Verliefd Op Mijn Broer

3.3

"Mijn echte vader? What?" Ik kijk mijn moeder nieuwgierig aan. "Ik wilde je echt niet naar die nep vader van je sturen! Ik wist wat hij deed en ik wilde niet dat jij in die wereld zou belanden. Hij is gek. Echt gek. Maar je echte vader heb je nooit gekend. Ik had hem laatst weer ontmoet en hij wilde jou super graag een keer ontmoeten. Toen ik erachter kwam dat Willem ook iets met je vader uitvoerde..." "Wacht, ho stop? Willem? Wat heeft Willem hiermee te maken?" "Laat me even uitpraten schat, ik kwam er achter dat Willem iets van plan was met jou. Hij wilde dat jij naar je nepvader zou gaan om je te verkopen aan een of andere sukkel. Toen wij jullie zagen zoenen werd ik best wel boos omdat het je stiefbroer was. En ik wilde je weg hebben bij Willem. Ik wist dat als jij iets zou hebben met Daan, dat je terug naar hem zou gaan als Willem en ik uit elkaar zouden gaan. Dat wilde ik niet maar toen liep alles fout en vertrokken jij en Daan naar Italië. Willem heeft het adres doorgeven aan je nepvader en zo konden ze jullie ontvoeren." Ik zit met open mond aan tafel. Niets is wat het lijkt. Ik vertrouwde Willem. En nu flikt hij dit? Ik ben er helemaal stil van. Hoe kon hij?

"Mam dit is allemaal zo erg..." "Ja ik weet het allemaal. Pfff... Maar het is nu belangrijk dat jullie gaan eten." Charlotte en ik beginnen gretig al het lekkere eten bij elkaar pakken.

Na het eten willen Charlotte en ik gaan shoppen. Ik kom dus echt geen kleren te kort maar Charlotte is alles kwijt. Op een of andere rare manier is al mijn kleding wel gewoon hier terecht gekomen. Thank god, ik ben echt gehecht aan mijn schoenen en kleding.
Ons appartement ligt echt in het centrum van de stad. Het is super fijn want je kan zo gelijk naar de winkels maar het is ook weer een nadeel want je hoort veel geluid. Daar wen ik wel aan.
Charlotte en ik lopen door de stad. "Waar zullen we heen gaan? Welke winkel?" Vraag ik. "Euhmmm... Kom we gaan naar only, daarna forever 21, dan zara, dan berscha en dan h&m en ik wil ook nog naar vero moda. OWW WACHT en primark." ik begin te lachen. "oww oke oke komt voor elkaar." we lopen de only binnen en ik begin r
Trek alles uit de rekken die leuk zijn voor mij of voor Charlotte. Als we klaar zijn gaan we naar de kassa. Charlotte loopt weg en gaat alles weer in de rekken hangen. "Char wat doe je? Die moet ik afrekenen." Ze draait zich verbaasd om. "Jamaar ik heb geen geld, ik kan het je ook niet terug betalen!" "Hahaha doe niet zo mal, ik betaal het voor je. Je bent nu toch mijn zusje? Je woont bij ons." Snel pakt Charlotte weer alles uit de rekken met een big smile. "oh my gawd ik vind het zo fk lief van je." Ze begint mij helemaal te knuffelen. De kassavrouw kijkt verveeld voor zich uit en de mensen die achter ons staan beginnen chagrijnig te mompelen. Het boeit me eigenlijk vrij weinig.

Na onze uitgebreide shop-therapie, gaan we lunchen in een leuk cafeetje. "hee Charlotte, zullen we binnenkort uitgaan?" Ik zie een folder hangen met reclame van een leuke club. "Jaah vanavond!" Ik begin te lachen. "ha nee, we moeten even rustig aan doen na alles wat er is gebeurd, eigenlijk zouden we met een politie agent moeten gaan praten en daarbij gaat mijn moeder het echt niet goed vinden als we vanavond al uitgaan. we moeten nog zoveel regelen met de politie en dat jij ook bij mij op school komt ofzo." Charlotte knikt. "Maar maakt je moeder zich dan helemaal geen zorgen waar je bent." "neeh ze denkt dat ik bij Willemijn woon ofzo." jeetje je moeder zou maar zo weinig om je geven. "pff nouja moeten we haar informeren?" "NEEH." De vrolijke glimlach is van Char haar hoofd verdwenen. "Oke oke doe maar rustig, maar als we met de politie gaan praten dan moeten dat ook vertellen. Daar kunnen we niet aan ontwijken." "ik weet het, maar we kunnen het beter doen met de politie erbij, anders gaat het niet goed uitpakken."
"Maar Char wat zeggen we over Jordan en Jaimy? Wij hebben ze niet vermoord maar ze zijn wel een soort van door ons dood he." Ik moet weer rillen bij die vreselijke beelden van een paar dagen terug. Die gaan dus waarschijnlijk nooit meer van mijn netvlies af. Maar toch probeer ik het gewoon los te laten. "Ik weet het allemaal Joy, maar mij lijkt het gewoon het beste als we alles vertellen aan de politie. Dat is de enige manier waarop we veilig zijn."

"Dames hoe was het shoppen?" Vraagt mijn moeder als we binnen komen. Ze zit te werken aan haar macbook. "Ja helemaal top, ik denk dat we nog een grotere kast moeten aanschaffen voor Charlotte." We beginnen allemaal te lachen. "Maar goed, jullie moeten vanavond naar het bureau om alles uit te leggen." zegt mijn moeder nu sireus. Ik heb daar dus echt geen zin in maarja het moet maar.

Hee lieve mensen! Sorry dat ik een halfjaar niet actief ben geweest. Ondanks dat ik niet door schreef zijn jullie toch heel trouw blijven commenten en voten. Dat noem ik nou top lezers. Als jullie vragen hebben kunnen jullie me altijd een pb sturen en als jullie het leuk vinden kunnen jullie me volgen op instagram; @nobodycaresb.tch of op twitter @leettju . Remember i'll be there for you all !