Fleva ~ Alles Komt Altijd Goed!

Hoofdstuk 6

Wolfs
Ik zit aan de keuken tafel een krantje te lezen. Stiekem kijk ik af en toe hoe Eva ligt te slapen. Ze is gewoon zo mooi. Opeens staat Eva op en rent naar de wc. Ik hoor haar overgeven en loop naar de wc toe. Ik geef haar een doekje, voor haar mond, en een glaasje water. Als ze klaar is gaat ze tegen de muur aan zetten en drinkt wat. 'Gaat het al weer beter zo?' Vraag ik naar een lange stilte. 'Pff.. ja gaat nu wel redelijk. Beetje misselijk enzo, niks nieuws'. Sinds ze thuis is en ookal voordat ze in het ziekenhuis lag moest ze zovaak overgeven. 'Het hoort erbij Eva, het duurt vast niet zo heel lang meer. 'Dat hoop ik dan maar', was haar antwoord. 'Maar kijk wat je er voor terug krijgt'. Toen ik dat zei kreeg Eva een glimlach op haar gezicht.

Als we samen weer aan de tafel zitten begin ik te praten: 'Oww trouwens Eef, ik ben 2 dagen vrij, mocht van Mechels'. Eva kijkt mij verbaasd aan. 'Oww leuk, maar je weet dat ik bijna de hele dag slaap he?!' 'Oww ja hoor, geen probleem. Maar vanavond neem ik je mee uit eten'.

Eva
Neemt hij me nou mee op date? Nee, hij voelt toch niks voor me. Zeker niet wat ik voor hem voel. 'Oww waar gaan we heen'? 'Ja, dat ga ik natuurlijk niet zeggen hè', waarna hij z'n tong uitsteekt. Het schiet me nu te binnen dat ik overmorgen de 20 weken echo heb. Zal ik aan Wolfs vragen of hij mee gaat? Ben bang dat hij me gaat uitlachen of het aanbod afwijst. Ik twijfel maar besluit het toch niet te vragen.

'Kom je nog Wolfs? We hebben honger', zeg ik lachend onderaan de trap te schreeuwen naar Wolfs die boven is. 'Jaja, even geduld jullie 2', zegt hij wanneer hij de trap afloopt. 'Hehe, ik dacht dat vrouwen er soms lang over kunnen doen, maar jij'! Zeg ik plagend met een glimlach. 'Nou, gaan we veder praten of gaan we maar eens', zegt hij terwijl hij zijn jas aantrekt.

Wolfs
Daar zitten we dan, natuurlijk bij de Chinees. Ik heb Eva al een hele tijd niet meer zo blij gezien als vandaag. Het voelt goed, volgens mij doe ik het wel goed. Toch zou ik haar zo graag willen vertellen wat ik echt voor haar voel. 'Wolfs, je staart', zegt Eva opeens. Ik schrik even en merk dan pas dat Ik de heletijd al in de ogen van Eva aan het kijken ben, maar te veel in gedachten zit. 'Oww... sorry. Maar vertel eens voel je je al beter'? Vraag ik maar snel zodat ons ongemakkelijk moment weg is. 'Ja, gaat wel redelijk, nog wel misselijk en snel moe enzo, maar dat hoort er nou eenmaal bij'. 'Het voelt fijn om je weer zo vrolijk te zien', ik had het al gezegt voordat ik er echt bij nadacht. 'Oww ben ik normaal niet vrolijk dan'? 'Natuurlijk wel, maar niet sinds je in het ziekenhuis lag natuurlijk'. Dan zie ik weer die mooie glimlach op haar gezicht.

Eva
We hebben ons eten op en genieten nog even na met een bakje koffie. Ik ben echt blij met Wolfs, zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten. We zijn allebei diep in gedachten, beetje te stil vind ik. 'Ehh.. Wolfs ik wil je wat vragen', besluit ik de stilte toch maar een beetje te doven. 'Maar ga me niet uitlachen, ik heb geen idee of je dit wel leuk vind'. 'Zeg maar ik zal niet lachen'. Oke, nu moet ik het gewoon vragen. 'Ik heb overmorgen de 20 weken echo en ik vroeg me af of je het leuk vind om mee te gaan', zeg ik iets wat te gehaast zodat ik er vanaf ben. Een glimlach verschijnt op het gezicht van Wolfs. 'Ik zei toch, lach me niet uit', dat kwam er botter uit dan verwacht. 'Ik lach je niet uit, ik straal omdat ik het super leuk vind dat je dit aan me vraagt. Ik wil heel graag mee', zegt hij opeens. Nu verschijnt er ook een glimlach op mijn gezicht. 'Ik vind het wel een beetje spannend hoor', zeg ik terwijl ik mijn buik streel. 'Ik zal je helpen, net zoals ik je help met de opvoeding', zegt hij waardoor ik nog vrolijker ga kijken. Wolfs legt zijn hand op mijn hand die op de tafel ligt. Waarna hij met zijn duim over de rug van mijn hand streelt. 'Ik zal je altijd helpen Eef'.