van Evert, geen berichtje, geen oproep, laat staan een bezoekje, niets. Gelukkig was Pieter er geweest om haar wat op te beuren, ook al wist hij niets van die ruzie af. Hij vroeg haar wel verschillende malen wat er scheelde maar dan zocht ze gewoon een uitvlucht. Pieter had Evert nog niet ontmoet, ze kon het ondanks die ruzie niet maken om hem slecht af te schilderen bij de nieuwe baas.

Pieter had Evert nog niet ontmoet ! "fuck", vloekte ze stilletjes. Als Evert zich ook tegenover Pieter als een koppige steenezel ging gedragen, zou dat wel eens de hele sfeer kunnen doen omslaan. Fenna hoopte maar dat hij zich professioneel en objectief zou gedragen bij Pieter.

Bram en Lieselotte waren wel op de hoogte van het hele gebeuren. Zij hadden, in tegenstelling tot Evert, heel enthousiast gereageerd op de nieuwe verliefdheid. Toen Fenna hun dan had ingelicht over het gemene gedrag van Evert, had Bram haar beloofd om eens met hem te praten.

Ook dat gesprek was anders uitgedraaid dan verwacht. Bram had 's avonds een bezoekje gebracht aan Evert maar merkte dadelijk dat hij niet alleen thuis was. Hij verkeerde in het gezelschap van een opgesmukte Samantha en die had de hints van Bram, om op te krassen , niet echt begrepen .

Ze hadden dan maar wat met z'n drieën over koetjes en kalfjes gepraat. Bram had wel enkele malen gepoogd Fenna's naam te laten vallen maar hij had direct aan de lichaamstaal van Evert gezien dat hij al lastig werd bij het horen van die naam.

Bram had wel een vermoeden wat er speelde bij Evert, hij kende hem tenslotte al zo lang maar hij waagde zich er niet aan om zijn vermoedens met iemand te delen.

Die dag kwamen Lieselotte en Bram als eersten binnen en Fenna snelde naar hen toe voor een warme omhelzing. Pieter vervoegde het lachende gezelschap en al snel waren ze druk aan het praten en lachen. Evert was bijna onmerkbaar binnen geraakt, maar dat was buiten Pieter gerekend.

"Dag Evert Numan, blij u eindelijk te mogen ontmoeten, kunnen wij even kennis maken in mijn bureau ?" riep hij enthousiast uit.

Evert had veel zin om rechtsomkeer te maken maar bleef toch maar ter plekke staan."Is goed", bracht hij veel minder enthousiast uit. Hij groette nog snel zijn collega's : "Hey Bram en Lieselotte, blij jullie koppen weer te zien, dag Fenna." Fenna zag de kille blik in zijn ogen toen hij haar begroette, djeezes, wat heeft die gast ?

Na Evert kwam ook Samantha binnen. Ze groette iedereen met een grote glimlach en Fenna kon het niet nalaten zich af te vragen waarom ze er de laatste tijd zo voldaan uitzag.

Pieter en Evert begaven zich vervolgens naar Pieters' bureau, nagekeken door een ongeruste Fenna.

"Hopelijk gaat dit goed", fluisterde ze in Lieselottes' oor, "ik ben zo bang dat Evert zich daar ook als een hufter gaat gedragen."

Lieselotte legde haar arm rond Fenna's schouder :"ach meid, dat komt allemaal wel goed." Ze had de kilte in Everts' blik ook opgemerkt. Waarom deed hij nou zo, had hij misschien nog last van die hersenschudding ? Hopelijk voelde hij zich snel weer beter dan.

In het bureau van Pieter verliep alles rustig. Het was vooral Pieter, die praatte en Evert moest moeite doen om geïnteresseerd te lijken in wat de man te vertellen had. Hij begreep nu wel waarom Fenna als een blok voor deze man gevallen was. Met zijn donkere, dikke haarbos en helderblauwe ogen zag hij eruit als een fotomodel. Evert merkte dat Pieter niets wist over zijn ruzie met Fenna. Hij apprecieerde wel een beetje dat ze niets gezegd had. Pieter zou hem wel anders aangepakt hebben, moest hij het berichtje gelezen hebben. Stilaan begon hij zich toch wat te schamen over dat berichtje. Fenna had inderdaad het recht om verliefd te worden en deze man zag er heel charmant en lief uit. Waarom had hij dan nog steeds zoveel last om dit nieuws te verkroppen ?

Na een gesprekje van tien minuten kwam Pieter terug naar buiten met Evert. Hij verhief zijn stem en sprak zijn voltallige team toe : "lieve mensen, ik ben blij dat jullie hier allemaal gezond en wel weer staan en om dit te vieren nodig ik het hele team graag uit op het politiebal in kasteel Ter Heijde volgende week zaterdag."

Iedereen begon te juichen, zelfs Evert glimlachte nu. Zo'n feest met drank en goede muziek zou een uitgelezen moment zijn om de plooien met Fenna wat glad te strijken.

Evert werd door zijn overpeinzingen opgeschrikt door Samantha, die praktisch rond zijn hals vloog : "oh Evert, wat een leuk initiatief van Pieter, gaan we samen naar het bal, jij en ik ?"

Evert bekeek Samantha van kop tot teen, ze stond daar te stralen en ze zag er best aantrekkelijk uit. "Dat is een heel goed idee, Samantha", sprak hij, "ik kom je die avond dan wel oppikken bij je thuis." Samantha was in haar nopjes, ze smeet nog even een triomfantelijke blik in Fenna's richting en huppelde dan terug naar haar bureau.

Een schrapende stem van Pieter deed iedereen weer opkijken. "Ik moet nog iets mede delen, misschien weten sommige onder jullie het al, anderen dan weer niet, Fenna kom eens even naast mij staan."

Fenna liep lachend naar Pieter toe, hij sloeg zijn arm rond haar schouders en gaf haar een zoentje op de wang :"Ik ben verliefd op jullie collega, Fenna en iedereen mag het weten." Weer klonk er luid gejuich maar deze keer reageerde Evert niet. Hij bleef gewoon naar zijn PC kijken en deed alsof hij nog enkele dringende mails moest beantwoorden.

Fenna had het gezien en ook al wou ze er geen belangstelling meer aan geven, het kwetste haar dat Evert niet blij voor haar was...