Verliefd Op Mijn Broer

0.7

We liepen het restaurant binnen. Er zaten veel mensen te eten. Mijn ogen gingen langs de tafels. Mijn blik bleef hangen bij een tafel waar 2 meisjes aanzaten. Een van die meisjes keek mij aan met een glimlach. Ze had een perfect figuur echt om jaloers op te worden. Ze had mooi bruin lang haar. Ze zat naast een meisje met een beetje oranje haar. Ze had een shirtje aan met een hele grote inkijk. Ze keek mij chageijnig aan. Daan en ik gingen aan een tafel zitten bij het raam wat je uitzicht had op een meer. Op het meer dreven allemaal kleine bootjes met lichtjes erop. Het zag er echt heel mooi uit! De ober kwam aangelopen en gaf ons de kaart. "Willen jullie nog wat drinken?" Ik bestelde water. En Daan bestelde cola. Ik keek in de kaart en besloot om een pasta met pesto te nemen. Daan nam een pizza. Vanaf deze plaats had ik precies uitzicht op dat boze meisje met oranje haar. Ze zag er goed uit. Ze had wel een beetje veel make up op maar het zat mooi en het was niet zo'n ontzettende barbie ofzo. Ze keek me nog steeds boos aan, en ik vond dat erg vervelend, want mij leek haar als ze niet chagerijnig keek, best aardig. Het andere meisje naast haar zat nu op haar telefoon. Haar mooie bruine haren vielen over haar schouder. De ene helft naar achter en de andere helft naar voor. Vergekleken hun snapte ik niet wat Daan in mij zag. Ik had zwart haar, bruine ogen, niet een perfect figuur ofzo, ik had grotere borsten gewild. Maarja ik ben ook maar 15 en nog lang niet uitgegroeid. Daar was ons eten. Ik draaide onhandig mijn vork in de spagetti en probeerde geen slierten uit mijn mond te laten komen. Blijkbaar keek ik heel ongemakkelijk ofzo want Daan begon me uit te lachen. "Haha jou gezicht. Je bent schattig als je netjes probeert te eten." Ik boog naar voren om hem beter in zijn mooie ogen aan te kijken. "Hoi Daan." Zei een hoge stem naast mij. Ik draaide me half om en zag het meisje met de oranje haren. "Charlotte kom nou!" Zei het meisje met de bruine haren. "Ik kom zo Willemijn!" Zei het meisje wat Charlotte heette. "Ik moet nog wat afhandelen." "Afhandelen?" Vroeg ik. "Ja." Zei de en ze pakte wat spaghetti van mijn bord en gooide het over me heen. "Wat?" Ik sta op en loop met tranen in mijn ogen naar de wc. Mijn jurk. Wat een trut zeg! Waar had ik dit aan verdiend. Ik hoorde Daan woedend schreeuwen en het het meisje Willemijn, probeerde Daan rustig te krijgen. Ik pakt een papiertje en doe er water op. Daarna probeer ik de pesto er af te halen, maarnee. Ik kocht wel een nieuwe als ik weer kleedgeld had. Nu ging de seur van de wc open. Willemijn kwam binnen lopen en liep naar me toe. "Heey sorry van Charlotte, ze wordt super snel jaloers. Zal ik je helpen met de jurk?" Ze pakt een papiertje en doet er water op. Dan dept ze in mijn jurk. "Het gaat er niet meer af." Zegt ze. Dan haalt ze een papiertje en een pen uit haar tas en en krabbelt wat er op. "Bel me, dan kunnen we samen een nieuwe jurk kopen." Ze glimlachte naar me en ik glimlachte terug. "Dankje." Zei ik. "Graag gedaan." Zei ze. "En Charlotte wordt snel jaloers zo als ik al zei maar ze is een hele lieve meid als je haar beter kent. Ze is de ex van Daan. En Daan heeft het uitgemaakt voor jou. Ze is nogal jaloers nu snap je?" Ik knikte. Hij had Charlotte dat mooie meisje laten vallen voor mij?

Please

Vote

Comment

Follow