Bazen düşünüyorum değilim
Aklıma geliyorsun ben ise hep senin hayalinde savaşıyordum
Zaten ben aşkın bana ihanetini yaşarken
Sen başkasıyla aşkı yaşamayı çalışıyordun
Ben her seni gördüğümde ediyordum
Öylesine erişim ki vazgeçtim bu hayattan
Bu hayat üzerime öyle çöktü sanki kıyamet koptu
Ben azrailin canımı almasını beklerken
Sen hep ona yalancı gülüşlerle bakıyorsun
Şimdi mutlusun değil mi
Ben ise boş bir soğuk mezar arıyorum
Öyle soğuk olsun ki ateşini söndürsün
Zaten neyim kaldı ki bu yalan dünyadan başka
Belki bu yalan dünyada acıtacak senin yaptığın gibi
Ben sen giderken az mı uğraştım acı çekmemek için
Ama olmadı öyle bir yaralıdın ki beni
Hiç iyileşmedi yaraların ve iyileşmeyecek
Sen gelinceye kadar,belki de sen hiç gelmeyeceksin
Biliyor musun giderken mevsim sonbahardı
Hiç istemiyorum sonbaharı hep acı getiriyor hayatıma
Yapraklar dökülüyordu işte şimdi
Yapraklar dökülmüyor ben dökülüyorum
Artık matemler yükleniyor yüreğime ve her gün yüklenecek
Yüklendikçe daha da düşeceğim
En dipteyim zaten hayatın içinde
Kalmayı çalışıyorum çalıştıkça düşüyorum
Hatırlıyor musun benden giderken unutursun diye
Olmuyor işte sen en sevdiğiniz unutabiliyor musun
Olmuyor değil mi bende unutmayacağım
Hatırlayacağım seni ölümü hatırlatan gibi
Her zaman geleceksin aklıma,hayallerine,rüyalarına
Ve asla vazgeçmeyeceğim
![](https://img.wattpad.com/cover/66631282-288-k608965.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümü Beklerken Sen Geldin
Poetryİnsanlar hep bir dert içine düşer. Bende bu büyük dertlerinin bana yazdırmış olduğu beyaz sayfaların kıpkırmızı acılarla doldurulmuş ve birazda gözyaşı almış bir kitap