Böylesine yıkılmış hayatın içine nasıl geldik
Bu kadar hayata nasıl bağımlı olduk
Gözlerimiz nasıl bu kadar
İçimize acıtacak olayları görmüyor
Şimdi hepimiz bu kadar
Umutsuzluklarla hayatımızı bir yıkıntıya dönüştürüyoruz
Bilmiyorum böylesine yıkılmış umutlarla yüklenmiş hayatımızı
Kendimize zarar vermeden çıkarabilecek miyiz
Aslında hepimiz bir dalga gibiyiz
Sürekli gelgit yaşıyoruz
Kıyıya vurdukça duygularımızı kabartıyoruz
Bazı duygular vardır umutlarımızı artıran
Başında da aşk gelir
Aşk öyle bir şeydir ki
Limanımızı bir lodos gibi kasıp kavurur
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümü Beklerken Sen Geldin
Poesíaİnsanlar hep bir dert içine düşer. Bende bu büyük dertlerinin bana yazdırmış olduğu beyaz sayfaların kıpkırmızı acılarla doldurulmuş ve birazda gözyaşı almış bir kitap
