Verliefd Op Mijn Broer

1.4

"Daan,ik maak het uit..."

Ik ren. Ik weet niet waar naar toe maar ik ren. Door het bos. Ik hoor Daan achter me schreeuwen en hij rent achter me aan. Het zal niet lang duren voordat hij me inhaald maar dat maakt me niet uit. Ik probeer over een wortel een boom te springen maar dat mislukt en ik val met een harde klap op de grond. Twee warme armen tillen mij op. Het is Daan. "Gaat het?" Zegt Daan met een gebroken stem. Ik zie dat zijn ogen rood zijn van de tranen. Ik begin mijzelf meer te haten met de seconde. Ik wil het helemaal niet uitmaken maar het is beter voor hem. Ik wil dat hij zijn leven leuk maakt met een meisje dat hem niet bedriegt. Dus dat ben ik niet. Eigelijk wil ik mijn lippen op de Zijne drukken, maar dat kan ik niet doen want dan denkt hij dat ik nog van hem hou. "Kom mee nar huis." Zegt hij. "Nee laat me los." Zeg ik. Hij schrik. Maar tot mijn verbazing laat hij me gewoon los. "Er is een ander hé?" zegt hij. Nee er is helemaal geen ander. Wat moet ik zeggen? Als ik dat zeg breek ik zijn hart nog meer. "Nee, maarr..." Ik kijk naar mijn voeten. Er vallen allemaal druppels naast mijn voeten. "Ik voel gewoon niks meer." "Dat is niet waar. Ik zie het aan je." Zal in het vertellen? Hij heeft er recht op. Dan zal hij het uitmaken. Nu moet jij sterk zijn Joya. Nu moet jij het vertellen. Alles. "Ik moet je iets vertellen." Zeg ik. "Laten we eerst naar binnen gaan want anders wordt je ziek." Zegt Daan. Hij slaat zijn arm om mij heen en hij laat mij niet meer los. We lopen en lopen en lopen. Door het bos en het lijkt wel eeuwig te duren. Dan komen we eindlijk bij het huis aan. Hij loopt met mij mee naar boven en zet me af bij mijn badkamer. Dan geeft hij een kus op mijn hoofd en laat hij me alleen. Een volgende vlaag van woede en verdriet over me heen. Ik doe geen moeite om me uit te kleden en stap gewoon met mijn kleren onder de douche.

Please

Vote

Comment

Follow